مرجع خبری پرسپولیس : پرسپولیس اولین بازی دور برگشت خود را در تبریز و مقابل تراکتورسازی واگذار کرد. واقعاً نتایج این تیم در هفته های اخیر بسیار نامناسب بوده است.

بعد از بردن نفت در تهران این تیم ۴ بازی متوالی را واگذار کرده و فقط یک گل به ثمر رسانده و ۹ گل دریافت کرده است. نزدیک به ۳۰ سال است که فوتبال داخلی را دنبال می کنم و به یاد ندارم که درهیچ زمانی پرسپولیس ۴ بازی را پشت سرهم باخته باشد.

علی دائی سرمربی سرخپوشان در پایان بازی در تبریز گفته:  قبول دارم در مقابل پیکان (در آخرین بازی دور رفت) خوب نبودیم و حریف بهتر بود و برد اما این بازی در مقابل تراکتور را برتر بودیم و فرصتهای بیشتری داشتیم و نباید بازی را واگذار می کردیم.

بررسی فیلم بازی نشان می دهد پرسپولیس هیچ برنامه منسجمی نداشت. دلایل زیر گویای این امر است:

در غیاب علیرضا محمد، علی عسگر به جناح راست آمده بود و شیری در چپ بازی می کرد. شیری قدرت نفوذ و سانتر ندارد از اینرو جناح چپ قرمزها در حمله فلج بود. علی عسگر هم که قدرت سانتر ندارد اما حمله ور خوبی است و می تواند توپ را حمل کند ولی برای ابراز وجود به فضا و همچنین یار موافق دارد تا بازی ترکیبی ارائه دهد که در بازی برابر تراکتور چنین چیزی ندیدیم. پس جناحین پرسپولیس نمی توانست فشار لازم را روی تراکتور بیاورد.

برای انکه بتوانید از عمق به حریف حمله کنید نیاز به بازیکنان سرعتی و در پشت سرآنها بازیکن پاسور دارید، درپرسپولیس ظاهرا ابزارش موجود است، غلام رضایی و محمد نوری می توانند بازیکنان مورد نظر باشند. اما نه هنگامی که دفاع تراکتور دست شما را خوانده و جناحین را باز گذاشته و در میانه زمین و اطراف محوطه جریمه به صوت پرتعداد  دفاع می کند و شما هم مجبورید غلام رضایی را به عقب تر بیاورید و ضمناً بازیکن کم اثری چون بادامکی دارید که نمی تواند حتی یک بار از یار مستقیم عبور کند یا پاس عمقی پشت دفاع بدهد! پس فاتحه حمله به عمق هم خوانده شد!

تنها گزینه های موجود در چنین شرایطی عبارتند از: شوت از راه دور و همچنین ضربات ایستگاهی. در هر دوی این موارد علاوه بر داشتن بازیکن متخصص، نیاز به شانس هم دارید که پرسپولیس در هیچکدام خوب نبود و دیدیم که از کرنرها و پرتابهایش استفاده نکرد، ۳ ضربه پشت محوطه راکه از دست داد و در جریان بازی هم شوتهای مازیار زارع به میان تماشاگران رفت.

درهر صورت پرسپولیس در حفظ توپ و آنهم در نیمه دوم که هم عقب بود و هم حریف ۱۰ نفره شده بهتر از تراکتور بود اما کمالوند که مربی زیرکی است دانسته وهوشیارانه از تاکتیک « توپ را بده و فضا را بگیر» استفاده کرد که موثر واقع شد. از سوی دیگر در تراکتور شاهد بودیم که باحضور مهدی کیانی در هافبک دفاعی – که به حق یکی از بهترینهای ایران است و زیر سایه آندو و نکونام قرار خواهد گرفت زیرا قطبی اخیرا او را به تیم ملی دعوت کرده است – اجازه بازیسازی به میهمان را نداد و درعین حال با استفاده از تکنیک و شعور تاکتیکی جاسم کرار، جایگیریهای ابراهیمی و سرعت او در عبور از یار مستقیم فشار لازم در نیمه اول به تیم تهرانی آمد و نتیجه را که به دست آوردند با همان تاکتیک اتخاذ شده از سوی کمالوند تیم حریف را تحت الشعاع خود قرار دادند.

بنابراین پرسپولیس فقط می توانست روی حوادث بازی به گل برسد بنابراین بهتر است علی دائی فیلم بازی را ببیند و بدون تعصب قضاوت کند. شاید وی در هنگام بازی تیمش در حال دیدن بازی دیگری بوده است!

سامان جعفری