سید مهرداد هاشمی در گفت و گو با ایسنا، درباره مشکلات مدیریتی باشگاه پرسپولیس در یک سال گذشته صحبت کرد. این عضو هیات مدیره پرسپولیس که از ابتدای سال ۹۸ تاکنون در این باشگاه مشغول است، می گوید با وجود داشتن مسئولیت حقوقی، نتوانسته به خیلی از اطلاعات اقتصادی این باشگاه مانند میزان درآمدها و هزینه ها دست پیدا کند.

او در این گفت و گو اذعان کرد که با وجود عضویت در هیات مدیره، به عنوان یک “نامحرم” در جلسات هیات مدیره محسوب شده است.  هاشمی اشاره‌ای هم به موضوع شکایت برانکو ایوانکوویچ و گابریل کالدرون داشت. او تصریح کرد که “امکان توافق با برانکو ایوانکوویچ در استانبول وجود داشت اما برخی گرهی را که می شد با دست باز کرد، کور کردند.” وی همچنین فاش کرد که کالدرون به خاطر سهل انگاری و شاید بی تدبیری، پنج روز دیرتر مطالباتش را دریافت کرد و به خاطر همین دیرکرد در پرداخت، توانست در فیفا علیه پرسپولیس حکم بگیرد.

در ادامه گفت و گوی سید مهرداد هاشمی را می‌خوانید:

* ابتدا می‌خواهیم از روزهای آغازین فعالیت تان در پرسپولیس صبحت کنید. از روزی که به عضویت هیات مدیره درآمدید مشکلات مالی به حدی بود که باشگاه در آن مقطع هیچ پولی به برانکو ایوانکوویچ به عنوان سرمربی تیم پرداخت نکرده بود.

اولین جلسه هیات مدیره ای که من در آن حضور داشتم ۱۷ فروردین ماه سال ۹۸ بود. همان روزها هم مشکلات باشگاه آنقدر زیاد بود که ما به صورت یک روز در میان جلسه برگزار می‌کردیم. باشگاه در آن مقطع منابع مالی لازم را نداشت تا مطالبات سرمربی وقت تیم را بپردازد و به همین دلیل ماهها بود که مبلغی به او پرداخت نشده بود.  در همان مقطع تلاش ما این بود که  منابعی تامین کنیم که پرداختی‌ها به بازیکنان و آقای برانکو انجام شود و بنابراین اعضای هیات مدیره ناچار بودند که این مبلغ را از جایی تامین کنند. در واقع به دنبال این بودند که نزد مقامات مختلف بروند تا کمک‌های مالی دریافت کنند و بتواند مطالبات بازیکنان و کادر فنی را بپردازند. همانطور که می‌دانید پول درآوردن با پول گرفتن تفاوت‌های زیادی دارد. در اکثر این جلسات می‌گفتند می‌رویم پیش فلان مقام عالی رتبه تا خواهش کنیم مبلغی به باشگاه کمک کنند اما من در هیچ کدام از این جلسات شرکت نکردم، چرا که باور نداشتم باشگاهی با شأن و شخصیت پرسپولیس به دنبال این باشد که از دیگران پول، گدایی کند. در ادامه از طریق یکی از شرکت‌ها(ریحان فیلم) که چهار ماه قبل از حضور بنده در هیات مدیره مذاکرات اولیه در باب کارگزاری با آنها آغاز شده بود، از قضا یکی از اعضای آن شرکت ها شخصی بود که سالها قبل در باشگاه سایپا با آنها یک همکاری موفق داشتم، آن شرکت با وجود این که هنوز در جریان مذاکرات با باشگاه بود و این مذاکرات به قراردادی منتهی نشده بود به درخواست ما و به اعتبار آشنایی و همکاری قبلی ما ۷ میلیارد تومان به باشگاه تزریق کرد. ما آن ۷ میلیارد تومان را به یورو تبدیل کردیم و ۵۰۰ هزار یورو به آقای برانکو پرداخت شد. بخشی از پول را هم به عنوان درصدی از قرارداد بازیکنان پرداخت نمودند. درست است که برخی رفتند و گفتند این پول را خودشان تهیه کرده‌اند اما بر خلاف میل باطنی ام باید بگویم این مبلغ با اعتبار بنده و به سبب همان آشنایی قبلی و بدون هیچ قراردادی به باشگاه پرداخت شد که متاسفانه تا این لحظه هم با گذشت حدود ۱۵ ماه ریالی از آن پول بازپرداخت نشده است.  این پول باعث شد که کادر فنی و تیم بتواند کمی نفس بکشد و در ادامه مسیر کسب قهرمانی در جام حذفی و لیگ قدم بردارد.

* شما در فصلی که پرسپولیس به فینال آسیا رسیده بود مشکل مالی داشتید در آن سال این باشگاه نزدیک به دو میلیون دلار از AFC جایزه دریافت کرده بود چه اتفاقی رخ داد که با این پول باز هم باشگاه دچار مشکل مالی بود؟

متاسفانه در خیلی از باشگاه‌های ایرانی، مشکلی وجود دارد که در آن بر مبنای برنامه و بودجه مصوب کار انجام نمی شود. یعنی یک باشگاه نمی‌داند چقدر درآمد دارد و چقدر باید هزینه کند. من در صنعت کار کرده ام اما وقتی به پرسپولیس آمدم و شرایط را دیدم شوکه شدم. یک باشگاه باید بودجه برنامه ریزی شده داشته باشد و همه بدانند چقدر درآمد از کدام محل کسب شده و به صورت شفاف و دقیقا کجا هر هزینه ای انجام می شود و حتی زمان واریز این پول‌ها کی خواهد بود که این گونه مسائل در شرکتها از بدیهیات است اما همین الان که با شما صحبت می‌کنم نیز اساسا چیزی به نام برنامه و بودجه برای سال جاری نداریم.  از لحظه‌ای که  به هیات مدیره پرسپولیس آمدم دائما در بحران بودیم که گاهی احساس می‌کنم عمدی در کار است که اعضای هیات مدیره نتوانند به کارهای زیر ساختی و مسائل این چنینی بپردازند. ضرورتا باید به زیرساختهای یک شرکت توجه شایسته داشته و به دنبال این باشیم که کارهای ماندگار و پایدار انجام دهیم. واقعا چنین چیزی در باشگاه وجود نداشت و علیرغم یک سال و نیم حرص و جوشی که خورده شده باز هم وجود ندارد و قبل از این که به هیات مدیره بیایم فکر می‌کردم دلیل انتخابم به عنوان عضو هیات مدیره این بود که کمی از سازوکارهای مدیریت حرفه ای در شرکتها و کسب و کارها و باشگاه اطلاع و تجربه ای دارم و بر اساس آن قرار است کارهای زیر ساختی انجام دهم و یکی از دلایل حضورم، سابقه کار در باشگاه سایپا به مدت شش و سال و نیم بود که در این باشگاه تغییرات ساختاری زیادی را ایجاد کردم.  ما در سایپا همراه با علی دایی به قهرمانی لیگ برتر در فصل ۸۶-۸۵ رسیدیم اما مهمترین دستاورد ما در این باشگاه این قهرمانی در لیگ نبود، بلکه به باور من اقدامات زیرساختی و سیستمی بود که در این باشگاه ساختیم تا ساز و کار مدیریتی شایسته ای ایجاد شده و ماندگار بشود.

همه باشگاه های مطرح دنیا مثل بارسلونا یا منچستر یوناتید هر سال گزارش عملکرد خود را کاملا شفاف و با افتخار منتشر می کنند تا همه ببینند درآمد باشگاه چقدر بوده و در کجا هزینه شده است. آرزوی من این بوده و هست که چنین کاری در باشگاه پرسپولیس انجام دهیم تا بتوانیم با کمال شهامت و صداقت و شفافیت یک گزارش عملکرد سالیانه برای همه هواداران فهیم و دوست داشتنی و اصحاب رسانه منتشر کنیم اما متاسفانه به دلایل  گوناگون ملزومات این کار فراهم نشده است. به عنوان مثال جالب است بدانید که من به عنوان عضو هیات مدیره علی رغم پیگیری های انجام شده هنوز نمی‌دانم از ابتدای سال تا کنون چقدر پول به حساب باشگاه آمده و چقدر و با چه اولویتهایی هزینه شده که به همین دلیل حتی در آخرین جلسه هیات مدیره به ناچار، به صورت کتبی درخواست کرده‌ام که میزان درآمدها و محل هزینه کرد آنها را به صورت یک گزارش در اختیار بنده قرار بدهند. ببینید من به عنوان یک شخصیت حقوقی در باشگاه پرسپولیس از بدو حضورم وقتی از بعضی مسائل مالی حائز اهمیت اطلاعی ندارم حال  چطور می‌توان انتظار داشت هواداران دقیقا بدانند پرسپولیس در یک سال چقدر درآمد داشته و چطور هزینه کرده است. متاسفانه گویا یک قانون نانوشته وجود دارد که این سازوکار اجرایی شفاف در پرسپولیس وجود  نداشته باشد. البته این را نیز باید بگویم که منابع مالی باشگاه هم واقعا آنقدر نبوده که بشود کارهای زیر ساختی سخت افزاری انجام داد. چون هر ساله هزینه‌های زیادی به باشگاه تحمیل شده است اما از نظر من می‌شد که بتوانیم برای باشگاه یک سازوکار شفاف ایجاد کنیم که تا این لحظه رخ نداده است.

* پس باید بگویم نبود برنامه و بودجه در پرسپولیس باعث شده مدیران این باشگاه وقتی به یک منبع مالی دست پیدا می کنند آن را به صورت احساسی هزینه کند.

متاسفانه می‌توانم بگویم جمله شما درست است. تصمیمات برای اولویت انجام هزینه ها انفرادی است. البته آن جایی که قرار است منابع مالی تامین بشود همه باید کمک کنند و پول بیاورند اما وقتی قرار است هزینه شود کسی که پشت فرمان نشسته است راسا تصمیم می‌گیرد و پیش می‌رود و اکثرا خود را ملزم به ارائه گزارش نیز نمی داند. مهمترین ویژگی یک مدیر این است که اولویت بندی کند و درست تصمیم بگیرد و بداند که در یک مقطع زمانی چه چیزی مهم است و چه چیزی از اهمیت کمتری برخوردار است. وقتی یک کار تیمی قرار است انجام بشود و تصمیم جمعی گرفته شود اطلاعات به همه اعضا باید به صورت یکسان داده شود نه این که برخی اطلاعات زیادی در اختیار داشته باشند و یک نفر دیگر اطلاعات کمی داشته باشد. اگر شما نتوانید جریان آزاد و عادلانه اطلاعات را برای همه اعضا در هیات مدیره ایجاد کنید و همه به طور یکسان از همه شرایط اطلاع نداشته باشند نمی‌توانند تصمیمات درستی هم اتخاذ کنند. یک مثال در این خصوص آزمایش جالبی است که آقای فرانسیس گالتون که یک مردم شناس است در قرن ۱۹ انجام داده است که نتیجه آن آزمایش یکی از پایه‌های مهم دموکراسی فعلی در دنیاست. او در یک محل که احشام را به فروش می‌رساند گاوی را روی یک سکو گذاشت و از ۸۰۰ نفر از شرکت کنندگان خواست از یک فاصله معین و برابر گاو را مشاهده و نظرشان را درباره وزن تقریبی آن گاو نوشته و درون یک صندوق بیندازند. همه افراد دقیقا در یک شرایط برابر و عادلانه گاو را دیدند، نظرشان را نوشتند و در صندوق انداختند. در نهایت و در کمال تعجب مشخص شد میانگین به دست آمده فقط یک پوند با وزن واقعی گاو تفاوت داشت. او از این آزمایش چنین نتیجه گرفت در جامعه‌ای که جریان آزاد اطلاعات وجود داشته باشد شعور عمومی انسان‌ها قادر است درست قضاوت ‌کند. بنابراین اگر در یک جمع هیات مدیره به یک نفر اطلاعات ناقصی بدهید و یک نفر دیگر از همه چیز آگاه باشد و از این جمع بخواهید تصمیم گیری کنند قطعا تصمیمات درستی اتخاذ نخواهد شد، به طور مثال در باشگاه پرسپولیس قراردادی با یک شرکت به امضا رسیده که یکی از مهمترین قراردادهای تاریخ پرسپولیس است اما در زمانی که قرار بود قرارداد را به امضا برسانند اصل قرارداد را به من نشان نداده بودند که بعد از چند وقت آمدند و گفتند این الحاقیه مربوط به آن قرارداد را امضا کنید که بنده عرض کردم ابتدا اصل قرارداد را باید ببینم تا بعد درباره امضای الحاقیه نظرم را بگویم.

برای امضا همین قرارداد حداقل دوستان ۱۰ جلسه با طرف قرارداد مذاکره داشتند اما من که تجربه نسبتا زیادی در انعقاد قراردادها داشتم به دلیل آنکه در هیچ یک از این جلسات عمدا دعوت نشدم، حضور نداشتم و همین را هم به شکل دیگری برای هوادار جا می اندازند که در جلسات شرکت نمی کنم و در حقیقت مرا نسبت به وظایفم و باشگاه بی تفاوت نشان می دهند. من از جریان مذاکره برای انعقاد قرارداد حذف شدم و دلیلش را هم نمی‌دانم فقط شب آخر به من گفتند این قرارداد را نگاه کن و نظرت را بگو و پس فردا هم قرار است از این قرارداد رونمایی شود. وقتی شما می‌بینید که با یک عضو هیات مدیره که شخصیت حقوقی دارد چنین رفتاری می شود چه انتظاری دارید؟ اگر قرار است با شرکتی قرارداد امضا شود خیلی از مباحث در جریان مذاکره شکل می‌گیرد. البته با این که شب آخر پیش نویس قرارداد را به من دادند و مطالعه کردم نظراتی روی این قرارداد داشتم نکاتی اصلاحی را روی آن ارائه دادم. البته من این قرارداد را به عنوان عضو هیات مدیره امضا نکردم اما از آن جایی که سه عضو دیگر هیات مدیره آن را امضا کردند از نظر حقوقی مشکلی برای اجرا نداشت و ندارد. جالب است بدانید همین قرارداد را که باز هم می گویم از مهمترین قراردادهای تاریخ پرسپولیس است بالاخره دو ماه بعد از انعقاد در اختیار من قرار دادند تا من آن را مطالعه کنم. فکر می کنم دلیل این کار آنها هم این بود که قرارداد مشمول مرور زمان بشود و دیگر نتوانیم کاری انجام بدهیم. بنده عضو هیات مدیره باشگاه پرسپولیس بوده اما اجازه ندادند اصل قرارداد را قبل از امضای آن ببینم.  متاسفانه قراردادهایی تنظیم می‌شود و مذاکراتشان به طور کامل انجام می‌شود ودقیقه ۹۰ می‌آورند و بدون مطالعه و بررسی لازم از عضو هیات مدیره می خواهند آن را امضا کند که این کار بسیار غیرحرفه ای و خطرناک و موجب بروز مشکلات عدیده ای است.

متاسفانه این گونه مسائل وجود دارد اما من مدیری نیستم که بدون این که قرارداد را بخوانم و روی آن تحقیق کنم آن را امضا کنم. من به عنوان عضو هیات مدیره و به رسم امانت و به نیابت از میلیون‌ها هوادار عاشق، قرارداد یا مصوبات هیات مدیره را ابتدا مطالعه و بررسی و سپس آن را امضا کرده یا نظرات خود را اعلام می نمایم. بنابراین وظیفه اخلاقی و حرفه ای دارم که هر قراردادی را قبل از امضا به طور کامل بخوانم و اگر ایرادی دارد برای رفع آن قدمی بردارم. در همین چند روز اخیر نیز دوباره الحاقیه قراردادی را به من دادند و گفتند آن را امضا کن. من هم پاسخ دادم مدتی می شود که از شما می‌خواهم اصل قرارداد را در اختیار بنده قرار دهید و وقتی اصل قرارداد را نخوانده ام چطور می توانم الحاقیه آن را امضا کنم.

من به عنوان عضو هیات مدیره پرسپولیس بیش از همه خوشحال می‌شوم قراردادهای خوب و بزرگ که به سود باشگاه است به امضا برسد اما از فرآیند غلط نتیجه درست حاصل نمی شود. الان قرار است با یک شرکت قراردادی امضا شود که براساس آن تبلیغی تا  سه سال آینده روی پیراهن تیم نقش ببندد و در ازای آن ۱۵ میلیارد تومان برای هر فصل به باشگاه پرداخت شود. ما یک مبحثی در مدیریت مالی داریم که به آن ارزش فعلی پول آتی می‌گویند، یعنی ۱۵ میلیارد تومان در سال ۱۴۰۱ چقدر ارزش دارد؟  یعنی می‌خواهم بگویم شما قراردادی منعقد می کنید که بر اساس آن پولی را دریافت می کنید که مشکل امروزتان حل شود اما این مبلغ تعیین شده با ارزش کنونی، برای دو فصل آینده ارزش بسیار کمتری به لحاظ قدرت خرید خواهد داشت و همین کار از بین بردن منابع باشگاه برای فصول آینده و فرصت سوزی تلقی می شود.

* شما به نبود شفافیت مالی حتی در بین اعضای هیات مدیره اشاره کردید یعنی خودتان به عنوان عضو هیات مدیره خیلی از مسائل مالی اطلاعی ندارید آیا نبود این شفافیت مالی در باشگاه پرسپولیس زمینه ساز فساد است.

من در هر جایی کار کردم چه به عنوان مدیر عامل و چه هیات مدیره و چه مشاور، هدفم در ابتدا این بوده است که شفافیت مالی وجود داشته باشد. نه فقط در مسائل مالی بلکه در نوع اداره یک شرکت باید شفافیت وجود داشته باشد.  در یک هیات مدیره وقتی چند نفر با هم تصمیم می‌گیرند قاعدتا تصمیم آنها بهتر از یک نفر است، یعنی عقل چند نفر بیشتر از یک نفر است اما زمانی عقل چند نفر، بیشتر از یک نفر کار می‌کند که همانطور که گفتم اطلاعات کافی، جامع و عادلانه ای همه اعضا داشته باشند.

* همیشه شایعات زیادی درباره اختلافات شما با سایر اعضای هیات مدیره مطرح می‌شود گاهی این شایعات هم از سوی مدیران باشگاه تذکیب می‌شود اما به نظر می‌رسد واقعا اختلافاتی عمیقا وجود دارد شاید ریشه همین اختلافات نبود همین شفافیت بوده که شما به آن اعتراض داشتید درست است؟

من هیچ اختلاف نظر شخصی یا درگیری با هیچ کدام از اعضای هیات مدیره نداشته و ندارم. قبل از اینکه به پرسپولیس بیایم با برخی از این دوستان اصلا آشنا نبودم و نمی‌شناختمشان. بزرگترین دلیلی که باعث اختلاف نظر من و سایر اعضای هیات مدیره شده نوع دیدگاه‌های مدیریتی است. نگاه من به شرکت داری و یا همان باشگاه داری نسبت به نگاه سایر اعضا هیات مدیره متفاوت است. مرحوم جعفر کاشانی همیشه جمله‌ای بر زبان داشت و می‌گفت ای کاش پرسپولیس یک روزی واقعا یک “باشگاه ” بشود. یعنی جایی که با تعریف های امروزی، یک باشگاه حرفه ای باشد. من هم دوست دارم تلاش کنیم نظام مدیریتی پرسپولیس را درست کنیم. این کار کمی سخت است و شاید دردهایی داشته باشد اما  این کار آینده باشگاه را برای همیشه می‌سازد و فکر می کنم خواسته هواداران نیز جز این نباشد. معمولا صحبت کردن درباره این مسائل در حوصله بعضی از  اعضا هیات مدیره نیست چرا که شاید به دنبال این هستند تا کارهای زود بازده که البته به جای خود اهمیت دارند را انجام بدهند. متاسفانه هر کسی به پرسپولیس می‌آید دوست دارد با جام‌ها عکس بگیرد، در تلویزیون و رسانه ها باشد و کمتر کسی به دنبال کارهای زیر بنایی است، اما من نگاهم زیر بنایی و انجام کارهای اساسی است که به جز موفقیتهای کنونی، آینده باشگاه را نیز برای همیشه بیمه کند. من حتما شرایط ضروری باشگاه را هم می‌فهمم اما نمی‌شود به خاطر کارهای ضروری باشگاه مسائل زیر بنایی را کاملا فراموش کنیم و تا وقتی چنین باشد آب خوش از گلوی هوادار تا بازیکن پایین نخواهد رفت. در کل همه اختلافات من به خاطر نوع شرکت داری و نوع انجام تکالیف حرفه ای خودمان است نه هیچ اختلافات شخصی.

* می‌خواهیم کمی درباره جزئیات صحبت کنیم. یکی از مهمترین پرونده‌های باشگاه پرسپولیس پرونده برانکو ایوانکوویچ است. مربی که در زمان خود شما حضور داشت اما مطالباتش پرداخت نشد. چند ماه قبل ایسنا در خبری اعلام کرد که برانکو در مذاکرات استانبول تخفیف ۵۰ درصدی بابت مطالباتش داده بود اما پرسپولیس آن را نپذیرفت و در نهایت کار به این جا رسید که باید بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار یورو پرداخت شود. چرا باشگاه در مذاکرات مختلف با برانکو به نتیجه نرسید حتی وقتی او تخفیف قابل توجهی بابت مطالباتش داده بود؟

خیلی تمایل ندارم درباره پرونده آقای برانکو و جزئیات آن صحبت کنم. فقط در یک جمله می‌گویم گره‌ای که به راحتی با دست باز می شد الان داریم با دندان باز می‌کنیم. بله با آقای برانکو می‌توانستیم در استانبول توافق کنیم اما خودمان گره را سخت تر کردیم  و الان هم کسانی که باعث این گره کور شدند، ‌اگر خدایی نکرده اتفاقی بیفتد خودشان باید پاسخگو باشند.

* یکی از نکاتی که درباره مذاکرات متعدد با برانکو مطرح می‌شود بحث خریدن زمان است آیا به راستی ترفند باشگاه با این کارها طولانی کردن این پرونده و خریدن زمان بود؟

ممکن است همین باشد چون وقتی شما پول ندارید باید به فکر چاره‌ای هم باشید اما درباره آقای برانکو مسئولان حقوقی باشگاه و سرپرست باشگاه باید اظهار نظر کنند.

* برای کمک به باشگاه پرسپولیس در مقاطعی شماره حساب‌هایی مطرح می‌شد تا هواداران کمک کند آیا شما به عنوان عضو هیات مدیره این گونه روش‌ها را می‌پسندید؟

برای درآمد زایی در باشگاه پرسپولیس روش‌هایی وجود دارد که یکی از آن استفاده از برند باشگاه  است که این برند به طور کامل به یک کارگزار واگذار شده است که در باطن اتفاق بدی نیست اما چگونگی اجرای آن و نتیجه اهمیت دارد.  یکی دیگر از روشهای درآمدزایی در پرسپولیس بحث دانشگاه است که درآمد آنچنانی ندارد، از دیگر راه‌های درآمدزایی مدرسه فوتبال است که آن هم به خاطر شرایط کرونایی و مشکلات خودش آن چنان نمی‌تواند به ما کمک کند و حق پخش تلویزیونی و سایر موارد نیز نیاز به توضیح ندارد. با این حال راه آخر همان کمک‌های هواداری است که در مقطعی انجام شد و نتایج خوبی به دست نیامد. من به هواداران کاملا حق می‌دهم که مایل نباشند به باشگاه کمک کنند چون هوادار نمی‌داند پولی که کمک می‌کند چگونه و در کجا هزینه می‌شود.  زمانی می توان به موضوع کمک های هواداری به صورت جدی پرداخت که یک زیرساخت نرم افزاری وجود داشته باشد تا به صورت آنلاین و لحظه به لحظه به هواداران نشان بدهد کمک‌های آنها دقیقا در کجا و چگونه هزینه می‌شود.  وقتی شفافیت وجود نداشته باشد هواداران تمایل به کمک مالی ندارند. به طور مثال الان خیلی‌ها می‌پ‍رسند جایزه حضور پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا چطور هزینه شد و این سوال ضمن آنکه حق هوادار است، بیشتر نتیجه همان عدم اعتماد است.

در حال حاضر یک شخصیت حقوقی به عنوان کارگزار با برند پرسپولیس درآمدزایی می‌کند که تنها گزینه درآمدزایی قابل توجه ماست. من انتظار دارم با توانمندی‌ها و درایتی که از کارگزار انتظار می رود مشکلات پیش رو حل ‌شود. امیدوارم دوستان هم اهمیت  جایگاهی که در آن قرار گرفته اند را بدانند. زمانی شاید گفته می شد نمی‌دانیم به کجا آمده ایم اما بعد از آن داستان فسخ و احیای مجدد آن با آنهمه حواشی و چالش ها (که در فرصتی دیگر به آن می پردازم) حالا دیگر نمی‌توانند بگویند از این شرایط بی خبر بودیم. اینجا باشگاه پرسپولیس است، با همه عظمت، شکوه و افتخاراتش. اگر برند آن رابه نام خود گره می‌زنید و از محل این پیوند اعتبار برند خود را توسعه می دهید باید سختی‌های آن را هم به جان بخرید. همیشه شرکت‌ها سعی می‌کنند خودشان را به برندهای بزرگ گره بزنند اما وقتی این اتفاق رخ می دهد باید همه شرایط را پذیرفته و بدش را هم در کنار خوبش بپذیرند و در قبال آن مسئولیت داشته باشند. این برند محبوب و با شکوه پرسپولیس ارتباطی با این که تیمش به میدان برود یا نرود ندارد و چه تیم بازی کند یا نکند پرسپولیس یک برند بسیار بزرگ و شناخته شده است که هواداران میلیونی خود را دارد.

* درباره پرونده کالدرون هم صحبت کنید. بر اساس خبری که ایسنا منتشر کرده منابع مالی برای پرداخت ۱۲۵ هزار دلار از باقی مانده قسط اول کالدرون تامین شده بود اما مدیر عامل وقت تعمدا این پول را ۵ روز دیرتر پرداخت کرد که حاصل آن فسخ یک طرفه و شکایت کالدرون بود. به راستی چرا  مطالبات این مربی را به موقع پرداخت نکردید که او نتواند شکایت کند و حالا پرسپولیس محکوم به پرداخت ۵۸۰ هزار دلار باشد؟

بله، متاسفانه سهل انگاری و بی تدبیری مدیریتی بود که باعث این ضرر هنگفت به باشگاه شد. ما به منزل کالدرون رفتیم  و در آن جا به او گفته شد قبل از این که به کشورش برسد پول در حسابش است اما با وجودی که پول کامل برای پرداخت به کالدرون تامین شده بود اما این پول را دیرتر از موعد مشخص شده به حساب کالدرون واریز کردند و این مشکل به وجود آمد. البته گفتند به دلیل مشکلات تحریم پول دیرتر از زمان مشخص شده به حساب کالدرون رفت اما من فکر می‌کنم این طور نبود. همه این مسائل به خاطر بی صداقتی ایجاد شد. من واقعا دلیل این که این پول را چرا سر وقت واریز نکردند را هنوز هم  نمی‌دانم و می گویم اگر قرار بود با کالدرون همکاری نشود می‌توانستیم دوستانه جدا شویم چون او انسان بسیار باشخصیتی بود که روند فنی مثبتی هم داشت ‌اما باید بگویم متاسفانه ما خیلی خوب بلدیم از دوست، دشمن بسازیم و به راحتی برای باشگاه پرونده های مالی کوچک و بزرگ ایجاد کنیم.

* انتقادات زیادی به قرارداد باشگاه پرسپولیس با کارگزارش مطرح می‌شود مسائل مختلفی در این قرارداد وجود دارد که باعث انتقادات شده است. حتی کار به این جا رسید که شما قرارداد را یک طرفه فسخ کردید اما دوباره این قرارداد جاری شد و به الحاقیه رسید. شما به عنوان عضو هیات مدیره نقشی در مذاکرات نداشتید؟ فکر می‌کنید معاون اقتصادی باشگاه چقدر در امضای این قرارداد نقش داشت؟

قطعا تمام قراردادهای اقتصادی باشگاه به معاون اقتصادی مرتبط است. کسی که معاون اقتصادی باشگاه است در آوردن شرکت‌ها برای مذاکره و انعقاد قرارداد و انجام مذاکره یکی از نقش های اصلی را ایفا می کند اما این نقش‌ وقتی چندگانه بشود و گاهی قدرتمندتر از نقش یک عضو هیات مدیره باشد دیگر جالب نیست، چه در قراردادهای قبلی و چه قراردادهای جدید چنین موضوعی وجود دارد. این قرارداد وقتی می تواند یک قرارداد درست برای پرسپولیس باشد که در نهایت در کنار حفظ شأن و جایگاه نام با شکوه پرسپولیس برای باشگاه ایجاد درآمد قابل توجهی داشته باشد. در مقطعی من پیش بینی هزینه کرده بودم که با تمام بدهی‌ها و هزینه‌های جاری باید تا پایان خرداد ماه و با قیمت آن زمان دلار ۴۰ میلیارد تومان پول تامین کنیم. شما زمانی از درآمدهایتان تابع هزینه هستید گاهی هم لازم است از هزینه‌هایتان به میزان درآمد برسید. یعنی وقتی ما برآورد کردیم ۴۰ میلیارد تومان باید هزینه کنیم باید آن را حتما تامین کنیم. در همان موقع به طرف قرارداد تذکر دادیم اگر  در توانتان هست تا ۳۱ خرداد ماه  ۴۰ میلیارد تومان درآمد برای باشگاه ایجاد کنید (نه قرض) تاریخ‌های آن را مشخص کنیم، اگر هم در توانتان نیست  اجازه دهید شرکت دیگری کار کند تا این پول را تامین کنند که در ادامه هم ماجراهایی رخ داد که در حال حاضر نمی‌خواهم درباره آن صحبت کنم.

* چرا باشگاه موافقت کرد که تمام فضای مجازی و رسانه خود را در اختیار یک شرکت بیرون از باشگاه قرار بدهد؟

من صد درصد با این موضوع مخالف بودم و هستم اما این کار را انجام دادند و تنها فردی که با این گونه مسائل مخالفت می‌کند من هستم و وقتی بخواهم بیش از این با این جریان مخالفت کنم با شیوه‌های ناجوانمردانه خودشان با من برخورد می کنند و متاسفانه هر طور بخواهند ما را نزد هوادار و دیگران جلوه می دهند.

* با توجه به مشکلات مالی باشگاه پرسپولیس در عمل کارگزارتان مبالغی را پرداخت کرده که این مبالغ از همان ۱۰۰ میلیارد پیش بینی شده پرداخت شده یعنی در عمل باشگاه بخشی از درآمد فصل آینده خود را هزینه کرده است کارگزار حدود ۱۵ میلیارد تومان از پرسپولیس طلبکار است و بدهی‌های خارجی زیادی هم برای فصل بعد دارید با این شرایط فکر می کنید با ۴۰ یا ۵۰ میلیارد تومان باقی مانده می‌توانید هزینه یک فصل پرسپولیس را بدهید؟

خیلی دوست ندارم درباره آن شرکت بیشتر صحبت کنم اما متاسفانه حرف‌های بی پایه و اساسی مطرح می‌شود. من فقط یک جمله می گویم شرکتی که برای درآمدزایی به پرسپولیس آمده، یا درک کرده است به کجا آمده یا درک نکرده است. در کل باید دخل و خرج باشگاه با هم به یک اندازه باشد.  در این شرایط اقتصادی کسی که متولی تقریبا کل درآمد زایی باشگاه است باید با توجه به  شرایط اقتصادی، نوع کسب و کار خود را به گونه ای مدیریت نماید که به درآمدزایی شایسته و کافی برای پرسپولیس نیز منتهی شود. این دوستان، به هر شکل و روشی برخی اعضای هیات مدیره و مدیران باشگاه را متقاعد کردند که چنین توانایی را دارند.

* شما درباره بدهی‌های باشگاه پرسپولیس و مشکلات آن صحبت کردید یکی از نکات مهمی که درباره باشگاه وجود دارد بحث طلب‌های این باشگاه از اسپانسرهای سابق است شاید نزدیک به ۴۰ یا ۵۰ میلیارد تومان باشگاه طلبکار باشد آیا از نظر حقوقی پرسپولیس توانسته قدم‌های موثری برای وصول این مطالبات بردارد؟

ما تکالیف مجمع زیادی از سنوات قبل داریم. پرونده‌های مفتوحی وجود دارد که باز بودن آنها قشنگ نیست. به طور مثال گاهی که یک فرد از فرد دیگری طلب دارد با مذاکره آن را حل می کند و مشکل حل می‌شود.  اما گاهی هم ادعایی دارید که برای آن اقدام حقوقی می کنید و موضوع پیگیری می‌شود اما این که پرونده‌ها باز بمانند و تعیین تکلیف نشوند خیلی جالب نیست. البته شاهد بودم برای پیگیری برخی از این پرونده‌ها تلاش‌هایی انجام شده که به خاطر پیچیدگی‌هایی به نتیجه نرسیده است.  درباره طلب‌ها هم ادعاهای دو طرفه‌ای مطرح می‌شود که باید به دقت بررسی شود. من درباره طلب‌ها فقط می‌توانم بگویم پرونده‌های مفتوحی  زیادی وجود دارد که باید تعیین تکلیف بشوند.

* شما به عنوان یک مدیر اقتصادی فکر می‌کنید باشگاه پرسپولیس که ۴ بار در لیگ برتر قهرمان شده و به فینال لیگ قهرمانان رسیده و ارزش برندش روز به روز بیشتر شده است چرا حالا با مشکلات مالی و بدهی روبرو است؟

در این زمینه تیم مدیریتی باشگاه ابتدا باید ترمیم شود و در تیم  مدیریتی آن،  افرادی با تجربه کار موفق در شرکت‌های مختلف حضور داشته باشند که منطق کسب و کار را بدانند. متاسفانه تیم مدیریتی باشگاه به هیچ وجه به اندازه تیم داخل زمین موفق نبوده است. این تیم خیلی بیمار و ناتوان است که باید یکدست و همدل و کامل بشود. متاسفانه نمی‌دانم چرا هر کس روی صندلی مدیریتی باشگاه می‌نشیند تغییر می‌کند که شاید مشکل از آن صندلی است که باعث می‌شود آدم‌هایی که روی آن می نشینند به طرفه العینی تغییر کنند. ما به عنوان مدیران باشگاه باید بپذیریم در پرونده افرادی همچون آقای برانکو باید شایسته تر و حرفه ای تر عمل می کردیم. ما یک تیم مدیریتی حرفه ای، صادق، شفاف با گذشته و عملکردی روشن و خلاق نیاز داریم.