پرسپولیس نیوز : آن لشکر عریض و طویلی که با امضای قرارداد هر بازیکن جلوی دوربین ها ظاهر می شوند و خودشان را در عکس یادگاری جا می کنند موقع به بار آمدن چنین افتضاحاتی کجا هستند…

به گزارش پرسپولیس نیوز، این که بازیکنان نمکدان شکن شده اند به کنار، این که تعصب به پیراهن به رحمت خدا رفته و تعهد به امضا به دفتر خاطرات پیوسته هیچ، این که توافق ها رنگ ثانیه به خود گرفته و دیگر وعده هم کارساز نیست و فقط چک نقدی جماعت حریص را سیر می کند هم درست، اما این وسط از شاهکار صحنه گردانانی که زمینه بروز چنین بی اخلاقی هایی را فراهم می کنند به سادگی نباید گذشت.

تا آبی وجود نداشته باشد بازیکن شناگری پیدا نمی شود که در آن شیرجه بزند و وقاحت فسخ یک طرفه قرارداد را به خود بدهد و فردایش راست راست توی چشم مردم نگاه کند و بوسه بر پیراهنی که ارزش هایش را لگدمال کرده بزند.

این چه مدیریتی است که همه حرف هایش دروغ از آب درمی آید، این چه توافق هایی است که سال دومش به لعنت خدا نمی ارزد، این چه تیمی است که از فردای خودش هم خبر ندارد و با هر اتفاقی در نقل و انتقالات سکته می کند، این چه باشگاهی است که در قراردادهایش با  خودکار بند فسخ اضافه می کنند، در فوتبال دسته سوم محلات هم این اتفاق نمی افتد.

آن لشکر عریض و طویلی که با امضای هر قرارداد جلوی دوربین ها ظاهر می شوند و خودشان را در عکس یادگاری جا می کنند موقع به بار آمدن چنین افتضاحاتی کجا هستند که پاسخگوی عملکردشان در برابر افکار عمومی و هواداران باشند. مسئول نقل و انتقالات پرسپولیس پیش از این کجا بوده که سرنوشت یک باشگاه 40 میلیونی را به دستش داده اند. یک فامیل دور می تواند بازیکنان را برای قرارداد به آن سوی مرزها ببرد اما نمی توانند یک امضا از کسی با پای خودش به باشگاه آمده بگیرند. میلیون ها تومان از سرمایه هواداران به پای حقوق همین افراد ریخته می شود که چه بکنند؟ جز اینکه وظیفه خودشان را درست انجام دهند؟ کدام مسئولی تا به حال به خاطر قصور در وظایفش توبیخ شده؟ کدام تنبیه و کدام برکناری انجام شده؟ اصلا خبری تا به حال در این زمینه شنیده اید؟ به جز وعده های توخالی و سردواندن مردم به مقصد آینده و ماه های بعدی؟ خودشان کوچکند و طبعا اطرافیان خود را هم نمی توانند از میان بزرگان انتخاب کنند، کسانی که شایستگی تنظیم یک سند در بنگاه محله شان را هم ندارند دم از شکایت به مجامع جهانی و کشاندن کار به فیفا می زنند.

می گویند کنعانی قرارداد دارد، فردایش خبر آزادی اش می آید. می گویند کاوه رضایی دست یاعلی داده، فردایش سر از تیم رقیب درمی آورد. می گویند مهرداد محمدی به تیم نزدیک شده دو روز بعد تقدیم سپاهانش می کنند. می گویند مهاجم خارجی آخر هفته به کشور می آید، آخر ماه هم خبری نمی شود. می گویند استیلی درباره آرش افشین نظر داده، نزدیک باشگاه هم نمی شود. می گویند رضاییان هیچ کاری نمی تواند بکند، دو روز بعد عکس یادگاری اش را برایشان پست می کند. دوستان آن قدر هنر به خرج داده اند که هواداران مصاحبه هایشان را با افعال معکوس می خوانند، یعنی هرچه بگویند می شود را نمی شود فرض می کنند و هرچه خبر از نشدنی بودنش می دهند را قطعی حساب می کنند!

هوادار پرسپولیس امروز از همه شاکی است، هم از کسی که کفایت تنظیم یک قرارداد محکم و غیرقابل نفوذ را ندارد و هم کسی که از منفذهای قرارداد برای منفعت شخصی خودش و ضرر رساندن به پرسپولیس استفاده می کند، هر دو به یک اندازه. هم کسانی که "جان" پدر خود را بهانه کردند تا به "نان" برسند، هم از کسانی که از باشگاه بیرون آمدند و خبر توافقشان گوش فلک را کر کرد اما یک تکذیب خشک و خالی نکردند مبادا پیشنهادهایشان به خطر بیفتد و هم از کسانی که گول این حرف ها را خوردند و نشان دادند یک بچه هم می تواند آنها را سرکار بگذارد. شکایت اصلی آنها البته از بازی خوردن است، از اینکه با شعور و احساساتشان بازی می شود.

این اتفاق و بازی خوردن ها البته چیز جدیدی نیست و بیش از یک سال است که تکرار می شود اما از خوش شانسی است یا هرچیز دیگری مدتی زیر سایه عملکرد برانکو و نتایجش پنهان شد تا بار دیگر سر باز کند. یک بار از کل لیست برانکو یک نفر را هم جذب نکردند، گفتند به جوان ها بها دادیم! یک نیم فصل نتوانستند یک دروازه بان شش دانگ پیدا کنند گفتند قسمت بود نایب قهرمان شویم، و این هم بار سوم. همه آنهایی که رقابتی برای جذبشان بود را باختند و همه آنهایی که یکراست سمت پرسپولیس آمدند را زحمت کشیدند و جذب کردند، البته اگر کمک های حسین هدایتی را از یاد نبریم. این وسط شاهکارهای دیگری مثل طرح گدایی از هوادار با شماره حساب، پخش ساندویچ، سکوت در برابر ظلم به تیم و اتفاقات دیگر هم نیازی به گفتن ندارد. معلوم نیست اگر هواداران و اعتراض هایشان نبود با این مدیریت مقتدر الان اردوی تیم ملی هم برگزار شده بود و تمرینات تیم بدون ملی پوشان برگزار می شد یا نه.

وضعیت خیلی وخیم تر از آن شد که آقایان فکرش را می کردند، خشم فرو خورده ای که به وجود آمده به یک تجمع خیایانی منجر شد و زبانه هایش را این شب ها در شبکه های اجتماعی نشان می دهد و قطعا به سکوهای ورزشگاه هم کشیده خواهد شد.

باید دید این عوام فریبی، این ساده انگاری، این مدیریت هیئتی و سقف نشان دادن به توصیه وزیر، این گوش به فرمانی و کشیدن ترمز تیم برای نشکستن دل  آبی ها، این صرفه جویی به قیمت غمگین کردن میلیون ها هوادار، این ناشایست سالاری، این چشم دوختن به دست هوادار ریز و درشت و متمول، این بی هنری و همه این نابسامانی کی به سرانجام خواهد رسید و اقتدار و بزرگی و ساحل آرامش روی خودش را به پرطرفدارترین تیم این مملکت نشان خواهد داد.

انتهای گزارش اختصاصی/ استفاده با ذکر منبع بلامانع است