از همان روزهای نخستین شکل گیری هیئت مدیره جدید پرسپولیس و انتخاب داریوش مصطفوی به عنوان مدیرعاملی این تیم زمزمه هایی از اختلافات درونی در راس مدیریت باشگاه به گوش می رسید.

به گفته بسیاری از طرفداران این تیم و مسوولان و دست اندر ورزش کشور، این حالت مانند آتش زیر خاکستری بود که هر آن احتمال شعله ور شدن آن و در کام کشیده شدن پرسپولیس وجود داشت.
اختلافات آشکار و نیمه پنهان این مجموعه مدیریتی ناهمگون اظهر و من الشمس بود در حالی که بارها توسط اعضای آن یا تکذیب شده و یا بعنوان اختلاف سلیقه های جزیی و خانوادگی از آن تعبیر می شد تا اینکه زخم کهنه آن پس از ماه ها سرباز کرد و به صورت علنی و رسمی نقل محافل و مجالس شد و متعاقب آن پرسپولیس برای چندمین بار متوالی در آستانه تحول دیگری در عرصه مدیریتی قرار گرفت.
داریوش مصطفوی به عنوان چهاردهمین مدیرعامل پرهوادار ترین تیم فوتبال آسیا، با نظر مستقیم علی آبادی به صندلی مدیریت پرسپولیس تکیه زد.
به عقیده بسیاری از کارشناسان فوتبال کشور…

 گماردن داریوش مصطفوی در سمت مدیرعاملی قرمز پوشان پایتخت از ابتدا اشتباه بود .
1- به قول شاعر “ده درویش در گلیمی بخسبند اما دو پادشاه در اقلیمی نگنجند” و در محافل ورزشی بارها گفته شد که از همان اوایل کار مصطفوی با هدایتی و فرخزادی بر سر بسیاری از مسائل ریز و درشت دچار اختلاف نظر بو و در این شرایط حذف قریب الوقوع هر یک از این اعضا دور از انتظار نبود.
2- داریوش مصطفوی که خود نیز از افراد صاحب نام ورزش کشور در گذشته بود، جایگزین حبیب کاشانی مدیر موفق قبلی و میراث دار قهرمان فصل قبل شده بود و این خود به تنهایی رسالت او را در موفقیت دو باره تیم دشوارتر می کرد.
3- مصطفوی اگر چه سال ها در سطح اول فوتبال ایران بعنوان رئیس فدراسیون و دبیر کل این فدراسیون حضور داشت اما وی از هیچ محبوبیتی نزد هوادارن سرخ برخوردا نبود و هرگز هم نتوانست در دل آنان جایی پیدا کند. در نتیجه از همان ابتدا شعارهای هوادران مخالف وی، که تعدادشان کم نبود گوش های پیر فوتبال ایران را نوازش می کرد.
4- حمایت های بی چون و چرای مدیرعامل از افشین قطبی شیر بی یال و دم و امپراطو شکست خورده پرسپولیس، مارکو دستیار همیشه غایب وی در تمرینات و همچنین دی کارمو مهاجم افسانه ای گل نزنش و بسیاری مسایل دیگر داریوش خان را تا حدودی در موضع انفعالی قرارداده و جایگاه مدیریتش را به خطر انداخت. در نهایت نیز دو شکست متوالی غیر قابل هضم پرسپولیس در آزادی مقابل تیم بحران زده ملوان و در اصفهان مقابل ذوب آهن موجب شد تا ستون های مدیریتی وی در پرسپولیس خیلی زودتر از حد تصور فرو بریزد.
5- مصاحبه های بیش از حد مصطفوی در طول این مدت نارضایتی گسترده تماشاگران و اعضای هیات مدیره آتش اختلافات را در بیشه زار خشک پرسپولیس گسترده تر کرد تا جایی که به اولتیماتوم سازمان تربیت بدنی برای بهبود وضعیت در چند مورد و شدیدترین مورد آن در روزها گذشته پروژه عبور از مصطفوی نگون بخت را کلید زد. وی با توجه به شرایط به وجود آمده چاره ای جز استعفا نداشت و عطای کار در پرسپولیس را به لقای آن بخشید تا هدایتی و دیگران در این تیم ماندگار شوند البته این استعفا بهترین راه بود تا مصطفوی به وسیله اعضای هیئت مدیره برکنار نشود.
شاید فوتبال دوستان تا سالیان دور اشک های مصطفوی مرد قدرتمند فوتبال ایران و از معتمدین مسئولان سازمان تربیت بدنی را فراموش نکنند اما این اشک ها پایان دراماتیکی بود بر گزینش اشتباه مصطفوی برای مدیریت تیم فوتبال پرسپولیس شاید با این انتخاب غلط یکی دیگر از مهره های کارآمد فوتبال ایران را به دست خودمان از صحنه محو کردیم.
به دنبال پذیرش استعفای مدیرعامل باشگاه پرسپولیس، تاریخ یکبار دیگر برای این تیم تکرار شد و عباس انصاری فرد برای سومین بار بعنوان مدیر عامل این تیم پرطرفدار انتخاب شد.
وی که در سال 1372-1369 و 1381- 1380 سابقه مدیریت در پرسپولیس را دارد در عصر خود با بحران های مالی شدیدی دست و پنجه نرم کرد و در آخر نیز سر تعظیم فرود آورد ولی با پذیرفتن مجدد این سمت ریسک بسیار بزرگی کرده و پیه مدیریت دشوار این تیم پرهوادار و بسیاری از مسایل دیگر را به تن خود مالید.
البته ناگفته نماند اگر چه در حال حاضر شرایط مساعدی بر باشگاه حکم فرما نیست و انصاری فرد کار بسیار سختی را پیش را دارد اما وی اکنون از حمایت بی دریغ هدایتی حامی همیشه دست به نقد پرسپولیس برخوردار است و می تواند زیر چتر حمایت های رئیس هیئت مدیره از قعر چاه بر آمده تا به اوج ماه برسد.
مایه تاسف بسیاری است که هر از گاهی ورزش ما به خصوص فوتبال دستخوش سکته های خفیف و شدیدی می شود و بسیاری از هواداران را نیز دچار همین حالت و وضعیت می کند، اما آنچه مهم است اینست که تا کی فوتبال ایران باید قربانی اختلافات شخصی مسئولان غیر فوتبالی سازمان تربیت بدنی شود و نیروهای با ارزش خود را از دست بدهد