* مس، پيش بسوي آسيا
سومين حضور در ليگ برتر منتهي شد به گرفتن جواز حضور در ليگ قهرمانان آسيا، حالا کرماني ها که در رديف پولدارهاي ليگ هستند، قبل از هر کاري بايد براي مديريت يک تيم در سطح بين المللي به شناخت لازم برسند.آنها با سوم شدن نشان دادند که مجموعه اي قابل “توجه” ديدن هستند.
حالا پرويز مظلومي شايد از مواضعش کوتاه بيايد تا بلکه در آسيا هم روي نيمکت تيمش بنشيند، او دنبال اين است تا بازيکنان بهتري به کلکسيون مهره هاي موثر خود اضافه کند.

* سپاهان، دور از انتظار
انگار نه انگار که سپاهان يکي از حرفه اي ترين تيم هاي فوتبال ايران است. کجاي دنيا تيمي که به اين سطح رسيده است، در طول يک فصل سه مربي مختلف را به عنوان سرمربي روي نيمکت خود مي نشاند. آنها اينقدر به اين اشتباه خود اصرار کردند که در آخر سهميه آسيايي را بعد از چند سال از دست دادند و در ليگ قهرمانان هم اگر “اما و اگر” اجازه بدهد، از گروه خود صعود مي کنند.
حالا فرهاد کاظمي مانده است و يک “اصفهان”ي که دوست ندارند او در اصفهان به کارش ادامه بدهد و اگر در جام حذفي جبران نکند بايد منتظر شنيدن خبر رفتنش باشد.

* پرسپوليس؛ سردرگم
علت اصلي نتيجه نگرفتن پرسپوليس يکي از معادله هاي غيرقابل حل ليگ هشتم به شمار مي رود. اگر به اسم هايي چون علي کريمي، رحمان رضايي، ابراهيم توره، ايوان پتروويچ، مازيار زارع و ….امکان مالي مناسب را اضافه کنيد حتما اين سووال مطرح مي شود که به واقع کدام علت نگذاشت قرمزها در ليگ برتر قد علم کنند و چه چيزي باعث شد که قهرمان ليگ هفتم، جايي بهتر از پله پنجم در ليگ هشتم نداشته باشد.

*صباي قم ؛ فيروز نتوانست
وقتي به اين نتيجه مي رسيم که فيروز کريمي يکي از مربيان ضعيف يا حداکثر متوسط ليگ برتر است، احساس ناخوشايندي پيدا مي کنيم اما 17 باخت و 5 تساوي و از دست دادن 39 امتياز در طول 34 بازي نشان داد که انگار فيروز کريمي بهتر است در تيم هاي درجه چندمي کار کند چون نمي تواند در تيم هاي بزرگ، خودي نشان دهد.
حالا اين مربي مانده است و “مي مانم، نمي مانم” هاي زياد، به هر حال او در آسيا هم ناکام بوده و نمي تواند براي ماندن خيلي اميد داشته باشد.

* فولاد، خوزستان بازگشت
فولاد که با شمردن چهار ميليارد تومان! امتياز ليگ برتري سپاهان نوين را خريد و ليگ برتري ماند, هفتمين تيم جدول است و بازي هاي زيباي زيادي را داشت که موجب شد موفقيت آنها را، همه بازگشت خوزستان به سطح اول تشبيه کنند چون مقام هفتمي سرخ هاي اهوازي با توجه به شرايط ، نتيجه اي ايده آل برايشان محسوب مي شود.
حالا مجيد جلالي که نشان داد به فوتبال نگاهي پاک دارد، اگر در اين تيم ماندني شود به طور حتم از مسوولان باشگاه مي خواهد تا تيمش را تقويت کند. اگر فولاد را يکي از مدعيان ليگ نهم ديديد، زياد تعجب نکنيد.

* پيکان، نمي توانند راضي نباشند
پيکاني ها هرگز تصور نمي کردند که در چند هفته متوالي صدرنشين بي رقيب باشند، اما از آنجا که صدرنشيني و قهرمان شدن نيازمند شاخصه هاي زيادي است، آنها با سرعت نسبتا زيادي از صدر فاصله گرفته و با رده هشتمي ليگ را به پايان بردند، البته هيچ کس نبايد آنها را به خاطر هشتم شدن، تيم ناموفقي بداند.
حالا اصغر مديرروستا بهتر است خيلي محترمانه از پيکاني ها خداحافظي کند، چون انگار اختلافش با مديريت باشگاه هيچ وقت تمام نشد و در صورت ادامه همکاري هم نخواهد شد.

* مقاومت سپاسي، مثل هميشه
به نظر مي رسد مقاومتي ها که در دوره بعد ليگ برتر يک مربي جديد خواهند داشت، به همين جايگاه در جدول بسنده خواهند کرد و جايگاه نهمي را رتبه اي خوب مي شناسند، مثل هميشه!
حالا غلام پيرواني حس عجيبي دارد، او ديگر رنگ نيمکت هاي ليگ برتر را نمي بيند تا در عرصه ملي به فوتبال ايران کمک کند. اما برانکو ايوانکوويچ هميشه مي گفت مربيگري در تيم باشگاهي باعث مي شود تا در بازي هاي بيشتري تيمت را به زمين بفرستي، آيا غلام پيرواني هم همين فکر را در ذهنش مي پروراند؟

* سايپا ؛ اگر مايلي کهن نمي آمد…
مشخص نبود اگر محمد مايلي کهن در شروع نيم فصل دوم سايپايي نمي شد، سايپا به جاي داماش سقوط مي کرد يا به جاي برق و پيام. به هر حال حاجي مايلي آنها را از انتهاي جدول و بحران هاي ريز و درشت روزانه نجات داد تا دهمين خانه جدول به تيمي برسد که در دور رفت به هيج تيمي “نه” نمي گفت.
حالا سرمربي مستعفي تيم ملي فقط به اين فکر مي کند که با مدعي شدن در ليگ آينده نشان دهد که نتيجه گرفتن هايش اتفاقي يا موقتي نبوده است.

* راه آهن؛ مي توانستند بهتر باشند
تيم متوسطي که در طول فصل سه مربي را روي نيمکت خود مي بيند، حتي اگر بازيکنان خوبي را در فصل نقل و انتقالات به خدمت گرفته باشد، باز هم نمي تواند به رتبه اي بهتر از يازدهمي فکر کند. زردهاي شهرري اگر با مديريت منطقي تري اداره مي شدند، مي توانستند بهتر از اينها عمل کنند.
حالا تارتار مانده است و يک شرايط جديد، آيا او رسما به عنوان سرمربي معرفي و به کار خود ادامه خواهد داد يا دوباره به مستطيل سبز برميگردد.

* پاس همدان، اي کاش تهراني مي ماندي!
از آن “سبز” مقتدر که هميشه يک پاي قهرماني بود، چيزي نمانده است.اين درست که همداني ها در هر بازي از تيم شان حمايت مي کنند تا پاس هم يکي از تيم هاي طرفدار دار ليگ باشد، اما وقتي نتيجه اي گرفته نمي شود، اين چه فايده اي دارد. دوازدهم شدن پاس را هيچ کس در تهران تصور نمي کرد اما حالا آنها چندان هم از رتبه خود ناراضي نيستند!
حالا بگوويچ به خوبي مي داند که “بازار”ش را در فوتبال ايران از دست داده است، پيرمرد کرووات بعد از فولاد، نتوانست حرفي براي گفتن داشته باشد و به احتمال زياد بايد نيمکتش در پاس را به ديگري بسپارد.

* ملوان بندر انزلي، آنها هميني هستند که نشان مي دهند
انزلي چي ها عادت کرده اند که در ليگ برتر دغدغه چنداني بابت سقوط نداشته باشند و انتظار هم نداشته باشند که تيم شان جايگاهي خوب را در جدول رده بندي به دست آورد. ملوان ها البته با 9 باخت در ليگ هشتم رکورد قابل قبولي در شکست ها از خود برجاي گذاشتند.
حالا محمد احمدزاده به فکر ليگ نهم است، ليگي که به احتمال زياد ملوان نه دغدغه رفتن به دسته اول خواهد داشت و نه براي بالانشيني خواهد جنگيد.

* استقلال اهواز ؛ خداداد،خداداد، خداداد
اين روزها از هر کسي در اهواز اسم يکي از چهره هاي محبوب را سوال کني، بي شک خيلي ها از خدادادي عزيزي نام مي برند. اين مربي جنجالي و البته “رک” در هفته هاي پاياني با گرفتن نتيجه هاي خيره کنده اي مثل شکست پرگل تيم هاي سايپا و پرسپوليس و بالاخره پيروزي خارج از خانه و پرگل در هفته آخر توانست آبي هاي بحران زده اهوازي را ليگ برتري نگه دارد.

* ابومسلم خراسان ؛ ميثاقيان کجاست؟
به اين اسامي توجه کنيد: اکبر ميثاقيان، ناصر حجازي، امير حسين پيرواني، علي حنطه واقعا چه کسي انتظار دارد ابومسلم يا هر تيم ديگري با اين همه جابه جايي ها که حتي گاهي مثل همکاري با حجازي فقط در حرف و حديث ها ماند تا تمرکز تيمي را برهم بريزد، بتواند در نتيجه گيري موفق عمل کند.
اگر اتفاق خاصي رخ ندهد مشکي پوشان دوباره با هدايت ميثاقيان وارد ليگ خواهند شد، در اين که شرايط آنها با اين مربي بهتر مي شود، نبايد شک کرد.

* پيام مشهد، ليگ برتر هزينه کردن مي خواهد
واقعا مشخص نيست مسوولان باشگاه پيام که بضاعت مالي تيم هاي دسته چندمي راي هم در اختيار ندارند، با چه هدف و انگيزه اي در ليگ برتر حاضر مي شوند. البته نبايد از اين مساله بگذريم که بازيکنان و مربيان اين تيم در دو برهه از ليگ برتر با هدايت خداداد و غياثيان نتيجه هاي خوبي را گرفتند اما به حکم فوتبالي که با پول اداره مي شود، در نهايت دسته اولي شدند تا براي بازگشت به ليگ برتر تلاشي دوباره را از سر بگيرند.
پيام بعد از ابومسلم شلوغ ترين نيمت را در بين ليگ برتري ها داشت.

* داماش ؛ آسانسور فيروزه اي
مشخص نيست کدام روزنامه نگار براي اولين بار واژه “آسانسور” را براي تيم اول رشت به کار برد. آنها که معمولا هر چند وقت يک بار تغيير نام مي دهند، وقتي ارزشهاي نادر دست نشان را ناديده گرفتند، دوباره به اصل خود که همان رفت و آمد بين ليگ برتر و دسته اول است، برگشتند.
حالا داماشي ها بارها با خود مي گويند که اي کاش دست نشان نمي رفت.