چرا تا در مناظره کم می آوریم مقدسات را وسط می کشیم؟

مرجع خبری پرسپولیس : « می خواستم روی خط بروم و جواب نماینده مردم شازند را بدهم .» این جمله را امیر عابدینی مدیر سالهای دور پرسپولیس می گوید.

امیر عابدینی ، یکی از معدود مدیرانی است که فوتبال را تا رده تیم ملی بزرگسالان تجربه کرده. او که یکی از اولین منتقدان برنامه نود در همان سال های ابتدایی آغاز برنامه محسوب می شد و یکبار عادل را در حالی که در استودیوی برنامه نشسته بود به دلیل روی خط آوردن باغمیشه و حرف هایش علیه مدیریت پرسپولیس مورد شماتت قرار داده بود.

دوشنبه شب بر خود فرض می دید تا برای حمایت از عادل فردوسی پور روی خط این برنامه برود و حرف هایی را درباره انتقال باشگاه نفت به اراک بزند ؛« تماس گرفتم و خواسیتم بروم روی خط اما در آن دقایق خیلی برنامه فشرده شده بود و خیلی از عزیزان دیگر هم روی خط آمدند و دیگر فرصت به ما نرسید اما واقعا فکر می کنم جا داشت نکاتی را یادآوری کنم و مهمتر از همه اینکه بگویم حرف های عادل ، سخنان یک کارشناس است و نباید اینگونه او را متهم به ارائه نظرات شخصی کرد.»

عابدینی سپس ادامه می دهد:«می خواستم این بحث را باز کنم که چرا وقتی کسی انتقادی می کند با او به این شکل حرف می زنیم ، این رفتار نه فقط غیر ورزشی که اصلا غیر اخلاقی است. می خواستم تصریح کنم که آنچه عادل از پشت آن تریبون می گوید حرف عادل نیست ، حرف جامعه ورزش کشور است اگر قرار باشد بعضی ها در این سطح بر نتابند که جامعه ورزش در قبال تصمیم هایی که برایش گرفته می شود ، حرفش را بزند ، آن وقت دیگر مشکل از آنهاست. بحث را عقیدتی یا سیاسی می کنند.

مگر می شود تا در مناظره کم می آوریم ، وقتی در صحبت های منطقی و استدلال ها کم می آوریم ، دست به دامن مقدسات بشویم. پس خودمان چی ؟ خردمان چی؟ تعقل مان چی؟ منطق پشت این بحث کجاست. یک بحث کارشناسی را چند فوتبالی طرح کردند. این فقط حرف عادل نبود ، حسین فرکی ، فریاد شیران ، بازیکنان نفت و مدیریت این تیم که همه فوتبالی هستند همین نظر را داشتند و بسیاری از اهالی فوتبال هم که در سراسر کشور داشتند این برنامه را می دیدند هم قطعا همین نظر را داشتند . دیدید که بلافاصله پس از صحبت های دوست نماینده مان سیل تماس های اهالی فوتبال از دادکان گرفته تا مسعود رضاییان و حتی نمایندگان مردم در مجلس که سابقه ورزشی داشتند آغاز شد تا بخواهند درباره این موضوع هم رایی شان با عادل را اعلام کنند.»

مدیرعامل گروه تیم های ورزشی داماش که همین حالا هم تیمداری را در شهرهای مختلفی از کشور و در رشته های مختلف انجام می دهد ادامه داد:« من فوتبال استان مرکزی را به خوبی می شناسم. خیلی هم دلم می خواست که کاری برای فوتبال اراک انجام بدهم و حتی بچه های اراک هم در جریان کارهایم هستند. اراک این پتانسیل را دارد که تیمش را از لیگ یک به لیگ برتر برساند. به خصوص اگر نفت بشود اسپانسر چنین تیمی ، پتروشیمی اراک از این تیم حمایت کند. چه اشکالی دارد که دوستان بروند کاری ریشه ای بکنند و اتفاقی که سالهاست برای اراک به صورت درست اتفاق نیفتاده ، حاصل شود ، همان طور که کرمانی ها توانستند مس شان را بیاورند لیگ برتر و تبدیل به یکی از بهترین تیم های کشور کنند.»

او درباره دلایل انتقال ناگهانی تیم به اراک می گوید:« به هر حال در سفر های استانی رئیس جمهور را دوره می کنند . خواسته های زیادی مطرح می شود و ریاست محترم جمهور هم در بسیاری از موارد می گویند اگر این کار برایش مراحل کارشناسی انجام شده ، من هم مشکلی با انجامش ندارم و بعد دوستان این را به منزله وحی منزل می دانند در حالی که برای هر تصمیمی باید کار کارشناسی اتفاق بیفتد. مثلا این که امکانش وجود ندارد تیمی را یکشبه و در وسط فصل از استانی به استان دیگر برد. حداقلش این است که باید تا پایان فصل صبر می کردند. باید در سیستم کارشناسی سازمان تربیت بدنی این اتفاق بیفتد. به هر حال مدیریت جدید سازمان ورزش هم چون حالا دیگر غریبه با اهالی ورزش نیست و کارشناسان را می شناسد می تواند در زمینه این انتقال ها کارگروهی تشکیل دهد و نظرات اهالی فوتبال را بپرسد و بهترین مکانیسم را برای چنین چرخه ای ایجاد کند . »

او درباره لحن گفتاری عادل فردوسی پور در گفت و گو با نماینده مردم شاهزند گفت:« من سالهاست عادل را می شناسم . او حتی بیرون از برنامه اش هم هیچ وقت خارج از چارچوب ادب حرف نمی زند. آنچه عادل به آن ایراد می گرفت مسئله ای کاملا ورزشی بود و قصد توهین هم نداشت. من که چیزی نشنیدم که او به کسی اهانت کند. خوشبختانه عادل در برنامه اش یک رنگ ورزشی گرفته و دیگر کارشناسی قاطع شده . ممکن است او با پلشتی های ورزش برخوردی قاطع داشته باشد اما به کسی توهین نمی کند. این اتفاقا حسن اجراست. چرا باید یک آدم صادق که می گذارد مردم هم درباره مسائل و مشکلات نظر بدهند را متهم می کنیم.

حالا همین موضوع را احتمالا او به رای بینندگانش می گذارد و آن وقت آرای مردم نشان می دهد که حق با چه کسی است و چه کسی از زبان مردم حرف می زند. دوستان یادشان رفته که وکیل مردم هستند و باید 76 میلیون نفری فکر کنند نه اینکه تنها نماینده مردم منطقه خودشان در مجلس باشند. اتفاقا حرف ما با این دوست عزیز این است که شما کشوری فکر نمی کنید.»