مرجع خبری پرسپولیس : سقف، انگار در فوتبال ایران همان سقفی است که مدیر با بازیکن می‌نشیند و قراردادش را امضا می‌کند. می‌گویند، سقف قرارداد بزرگترین کلاهی است که فوتبالی‌ها سر هم می‌گذارند.
مدیر می‌رود در هیأت رئیسه، کنار چند مدیر و چند مسئول فدراسیون فوتبال می‌نشیند، تصویب می‌کند سقف رعایت شود اما خودش وقعی به آن نمی‌نهد. سقف قرارداد امروز، گویا یک بازیچه است.
با این حال، عزیز محمدی رئیس سازمان لیگ، ساختمانی که در واقع سقف را جدی گرفته و می‌خواهد در فوتبال عملی کند، می‌گوید: «تصویب کرده‌ایم و باید اجرا شود.»
آنچه در این یک سال‌و‌اندی بعد از چنین تصمیمی احساس می‌شود، دور زدن سقف قرارداد است. کسی نمی‌تواند باور کند ستاره‌های لیگ بیایند و به اندازه یک بازیکن متوسط پول بگیرند. سقف قرارداد تبدیل شده به کف قرارداد. عزیز محمدی هم به این موضوع اعتراف می‌کند و حتی می‌گوید: «به نظر من 350 میلیون هم زیاد است.» در این گفت‌وگوی با پرده با رئیس سازمان لیگ، بحث‌‌های زیادی دراین‌باره صورت می‌گیرد…
*با وضعیت کنونی فوتبال؛ پیشنهاد آقای دادکان هم برای تعطیلی یک ساله فوتبال بد نبود.
آن سالی که دادکان رئیس فدراسیون فوتبال بود من عضو هیأت رییسه سازمان لیگ‌برتر بودم. جلسه ای با اعضا داشتیم و سقف قرارداد 25 میلیون تومانی گذاشتند. در همان جلسه مصوب شد که سقف قراردادها رعایت شود و همه هم موافق بودند اما من به دادکان گفتم که پایشان را که از در بگذارند بیرون همه چیز یادشان می‌رود مگر اینکه همین جا به قرآن قسم بخورند. اگر آقایان می‌خواستند همان زمان باید قانون سقف قراردادها را رعایت می‌کردند اما حالا می‌آیند و مصاحبه می‌کنند که اگر من در فوتبال بودم 20 یا 30 میلیون تومان بیشتر به بازیکنان نمی‌دادم.
*فکر نمی‌کنید به جای سقف قرارداد، مالیات اضافه راه بهتری برای کنترل رقم‌ها باشد. مثلاً بازیکنی که 10 میلیون تومان می‌گیرد 5 درصد و همین‌طور تصاعدی بالاتر برود.
الان هم همین‌طور است اما زیر نظر ما نیست. همه چیز زیر نظر اداره مالیات انجام می‌شود و آنها خودشان این ارقام را بالا و پایین می‌کنند.
*یک چیزی که در نقل و انتقالات لیگ‌برتر امسال اتفاق افتاده این است که خیلی از تیم‌ها اصلاً بازیکن خارجی ندارند، تعداد وردی بازیکنان خارجی هم به لیگ کمتر شده است. امسال تیم‌ها انگار تیم‌ها یک جورهایی پخته‌تر عمل کرده‌اند. سقف قراردادها و کنترل‌‌هایی که کردید به نظر تا حدودی جواب داده است.
باشگاه‌ها سال به سال تجربه کسب می‌کنند و پخته‌تر عمل می‌کنند. امسال باشگاه‌ها در قضیه بودجه هم با مشکل روبه‌رو هستند. از سال آینده هم قرار است باشگاه‌ها پروانه باشگاه حرفهای خورد را بگیرند. این مسئله یعنی اینکه درآمد‌‌های آنها باید از خرجشان بیشتر باشد. هزینه کرد آنها در جذب بازیکن و مربی هم باید 50 درصد باشد که سال گذشته این اتفاق نیفتاد و 70 درصد بود. هنوز باشگاه‌ها خیلی از مطالباتشان را پرداخت نکرده‌اند و با توجه به اینکه از ادامه فعالیت 10 باشگاه هم جلوگیری شد خیلی از آنها به این فکر افتادند که باید خیلی از چیزها از جمله سقف قرارداد را رعایت کنند. فکر می‌کنم رفته‌رفته داریم به سمتی می‌رویم که باشگاه‌ها کمیته‌های فنی را راه بیاندازند تا بازیکنانی را که قرار است جذب کنند با حساب و کتاب باشد.
*برای بازیکنان خارجی چطور؟ آنها هم ملزم به رعایت کردن سقف قرارداد هستند یا اینکه…
با توجه به کنترلی که خودمان داشتیم خارجی‌‌هایی که به لیگ ما می‌آیند حتماً باید سابقه بازی کردن در لیگ‌‌های برتر یا دسته اول خارجی را داشته باشند. آنها هم باید سقف قرارداد را رعایت کنند. مگر اینکه بازیکنی فراتر از حد انتظار باشد و در لیگ‌برتر 5 کشور اول در فوتبال ما انگلستان و اسپانیا بازی کرده باشد. که آن هم باید پس از بررسی‌‌های لازم بالاتر از سقف قرارداد را به او پرداخت کنند. در مورد مربیان هم همین‌طور است. مثلاً ریکارد و گاس هیدینک که با 350 میلیون تومان به ایران نمی‌آیند. قطعاً برای مربیان صاحب نام هم رقمی بالاتر از سقف قرارداد در نظر گرفته می‌شود.
*همین الان مثلاً سومدیک و هنکه بالاتر از سقف قرارداد گرفته اند؟ به‌هر‌حال آنها هم دستیار مربیان بزرگی بوده‌اند.
این دو مربی سقف قرارداد را رعایت کردند.
*اگر در ادامه لیگ یا لیگ بعدی به عنوان سرمربی حضور داشته باشند چطور؟
مسئله این است که این مربیان خودشان به این رقم‌ها راضی هستند. خب وقتی خودشان با این دستمزد کار می‌کنند چرا باید بیشتر به آنها پرداخت کرد؟ ما هر فرد خارجی که به ایران می‌‌آید اطلاعاتش را جمع‌آوری می‌کنیم. مثلاً اینکه قراردادشان در تیم قبلی چقدر بوده و … در ضمن طبق آماری که ما داریم خیلی از خارجی‌ها وارد لیگ‌برتر ایران شده‌اند که در فصل گذشته اصلاً بازی نکرده‌اند. آقایان پول بیت‌المال را به چه کسانی می‌دهید؟ قرار باشد ما بازیکن خارجی بیاوریم و در لیگ بازی نکند که فایده‌ای ندارد. بازیکن خارجی حداقل باید 500 دقیقه در لیگ‌برتر ما بازی کند.
*در جریان سقف قراردادها بهتر نبود آن را پلکانی می‌کردید؟ مثلاً برای مربیان آنهایی که بیشترین افتخار را دارند و برای بازیکنان هم کسانی که در تیم خودشان سابقه بازی و در رده ملی هم بیشترین بازی را داشته باشند. آیا آنها نباید پول بیشتری بگیرند. مثلاً بازیکنی مثل رحمتی که فصل پرفشاری را پشت‌سر گذاشته باید با دروازه‌بانی که 20 تا بازی هم برای تیمش نکرده یک اندازه پول بگیرد؟
این حرف شما را قبول دارم. من می‌گویم برنامه پلکانی را هم باید در قالب همین سقف رعایت کنیم. من برای همه مربیان و بازیکنان ارزش قائل هستم و می‌گویم که رقم واقعی برخی از آنها خیلی بالاتر از سقف قرارداد است. ولی با توجه به اینکه ما دو سال بحرانی را در پیش داریم نمی‌توانیم طور دیگری عمل کنیم. من برای فوتبال احساس خطر می‌کنم، البته نه اینکه چیز خاصی باشد اما مجلس هیچ بودجه‌ای را به ورزش اختصاص نداده است. از طرف دیگر باشگاه‌ها باید پروانه حرفهای کسب کنند که این مستلزم پاک بودن بدهی‌ها به بازیکنان، مربیان و هر شخص حقوقی دیگر است. ما همین حالا جلوی چند باشگاه را گرفته‌ام که مشکلات مالی دارند. فکر می‌کنم به غیر از دو باشگاه، هیچ باشگاه دیگری در ایران وجود ندارد که بتواند پروانه حرفهای بگیرد. اگر این اتفاق بیفتد که دیگر لیگ فوتبال ایران حرفهای نیست. لیگ ما زمانی نام حرفهای را با خودش یدک می‌کشد که 12 تیم در آن حضور داشته باشند و پروانه کار کردن در شرایط حرفهای را هم داشته باشند. وقتی لیگ ما هم حرفهای نباشد پروانه بازی کردن در جام باشگاه‌های آسیا را هم به ما نمی‌دهند و آن وقت باید با تیم‌های خودمان بازی کنیم. ما باید این کنترل‌ها را انجام بدهیم تا بتوانیم جلو برویم. همین الان درآمد باشگاه‌ها، حق پخش، تبلیغات، بلیت فروشی، فروشگاه‌ها یک سوم در آمد باشگاه‌ها را جبران می‌کند و باشگاه‌ها خود به خود دو سوم بدهکار می‌شوند. پس باید بازیکنان، باشگاه‌ها و سازمان لیگ دست در دست هم بدهند و دست از زیاده خواهی بردارند و به فکر فوتبال باشند. ما مجبوریم که در فوتبال ایران سقف قرارداد بگذاریم. تازه به نظر من این سقف قرارداد 350 میلیون تومانی زیاد است و باید پایین‌تر از این باشد. ولی متأسفانه دوستان ما این سقف را کف حساب کردند. مثلاً بازیکنی که از لیگ یک آمده لیگ‌برتر به او پرداخت می‌کنند. در صورتی که ما گفتیم سقف، نه کف. این را البته در اختیار خود باشگاه‌ها گذاشتیم چون اگر بخواهیم بیشتر دخالت کنیم صدای آنها در می‌‌آید. هنوز چیزی نشده کلی مشکل داریم چه برسد به اینکه بخواهیم در بقیه کارهای باشگاه‌ها دخالت کنیم. خود باشگاه‌ها باید کمیته فنی داشته باشند. خود باشگاه‌ها اگر با هم وحدت داشته باشند و بگویند مثلاً ما به رحمتی تا این اندازه پول می‌دهیم خیلی از مشکلات حل می‌شود.
*یعنی شما تحت هر شرایطی سقف قرارداد را رعایت می‌کنید و در این بین مربی و بازیکنانی می‌سوزند که تجربه کاری بهتری دارند.
ما سقف را رعایت می‌کنیم چون مجبوریم. وقتی باران شروع به باریدن می‌کند کشاورزان خدا را شکر می‌کنند که باران باریده و محصولاتشان پر بار است. اما ممکن است عده‌ای هم سقف خانه‌اش چکه کند و ناراحت باشند. به‌هر‌حال هر قانونی که نوشته می‌شود عده‌ای سود می‌کنند و عده‌ای هم ضرر. ما مجبوریم این قانون را به‌خاطر خروج از بحران اجراکنیم.
*می دانید مشکل اینجاست که خیلی از مدیران باشگاه‌ها مدعی این هستند که زیر سقف قرارداد بسته‌اند و قسم هم می‌خورند. آنها راست می‌گویند چون در فضای باز قرارداد نبسته‌اند و زیر یک سقف قراردادهایشان را با بازیکنان امضا کرده اند!
ما که نمی‌توانیم به ایمان و صداقت آقایان شک کنیم. ما موظف هستیم که به حسن نیت آنها اطمینان کنیم وبه همان ادعاها بسنده کنیم. مگر اینکه عکس این اتفاق ثابت شود.
*الان عکس این اتفاق ثابت شده است. در قضیه سپاهان و حتی استقلال و پرسپولیس خیلی‌ها بالای سقف قرارداد بسته‌اند.
به همین دلیل است که ما این اظهار نامه‌ها را آماده کرده‌ایم و باید بازیکنان آن را پر کنند.
*این حرف شما قبول. شما اظهار نامه‌هایی را تهیه کرده‌‌اید و از یک سری بازیکنان و مربیان خاص دعوت کرده‌‌اید به سازمان لیگ بیایند، مثل امیر قلعه‌نویی. این یعنی اینکه شما می‌دانید که او بالای سقف قرارداد با تراکتور‌سازی امضا کرده است.
ما با توجه به استنباط‌ها و گزارش‌‌هایی که رسیده است این حرف را می‌زنیم. یک جورهایی روی حدس و گمان است. ما از آنها دعوت می‌کنیم که به سازمان لیگ بیایند و این فرم را پر کنند. اگر هفته‌های آینده خلاف اظهاراتی که کرده‌اند ثابت شود آنها را یک سال محروم می‌کنیم.
*شما در گفت و گویی اعلام کردید که اگر خود مدیران باشگاه‌ها بخواهند قانون سقف قرارداد را لغو می‌کنید. آیا واقعاً چنین کاری را انجام می‌دهید؟
ما برای باشگاه‌ها داریم این کارها را انجام می‌دهیم. اگر دو سوم از مدیران از ما بخواهند، این قانون را حذف می‌کنیم اما خودشان باشد جوابگوی همه عواقب آن باشند. خیلی از دوستان در راستای این سقف قراردادها به ما پیشنهاد کرده‌اند که به جای سقف قرارداد سقف بوجه برای باشگاه‌ها تعیین کنیم. اما حتی اگر این اتفاق بیفتد دوباره وضعیتی مشابه وضعیت کنونی بر فوتبال ما حاکم می‌شود. یک بازیکن یک میلیارد تومان می‌گیرد و بازیکن دیگر 50 میلیون تومان. فکر می‌کنید چرا مجلس اختصاص یک درصد بودجه به ورزش را تصویب نکرد. ما اسم حرفهای روی فوتبالمان است و در همه جای دنیا حرفه‌ای‌ها خودشان خرج خودشان را در می‌آورند. الان بودجه‌ای که در باشگاه‌های ما هزینه می‌شود بالای 50 درصد آن را دولت تأمین می‌کند. وقتی یک فوتبالیست میلیاردی پول بگیرد جو عمومی این اقدام را نمی‌پسندد.
*حرف ما این است که در اختیار قراردادن بوجه به باشگاه‌ها، مسئولیت را به دوش خود آنها می‌اندازد. مثلاً اگر برای هر باشگاه 5 میلیارد تومان در نظر بگیرند کسی به پرداخت یک میلیارد تومان، مثلاً به رحمتی خرده نمی‌گیرد.
ما هدفمان چیز دیگری است. اگر این اتفاق بیفتد مدافعانی که جلوی رحمتی توپ می‌زنند به کمتر از 800 میلیون تومان راضی نمی‌شوند. این اتفاقات می‌افتد و باشگاه‌ها بدهکاری‌شان بیشتر می‌شود. ما می‌خواهیم این مشکل را ریشه کن کنیم. اگر قرار است در شرایط حرفهای بازی کنیم و در لیگ قهرمانان حضور داشته باشیم باید همه چیزمان حرفهای باشد. باشگاه‌های ما باید تا دو سال آینده پروانه بگیرند که اگر این اتفاق نیفتد تیم‌های ایرانی باید با خودشان بازی کنند.
*اما این پروانه‌ای که از آن حرف می‌زنید و پای حرفهای بودن را وسط می‌کشید در مورد استقلال و پرسپولیس صدق نمی‌کند. شما با جابجایی خیلی از پرونده‌ها این دو تیم را در کنفدراسیون فوتبال آسیا نگه داشتید.
ما هیچ خلافی نکردیم.
*خلاف که نه اما واقعیت را هم نگفتید.
چرا واقعیت را هم گفتیم. استقلال و پرسپولیس خصوصی شده‌اند و در اداره ثبت، به عنوان باشگاه خصوصی ثبت شده‌اند. AFC هم تغییرات تازه آنها را می‌خواهد، پس مشکلی پیش نمی‌آید. خود آنها هم می‌گویند که دولتها می‌توانند تا 49 درصد به تیم‌های باشگاهی کمک کنند.
*جریان حق پخش به کجا رسید. شما قبلاً گفته بودید که سر این جریان هرگز کوتاه نمی‌آیید.
به‌هر‌حال ما روی رقم 90 میلیارد تومان برای سه سال به توافق رسیدیم که نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت قابل قبولی داشته است.
*شما هنوز هم روی قانون ممنوعیت ورود دروازه‌بان‌‌های خارجی اصرار دارید؟ فکر نمی‌کنید دلیل افزایش قیمت برخی از گلرها همین موضوع باشد؟
این قانون خوبی است. ما در لیگ‌برتر 18 تا گلر ثابت داریم و 18 تا هم ذخیره. چند دروازه‌بان خوب هم داریم که پیشرفت‌‌های قابل توجهی داشته‌اند. آرمناک پطروسیان ده یازده سال در سپاهان توپ زد. می‌دانید چند تا از دروازه‌بان‌‌های ما پشت او ماندند و نتوانستند پیشرفت کنند؟
*به نظر شما سقف قراردادها لطف به کشورهای همسایه نیست؟ آنها به راحتی بازیکنان خوب ما را جذب می‌کنند.
مگر آن زمان که یازده بازیکن ما را از امارات دیپورت کردند ما سقف قرارداد داشتیم؟ مگر آن موقع که آقای عابدینی بازیکنان را ترانسفر می‌کرد ما سقف قرارداد داشتیم؟ مسئله اصلاً این نیست من می‌گویم سقف قرارداد نباشد اما بازیکنی که دنبال پول بیشتر باشد حتماً به خارج از کشور می‌رود. مگر ما حضور مهاجم و مدافع را در لیگ‌برتر ممنوع کرده بودیم که عقیلی و خلعتبری به کشورهای حوزه خلیج فارس رفتند؟
*الان اگر تیم مثل استقلال مثلاً با ینس لمان به توافق برسد آیا شما راضی به حضور او در ایران می‌شوید؟ نام او یک برند برای فوتبال است.
قبول دارم اما با توجه به شرایط فعلی و قانونی که داریم نمی‌شود این کار را کرد. البته اگر آیین‌نامه را تغییر بدهیم برای آوردن دروازه‌بان شرایط می‌گذاریم. با قانون ما دست مربی تیم‌ملی برای انتخاب دروازه‌بان باز باز است.
*در حال حاضر اسم 23 نفر را داده‌‌اید که قراردادهایشان مشکوک است. به این نفرات کسی هم اضافه می‌شود؟
ما تحقیق کردیم و به قرارداد‌‌های برخی از بازیکنان و مربیان مشکوک شده‌ایم. از آنها دعوت می‌کنیم تا به سازمان لیگ بیایند و در این مورد توضیحاتی را ارائه بدهند.
*خود شما اگر حالا مدیر‌عامل یک تیم بودید با این شرایط می‌توانستید تیم را ببندید؟ اصلاً سقف قرارداد را رعایت می‌کردید؟
سقف قرارداد را رعایت می‌کردم و می‌رفتم دنبال بازیکن سازی. من فکر می‌کنم در هر تیمی و در پست دروازه‌بان، دفاع، هافبک و حمله باید یک بازیکن شاخص حضور داشته باشد. ما خودمان در باشگاه‌ها مربی سالاری و بازیکن سالاری کردیم. الان چند تا مربی سراغ دارید که بازیکن‌ساز باشند؟
*فکر می‌کنید خارجی‌‌هایی که سال پیش در لیگ‌برتر بازی کردند تا چه اندازه از نظر شما راضی کننده بودند؟
آنها خوب بودند اما فکر می‌کنم که امسال شرایط بهتر باشد.
*مشکل دیگری که در لیگ ایران وجود دارد قرارداد‌‌های یک ساله بازیکنان است. در هیچ کجای جهان حتی ستاره‌های تیم‌ها هم قرارداد یک ساله امضا نمی‌کنند.
ما همین الان دو ساله کردیم باشگاه‌ها یک طور دیگر قرارداد می‌بندند. آنها دو ساله امضا می‌کنند اما در پایان سال اول رضایت‌نامه را صادر می‌کنند. همه این‌ها به خود باشگاه‌ها بر می‌گردد. ما نمی‌توانیم همه چیز را اجبار کنیم.
*یک چیزی که فرهنگش در فوتبال ما از بین رفته است پول رضایت‌نامه‌ها است. قبلاً این قانون وجود داشت اما حالا…
این به همان سیاست باشگاه‌ها بر می‌گردد. آنها باید برنامه‌ریز کنند. حتی در مورد خارجی‌‌هایی هم که جذب می‌کنند باید همین رویه را داشته باشند. آنها می‌توانند با ترانسفر کردن بازیکنان درآمد زایی کنند. به همین دلیل است که می‌گویم قراردادها باید بالای دو سال بسته شود. مثلاً ادینیو اگر با مس بیشتر قرارداد داشت حالا که گل کرده بود راهی امارات نمی‌شد.
*امسال قیمت بلیت‌‌های ورزشگا‌ها افزایش پیدا نمی‌کند؟ سال گذشته با این تغییر تعداد هواداران کاهش پیدا کرد.
مثل اینکه یک قانونی را تصویب کرده‌‌اید که 4 تا تیم بالای جدول و آنهایی که در لیگ قهرمانان بوده‌اند می‌توانند درصد بیشتری را به بازیکنان اختصاص دهند. 50 میلیون تومان بیشتر است، البته آن هم در قالب پاداش. این دست خود باشگاه‌ها است که به چه بازیکنی، چقدر پاداش باید تعلق بگیرد.
گفت و گو: فرهاد عشوندی
برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)
Friday, 19 July , 2024