پس از آن که محمد غلامی در فینال جام حذفی کشور در مقابل پرسپولیس تهران موفق به گلزنی شد ، جمله ی " نماز ستون دین است " را که بر پیراهنش نقش بسته بود را به معرض دید همگان نهاد که بازتاب های مختلفی داشت .از آن جمله جمعی از طلاب مدرسه علمیه سلیمانیه مشهد نامه ای به محمد غلامی نوشتند که میخوانیم :

در روزگاری که همه چیز گران شده است جز چند چیز ، که از جمله آنها دین داری است ، اگر کسی افتخار بیافریند و بعد فریاد دین بزند و بگوید همه اش نتیجه دینداری ام بود ، اگر خیلی ها فقط افتخارش را ببینند و پشت صحنه را حتی به زبان هم نیاورند ، هیچ نباید تعجب کرد و البته هیچ هم نباید توقع داشت که فردا روزی یادشان بیاید که فلان قضیه ، همینطور آمد و رفت و ما هیچ نگفتیم !

ولی نمی توان سکوت کرد ، اگر دردی داشته باشی و پس از جستجوها و بن بست ها ، همدردی پیدا کنی اگر نگویم به دست و پایش می افتی ، کم گفته ام .

دمت گرم ! محمد غلامی ، کنار آن همه بازی که کرده ای و کرده اند و آن همه سرافرازی که آفریدی و آفریده اند ، این یکی را می خواهم عکسش را قاب کنم ، بزنم روبرویم و البته یک نسخه هم بفرستم برای آنهایی که این چیزها را غریبه می دانند و ضد فرهنگ می خوانند .

وقتی پرچم دینداری بلند می شود شاید خیلی ها با اتهام شعارزدگی و صدها اتهام دیگر آن را به زمین بیندازند شاید خیلی ها با بی توجهی و سکوت پرچم و صاحب پرچم را بسوزانند . اما برای ما طلبه ها که درد دین داریم و به دنبال فرصت هایی برای فریاد می گردیم؛ فرقی نمی کند این فریاد ارزش ها در کجا باشد ؟ این بار در زمین فوتبال باید این صدا را قدر بدانیم . هنوز طنین یا اباالفضل ها و یا حسین های ورزشکاران مان در رقابت های بزرگ ار جان مان بیرون نرفته است .

می خواهیم خالصانه از کاری که در بازی فینال جام حذفی بعد از زدن گل انجام دادی تشکر کنیم . باید بگوییم که از فریاد ارزش ها خوشحالیم باید بگوییم که نمی توانیم خواشحالی مان را از بالابردن پرچم نماز بعد از گلی که به سر همه ما زدی پنهان کنیم حتی اگر برنامه نود هم با همه دقتی که نسبت به زیر و بم فوتبال دارد این حرکت را نبیند و از کنار آن به راحتی بگذرد .

کارت را کوچک نمی دانیم چون هدف بزرگی داشت و خوشحالیم چون می دانیم همیشه ستاره ای در شب تاریک ظهور می کند ،

به امید انقلاب ستاره ها