پرسپولیس نیوز : شاید تا ده-بیست سال پیش کمتر کسی به پخش مسابقات فوتبال از صداوسیمای ایران نقد داشت. 

اما به دلیل افزایش ماهواره و دیدن فوتبال باکیفیت از طریق آن خود به خود توقع مخاطبین از صداوسیما بالا رفته است. همچنین به دلیل رونق گرفتن فضای مجازی، کج سلیقگی های گروه ورزش سازمان صداوسیما سریعا نقد و در سایت ها منتشر می شود. در این یادداشت به صورت خلاصه به تعدادی از مشکلات مخاطبین فوتبالی رسانه ملی اشاره می شود و امید است در آینده ای نزدیک این نقص ها به حداقل برسد:

1. ضعف درجدول پخش:

برای یک بیننده فوتبالی خوشایند است که جدول پخش(کنداکتور) فوتبال های صداوسیما را لااقل تا دو هفته آینده بداند تا برنامه خود را مطابق با فوتبال های پیش رو تنظیم کند.

هر چند سایت شبکه سوم سیما و همچنین سایت ورزش3 کنداکتوری را درج کرده اند (سایت شبکه ورزش هنوز راه اندازی نشده است) اما این کنداکتورها با ضعف های اساسی مواجه است. اولا این جداول پخش فوتبال به صورت منظم به روز نمی شود و گاهی مسابقات روز بعد نیز در آنها درج نشده است. هر چند نباید از پیشرفت کنداکتور رسانه ملی در سال گذشته چشم پوشی کرد. ثانیا به دفعات دیده شده است که کنداکتوری که اعلام شده با آنچه که در نهایت روی آنتن می رود متفاوت است و این نشان از اختلاف در گروه ورزشی سیما دارد. ثالثا پر واضح است که گروهی کارشناس و خبره به صورت منظم تشکیل جلسه نمی دهند و بازی ها را ارزش گذاری نمی کنند و بازی ها به صورت سلیقه ای انتخاب و پخش می شود.

2. تبلیغات بازرگانی!:

این قضیه که مسابقه بعد از سوت آغاز آن روی آنتن برود کم کم دارد تبدیل به یک عادت می شود(به خصوص برای فوتبال های داخلی). مثال بارز آن بازی فجرسپاسی و پرسپولیس بود که بینندگان گل غلامرضا رضایی را به صورت زنده ندیدند.

این نکته که صداوسیما از راه تبلیغات قبل از مسابقات درآمدزایی خوبی دارد (اکثر مسابقات فوتبال جزو برنامه های پر بیننده سیما محسوب می شود) به خودی خود مشکلی ندارد. اما وقتی از حالت متعارف آن خارج می شود و حتی تا ثانیه سی بازی هم تبلیغ پخش می شود روی اعصاب بیننده قدم گذاشته می شود. این عمل با اصل بدیهی "احترام به مخاطب" شدیدا در تضاد است و امیدواریم روزی رسانه ملی در این زمینه تغییر رویه دهد و حتی چند دقیقه قبل از آغاز مسابقات به استادیوم برود و حال و هوای مسابقه را نشان دهد. همان طور که در جام جهانی 2010 این کار انجام شد (از پنج دقیقه قبل مسابقه به زمین می رفت) و خیلی مورد توجه مخاطبین قرار گرفت.

3. کیفیت پایین پخش (مسابقات خارجی):

قطعا تفاوت کیفیت مسابقاتی که امتیاز آن خریداری شده با مسابقاتی که از آنتن کشورهای همسایه برداشته می شود زمین تا آسمان است!

مسابقات خریداری نشده! داری مشقات زیادی برای بینندگان است. به عنوان مثال برچسب گوشه تصویر برای محو نام شبکه اصلی(که بعضی مواقع با بی سلیقگی تمام انتخاب می شود)، همچنین زیرنویس روابط عمومی شبکه سه! که برای نشان داده نشدن زیرنویس های شبکه اصلی گذاشته می شود. و همچنین نشان دادن یک تصویر از بازی برای n دفعه به طور آهسته تا باز هم شاهکار دوستان پیدا نباشد. (در بعضی مسابقات حتی یک صحنه مشخص 20 الی 30 بار پخش شده است).

مشکل دیگر مسابقات غیر اصل کیفیت صدا است که بعضی مواقع کلا صدای یک مسابقه دیگر را روی بازی قرار می دهند (تا صدای گزارشگر اصلی بازی، در زیر صدای گزارشگر ما شنیده نشود) و ناگهان همین طور که بازی در جریان است صدای سوت داور می آید یا صدای خوشحالی تماشاگران به علت گل در جایی نابجا پخش می شود!

4. کارگردانی ضعیف بازی (مسابقات داخلی):

جدای از تعداد کم دوربین های موجود در ورزشگاه های ما که خود مسئله بسیار مهمی است، کارگردان های تلویزیونی وطنی مسابقات، با استاندارد های جهانی فاصله زیادی دارند و حتی در امور بدیهی ضعف دارند.

به عنوان نمونه این مسئله که تا وقتی توپ در جریان بازی است نباید صحنه آهسته قبلی را پخش کرد از اصول اولیه است و در تمام مسابقات خارجی مشاهده می کنیم که رعایت می شود، اما در اکثر قریب به اتفاق ورزشگاه های ایران کارگردان های تلویزیونی حتی در هنگام پخش موقعیت های مهم نیز از تصاویر آهسته استفاده کرده اند.

یکی از مهم ترین اقداماتی که رسانه ملی باید در دستور کار خود قرار دهد آموزش تمامی کارگردان های تلویزیونی فوتبال (در تهران و شهرستان ها)، آن هم زیرِ نظر فردی خبره است.

می توان به سایر نقاط ضعفِ فوتبالی رسانه ملی نیز به صورت تیتر وار اشاره کرد:

-برگزاری تحلیل بازی ها (قبل و بعد از پایان بازی) به صورت نامنظم

– کمبود شدید تعداد دوربین در مسابقات شهرستان

– به روز نبودن امکانات فیلم برداری و همچنین عدم آموزشِعوامل در حد استاندارد

***

کلام آخر این که هر چقدر هم مشکلات ساده و حل شدنی باشد تا عزمی جدی در مسئولین رسانه ملی برای جلب رضایت فوتبالی ها به وجود نیاید اتفاقی نمی افتد. گام اول هم تغییر و اصلاح گروه ورزش سازمان و به کارگیری کارشناسان خبره است، هر چند ما افتتاح شبکه ورزش را به فال نیک می گیریم…