فرشاد پیوس ستاره گلزن سال‌های پیش پرسپولیس می‌گوید: به نظرم مهاجم پرسپولیس باید قاتل حریف در محوطه جریمه باشد. او باید تشنه گلزنی باشد و در هر مسابقه باید شادی گل داشته باشد.

شاید بهترین کسی که بتواند در خصوص عملکرد خط حمله پرسپولیس حرف بزند فرشاد پیوس باشد.

آقا فرشاد می‌خواهیم بدون مقدمه و یکراست سر اصل مطلب رفته و در خصوص ضعف خط حمله پرسپولیس در فصل جاری با شما صحبت کنیم؟

اگر اشتباه نکنم فقط سپاهان اصفهان بیشتر از پرسپولیس در فصل جاری گل زده است. درست می‌گویم؟

بله، تیم اصفهانی با ۳۵ گل زده بهترین خط حمله را در اختیار دارد(۳ گل انضباطی است). پرسپولیس و استقلال هم به ترتیب ۳۴ و ۳۳ گل زده‌اند اما به نظر شما میانگین ۱.۴ گل زده در هربازی برای تیم بزرگی مثل پرسپولیس خوب است؟

متأسفانه این مشکل پرسپولیس نیست بلکه شامل کل فوتبال ما می‌شود. در لیگ برتر ایران می‌بینیم آقای گل‌ها به عدد ۲۰ هم نمی‌رسند و فقر گل بیداد می‌کند.

در هفته‌های اخیر انتقاداتی از گل نزدن مهاجمان پرسپولیس به ویژه شرزود تمیروف می‌شود. نظر شما در این رابطه چیست؟

به نظرم مهاجم پرسپولیس باید قاتل حریف در محوطه جریمه باشد. او باید تشنه گلزنی باشد و در هر مسابقه باید شادی گل داشته باشد. در مورد شرزود تمیروف هم می‌توانم بگویم مهاجم دونده‌ای است اما هنوز گل نزده است. مهاجم خارجی باید یک سروگردن از مهاجم داخلی بالاتر باشد.

 اما تمیروف این طور نیست؟

به هر حال در شرایطی که دست باشگاه پرسپولیس از لحاظ مالی خالی بود این مهاجم خریداری شد. قطعا نظر یحیی روی مهاجمان گلزن تری بود اما شما اگر بخواهید از آمریکای جنوبی، اروپا یا آفریقا مهاجم خوب بخرید باید حداقل ۶۰۰ یا ۷۰۰ هزار دلار پول داشته باشید که پرسپولیس چنین پولی نداشت و تمیروف را ارزان تر خرید.

البته یحیی گل محمدی دنبال خرید پیمان بابایی بود که تراکتور تبریز او را نداد؟

بازیکن خوبی که قرارداد داشته باشد را هیچ باشگاهی آزاد نمی‌کند مگر آن که باز می‌گویم پول خوبی برای خرید آن بازیکن پرداخت شود.

 حالا فکر می‌کنید کار پرسپولیس با این مهاجمان جلو برود؟

چاره دیگری نیست. یحیی گل محمدی ناچار است تا پایان فصل با همین مهاجمان ادامه دهد. مهدی عبدی و حامد پاکدل نشان داده‌اند اگر در آمادگی و اوج باشند می‌توانند گل‌های حساس و خوبی بزنند و امیدوارم در ادامه فصل آنها خودشان را ثابت کنند.

 رمز و راز فرشاد آقای گل چه بود؟

رازی در کار نبود و همه اش لطف خدا و کمک همبازیانم بود.

 آن که به جای خود! شاید شم گلزنی ذاتی باشد اما شما باید کارهای دیگری هم در طول دوران بازی انجام داده باشید. به طور مثال تیری آنری در مصاحبه ای گفته بود هرگز در دوران بازی ساعت ۱۱ شب به بعد را در خیابان ندیده بودم؟

این یک امر مهم است. من همان زمان هم مراقب خواب و استراحت خودم بودم اما شاید ندانید تمرینات اضافی در دوران بازی خیلی به کمکم آمد. من به تمرین کنار تیم بسنده نمی‌کردم و وقتی به کشور قطر برای بازی رفتم مربیانم بیشتر به من گوشزد کردند یک مهاجم باید تمرین اضافی داشته باشد. اگر تمرین اضافی نداشتم نمی‌توانستم پشت سرهم به قول شما آقای گل شوم.

 در زمین می‌ماندید و تمرین گلزنی می‌کردید؟

این مسائل به خود مهاجم برمی‌گردد. شما باید در تمرینات ۱۰۰ ضربه با سرو پا از زوایای مختلف بزنید و توپ خراب کنید تا یاد بگیرید چگونه بهترین ضربه را به سمت چارچوب بزنید. من هم سعی می‌کردم چنین باشم و همواره با خودم می‌گفتم «کار نیکو کردن از پُر کردن است.»

 (به شوخی) اما برخی از همبازیان شما می‌گویند شام و ناهار ماهی سفید به آنها می‌دادید تا پاس گل بدهند؟!

(می‌خندد) این شوخی محسن عاشوری و یکی دوتا از بچه‌هاست اما واقعا ما با هم رفیق بودیم. یکی از عوامل اصلی موفقیت پرسپولیس در دهه ۶۰ همین رفت و آمد خانوادگی و رفاقت بود. بهترین رفقای ما بازیکنان پرسپولیس بودند و مرتب به خانه یکدیگر می‌رفتیم.

 بی تعارف وقتی مهاجم بغل دستی شما بیشتر گل می‌زد ناراحت می‌شدید؟ این حرف یکی از همبازیان قدیمی‌شماست. البته این موضوع را به حساب تعریف از فرشاد پیوس می‌گذاشت و مدعی بود شما همیشه عطش گلزنی داشتید و دلتان می‌خواست خودتان گل بزنید؟

این جوری نبود که از گلزنی بغل دستی ام ناراحت شوم. دوست نداشتم در جدول گلزنان کسی ازمن جلو بزند و سبقت بگیرد. اگر چنین اتفاقی می‌افتاد تا شروع مسابقه بعدی و رسیدن و جلو زدن از رقیبم خودم را می‌خوردم و لحظه شماری می‌کردم.

 به نظر می‌رسد مهاجمان امروزی چنین تفکری نداشته باشند؟

من همیشه به شاگردانم یا مهاجمان جوانی که می‌بینم این نکته را می‌گویم که دنبال آقای گلی باشید. فوروارد باید به قول ما قدیمی‌ها کمی‌هم خوره باشد و تلاش کند بهترین گلزن تیمش باشد. اینکه‌هافبک‌ها یا مدافعان بیشتر از مهاجم تیم گل بزنند برای یک فوروارد خوب نیست.

 پرسپولیسی‌ها هنوز هم غصه حذف از جام حذفی را می‌خورند. به نظر شما بهترین فرصت برای جام گرفتن یحیی گل محمدی و شاگردانش از دست نرفت؟

فوتبال همین است و جام حذفی هم تمام شد و به تاریخ پیوست. حالا پرسپولیس باید دنبال چالش ۶ بازی باقی مانده لیگ برتر باشد. اگر بخواهیم زانوی غم بغل بگیریم از لیگ برتر هم جا می‌مانیم. امیدوارم بچه‌های پرسپولیس با دقت بیشتر حداکثر امتیازات در ۶ بازی باقی مانده را گرفته و این چالش را با موفقیت وقهرمانی پشت سر بگذارند. هر چند دیگر جای هیچ لغزش و اشتباهی وجود ندارد.

 

برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)