در فوتبال امروز تنها خوب حمله كردن و گلزنى چاره كار تيم ها نيست و مهمترين فاكتورى كه تيم ها را در رسيدن به موفقيت رهنمون مى سازد، خوب دفاع كردن است. منظور از دفاع خوب، دفاع صرف و ارائه بازى هاى بسته و بى برنامه تهاجمى نيست. خوب دفاع كردن يعنى بستن منطقى راه هاى نفوذ دروازه خودى و تدارك حمله از زمين خودى به سمت دروازه حريف است؛ منطقى ترين برنامه اى كه تيم هاى بزرگ و صاحب سبك دنيا به اجرا درمى آورند و اين يعنى بهترين روش براى رسيدن به هدف اصلى در فوتبال يعنى همان پيروزى است.
•••
۲ نتيجه نااميد كننده پرسپوليس در ۲ بازى اخيرش، يعنى شكست ۲ بر صفر در تهران مقابل ملوان و باخت ۳ بر يك مقابل شاگردان منصور ابراهيم زاده در اصفهان در شرايطى رقم خورد كه در مجموع ۱۸۰ دقيقه ۵ بار دروازه پرسپوليس باز شده يعنى هر ۳۶ دقيقه يك گل! آمارى كه اصلاً برازنده شخصيت و شأن پرسپوليس نيست. يعنى به طور ميانگين اين تيم در هر ۹۰دقيقه ۵/۲ گل خورده را در كارنامه اش به ثبت رسانده و اين مسأله مى تواند نشان دهد مشكل اصلى پرسپوليس كجاست!

البته اين بدان معنا نيست كه ساير خطوط و نفرات از اين ۲ شكست تلخ مبرا باشند و گناه اين مسأله فقط شامل مدافعان و دروازه بانانى باشد كه طى اين ۲ ديدار به عنوان عناصر تدافعى در تركيب پرسپوليس حضور داشته اند. مطمئناً خط حمله و هافبك ها نيز در اين شكست ها سهيم هستند اما با كمال احترام به عناصر تدافعى پرسپوليس بايد بگوييم سهم آنها كمى بيشتر از سايرين است. حضور چهره هايى چون رحمان رضايى، سپهر حيدرى، مجتبى شيرى، عليرضا محمد و… در خط دفاع پرسپوليس وزن اين خط را بالا برده اما با كمال تأسف بايد بگوييم اين نفرات تا امروز نتوانسته اند از وظايفى كه به آنها محول شده درست بربيايند و نتيجه اش اين مى شود كه پرسپوليس تيم چهارم جدول، از حيث گل خورده با قعرنشين ليگ برتر فقط ۵ گل فاصله داشته باشد و اين مسأله يعنى يك فاجعه به تمام عيار!
•••
در زمان حضور افشين قطبى به عنوان سرمربى، پرسپوليس در بازى هاى اول خود در ليگ با آرايش هاى دفاعى متفاوت به ميدان مى رفت كه متأسفانه نتيجه اش اين شد كه در ۱۰ ، ۱۲ بازى اول نزديك به ۱۶ بار دروازه خود را مقابل حريفان باز شده ببيند و نتايجى مثل شكست ۳ بر ۲ مقابل فولاد و باخت ۴ بر ۳ مقابل ابومسلم رقم بخورد. همان روزها بود كه افشين قطبى در مواجهه با سؤال منطقى در مورد ايراد از خط دفاعى چه به لحاظ نفرى و چه از حيث آرايشى و هماهنگى، موضع شديدى گرفت و كسانى كه اين سؤال كاملاً فنى را از سرمربى سرخپوشان پرسيده بودند از سوى او متهم به اختلال در تيم و برخورد خصمانه با پرسپوليس شدند. اتهامى كه اين بار هم به صورت ناجوانمردانه مطرح شد.
•••
حالا روى سخن ما با افشين پيروانى است. مربى جوانى كه مطمئن هستيم با استفاده از نيروى جوانى و تجربه ديگران و كسانى كه دلسوزان واقعى پرسپوليس هستند، قطعاً به سرنوشتى همانند سناريويى كه براى قطبى نوشته شد دچار نمى شود. بدون تعارف مى گوييم كه اين سيستم دفاعى و اين همه ناهماهنگى در خط دفاع براى پرسپوليس مسأله اى فاجعه بار است. حالا در ايران و مقابل مهاجمانى كه مدافعان تيم كم و بيش از نحوه بازى آنها آشنا هستند، قرار گرفته ايم اما مطمئناً اين موضوع در آسيا و رقابت هاى ليگ قهرمانان آسيا ديگر قابل جبران نيست. در آسيا نه تنها پاى حيثيت پرسپوليس بلكه شخصيت ايران در گروى عملكرد اين تيم با اين دفاع آشفته است. پيروانى كه خود سال ها تجربه حضور در پرسپوليس و تيم ملى را با حضور پرقدرت و مقتدر يدك مى كشد از همين حالا بايد در انديشه برطرف كردن اين ضعف باشد چون فردا خيلى دير است!
•••
مطمئن هستيم اگر اين ضعف به طور كامل پوشانده شود، پرسپوليس و مدافعانش به شرايطى مى رسند كه مثل چند فصل گذشته آمار پشت سر گذاشتن هفته ها پيروزى بدون گل خورده را دوباره تكرار خواهند كرد. مسأله اى كه نه براى پيروانى عملى شاق و غيرممكن است و نه بازيكنان اسم و رسم دارى كه امسال قرار است به عنوان عناصر تدافعى پرسپوليس در ۳ جبهه، ليگ، جام حذفى و ليگ قهرمانان آسيا براى پرسپوليس يك نمايش مقتدر را از خود ارائه دهند