امروز مصاحبه ی فرشاد رو خوندم و یاد قدیم افتادم. ما یه بچه محل داشتیم(دروازه غار- باغ آذری) حدودا هم محله خدابنده لو به اسم مرتضی شیری(شیربرنج بخاطر سفیدی و کک و مکی که روی صورتش بود) خلاصه مرتضی توی محل خیلی بازیکن ضعیفی بود و اجبارا یکبار بازیکن کم داشتیم و مرتضی بازی کرد که اتفاقا غوغا کرد و جالبه که چندین بازی مرتضی رو بردیم که در همه ی بازیها عالی بود و وقتی جایی میرفتیم که مرتضی نبود بعضیها میگفتند بازیکن خوبه شون نیست!! الانم همینه بهضیها تمرین خوب نیستند ولی در زمین مسابقه عالین و یا بعضی خوب تمرین نمیکنن ولی در مسابقه ستاره هستند. مصاحبه و نظرات بازیکنان و بزرگان فوتبال رو در مورد مسی و رونالدو بخونید که میگن هیچکس مثل رونالدو تمرین نمیکنه و در مورد مسی میگن مسی داخل رکن گوشی دستش بود و حتی وقتی مربی صحبت میکرد بازم گوشی دستش بود…و یا علی دایی که خیلی تلاش کرد و علی کریمی که اصلا تن به تمرین نمیداد و میگفتند اگر کریمی خوب تمرین میکرد در رئال و بارسا فیکس بودهر چند دوسال بایرن بازی کرد….الانم مربی باید بفهمه فقط تمرین خوب کردن مهم نیست زیرا بعضیها استعداد ذاتی دارن و بعضی پشتکار و باید این هنر مربی باشه که مثل پپ با مسی کنار بیاد و اونو توی تیم جای بده و یا مثل فرگوسن با کفش توی صورت بکهام بکوبونه.
گاریدو اصلا روانشناختی بلد نیست