امید عالیشاه وینگر تیم پرسپولیس می‌گوید: باید دوباره روی پای خود بایستیم. نشستن، گریه کردن و زانوی غم بغل گرفتن می‌تواند ما را از هدف اصلی دور کند.

کاپیتان دوم پرسپولیس در صفحه شخصی خودش نوشت: «شرمنده تک تک هواداران عزیز، می‌دونم که با هیچ کلامی‌قلبتان آرام نمی‌گیرد.»

مطلب کوتاه اما قابل تأملی برای هواداران نوشته بودی. توضیحی می‌دهی؟

واقعا با همه وجود ناراحتی هواداران را درک می‌کنم چون هنوز هم خودم را با افتخار هوادار پرسپولیس می‌دانم. می‌خواستم به همه این عزیزان بگویم که لیاقت شما بالاتر از این حرف‌هاست و واقعا هیچ کلامی‌باعث آرام شدن قلب این عزیزان نمی‌شود…

ادامه بده! جالب بود و فکر کن خطاب به همه هواداران صحبت می‌کنی؟

بله، ما هم مثل شما شب سختی را به خصوص در ریاض و عربستان بعد از باخت پشت سرگذاشتیم و هنوز هم ناراحتیم… با افتخار خودمان را هوادار پرسپولیس می‌دانیم و نمی‌دانیم با چه زبانی عذرخواهی کنیم اما … (دوباره سکوت می‌کند)

اما چی؟

فرق تیمی‌که هوادار دارد با تیمی‌که تماشاگر دارد همین است. تیمی‌که هوادار داشته باشد همیشه هواداران هوای آن تیم را دارند ولی تیمی‌که تماشاگر دارد فقط آن تماشاگران نتایج را نگاه می‌کنند. من و همبازیانم آن قدر شهامت داریم که بگوییم مقصر این باخت هستیم و شرمنده ایم.

به هرحال فوتبال همین است و بالا و پایین دارد. ندارد؟

البته این اولین باری نیست که در فوتبال شکست خوردیم یا می‌خوریم ولی همیشه از شکست ناراحت می‌شویم چون ما و هواداران پرسپولیس به آن عادت نداریم.

اشاره درستی کردی. شاید یک مقدار نتایج پرسپولیس در سال‌های اخیر توقعات را خیلی بالا برده باشد. این طور نیست؟

پرسپولیس تیم توقع است و انتظارات هواداران به جاست. گفتم که ما به شکست خوردن اصلا عادت نداریم و در فصل گذشته هم یک بار به اولسان و یک بار هم به آلومینیوم اراک در جریان بازی باخته بودیم. طبیعی است از این باخت سنگین خیلی ناراحت باشیم ولی همان قدر که به شکست خوردن عادت نداریم به بلند شدن، ایستادن و دوباره موفق شدن عادت داریم.

منظورت این است که می‌خواهید دوباره بلند شوید و …

ببینید این فصل لیگ قهرمانان آسیا برای ما پرسپولیسی‌ها تمام شد اما دنیا نباید برای ما تمام شود. باید بنشینیم و به نقاط ضعف و اشتباهات خودمان فکر کنیم و دست در دست هم دوباره و این بار قوی تر از گذشته برگردیم. تیم ما این پتانسیل را دارد.

شاید بهانه‌های زیادی هم برای این باخت وجود داشته باشد؛ از تأخیر در پرواز گرفته تا میزبانی الهلال، ورزشگاه مملو از تماشاگر حریف و…

اصلا نمی‌خواهم درباره این موارد صحبت کنم. هرچه بود تمام شد و رفت. باید بازی با الهلال را دیلیت و از حافظه خودمان پاک کنیم.

ولی کسی باور نمی‌کرد پرسپولیس نایب قهرمان آسیا ۳ گل از الهلال عربستان بخورد و نمایش ضعیفی هم ارائه دهد؟

بله ولی الان دیگر وقتی برای غصه خوردن و گریه کردن نداریم. لیگ برتر شروع شده و جمعه باید با فولاد خوزستان در اهواز بازی کنیم. باید از عنوان خود و قهرمانی‌های ۵ سال گذشته پرسپولیس دفاع کنیم. باید دوباره روی پای خود بایستیم و نشستن، گریه کردن و زانوی غم بغل گرفتن می‌تواند ما را از هدف اصلی دور کند.

شاید برخی‌ها بگویند فولاد خوزستان سرمربی و بازیکنان کلیدی فصل گذشته خود را از دست داده و می‌تواند حریف آسانی برای شما باشد. این حرف را قبول داری؟

اصلا و ابدا! می‌دانم فولاد خوزستان در خانه با انگیزه زیادی جلوی پرسپولیس بازی می‌کند و تیم قابل احترامی‌است. آنها همیشه برابر ما انگیزه داشته و دارند و هرگز این تیم را دستکم نخواهیم گرفت.

ممنون که وقت خودت را در اختیار ما گذاشتی و می‌دانم قصد مصاحبه نداشتی؟

به هرحال احساس کردم باید این صحبت‌ها را انجام دهم. باز هم می‌گویم شرمنده تک تک هواداران با معرفت پرسپولیس هستیم و امیدوارم هرچه زودتر از خجالت این عزیزان دربیاییم. در این روزها همه ما پرسپولیسی‌ها باید پشت هم باشیم و از یکدیگر حمایت کنیم. انشالله دوباره روزهای شاد و خوب گذشته را تکرار خواهیم کرد.

خبرورزشی

 

برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)