وقتي خود جادوگر نجابت به خرج داده و با سكوتش در هفته‌هاي اخير به بهبود اوضاع كمك مي‌كند، چرا هوادارانش سعي نمي‌كنند سكوت را –لااقل از خود او- ياد بگيرند؟!

مجتبي هاشمي – گل، 1 اگر شما در هواپيمايي نشسته باشيد كه دچار نقص فني شده و خطر سقوط تهديدش مي‌كند، بهترين كاري كه مي‌توانيد بكنيد اين است كه هيچ كاري نكنيد! سر و صدا، رفت و آمد، اعتراض، داد و فرياد و هر حركت ديگري كه فكرش را بكنيد، حاصلي ندارد جز اين‌كه به دردسرها و خطراتي كه در كمين شماست اضافه كند. در اين موقعيت فرضي، يا شانس نجاتي براي شما هست، يا نيست. بر هم زدن آرامش سكانداران، آن «هست» را هم به «نيست» تبديل مي‌كند.

2

علي كريمي اهل سكوت نيست. او يك نابغه است و نابغه‌ها معمولا از «غريزه» فرمان مي‌گيرند نه از «عقل و منطق». ناآرامي و سركشي ذاتي او، از كف‌گرگي به داور ژاپني كه يك سال او را خانه‌نشين كرد تا دقيق‌ترين شوت زندگي‌اش كه در جام‌جهاني نثار ساك پزشكي شد، در تمام حركات اين 10-15سال اخيرش هويدا است. جادوگر آسيا در اولين مصاحبه مفصل دوران زندگي‌اش آن‌قدر بي‌پرده و جسورانه حرف زد كه شهر و شهريار را يكجا به هم ريخت! بعد از آن، علي به توصيه بزرگ‌ترها كمتر با رسانه‌ها مصاحبه كرد تا مبادا زبان سرخ‌رنگش دوباره شر به پا كند. ولي اين سكوت و آرامش فقط مختص رسانه‌هاست. در جمع همبازي‌ها و هم‌تيمي‌ها، علي همان نابغه‌ي‌ ناآرام و بي‌قراري است كه هميشه بود.

در اردوگاه تيم‌هايي كه علي كريمي را در جمع خود دارند، محال است چيزي «درست» پيش نرود و علي ساكت بنشيند. محال است جايي از تيم «نقص فني» داشته باشد و علي آرام بماند. و اين ناآرامي براي هواپيمايي كه خطر سقوط را احساس مي‌كند سم مهلكي است. تصور كنيد، در تيمي كه پيچ‌ومهره‌هايش با هم چفت نشده‌اند، بازيكن جديدي كه هنوز با محيط تيم خو نگرفته تا كيفيت اصلي‌اش را به نمايش بگذارد، علاوه بر استرس‌هاي بازي در پرسپوليس، دائما بايد نگران واكنش‌هاي كاپيتان دوم هم باشد؛ كه مبادا گافي بدهد و «دو ريالي» خطابش كنند! كه مبادا ناگهان پيراهني به سويش پرتاب شود و سكه‌ي يك پولش كنند.

3

حالا براي دقايقي چشم از كاپيتان دوم برداريد و به رفتار كاپيتان اول پرسپوليس نگاه كنيد. خلقيات مهدي مهدوي‌كيا درست نقطه مقابل كريمي است. طبيعتا كيا هم مثل كريمي كم و كاستي‌هاي مديريتي باشگاه، اشتباهات ژوزه و ضعف‌هاي بازيكنان تيم را مي‌فهمد، اما كلمه‌اي انتقاد نمي‌كند. اطلاعات فني و حرفه‌اي ستاره سابق هامبورگ، طبعا كمتر از بازيكن سابق بايرن‌مونيخ نيست. اما او طاقت آرام نشستن در هواپيماي در حال سقوط را دارد. بدون شك، كيا هزار حرف نگفته دارد اما فقط نگاه مي‌كند تا شايد خلبان‌‌هاي اين هواپيما راه نجات را پيدا كنند.

اين‌كه كاپيتان اول پرسپوليس در 5 هفته اول به بازي گرفته نشد و كوچك‌ترين اعتراضي نكرد، ساده‌ترين هنر اوست. هنر اصلي را مهدوي‌كيا جايي رو كرد كه بعد از آن بازي عجيب‌وغريب فولادشهر، در آن شرايط سخت و در مقابل تمام اتهامات، آرامش خودش را حفظ كرد و اميد داد كه پرسپوليس به روزهاي اوجش برمي‌گردد. وقتي او در تماس تلفني با نود قول داد كه پرسپوليس آخر فصل جزو 6تيم بالاي جدول خواهد بود و طنازي عادل گل كرد كه: «از بالا يا از پايين؟» شايد اگر كريمي جاي كيا بود، همان‌جا از پشت تلفن، عادل را هم به يكي از همان كف‌گرگي‌هاي دوران جواني‌اش مهمان مي‌كرد! اما كيا خونسردي هميشگي‌ را حفظ كرد و گفت: «پرسپوليس هميشه پرسپوليس است آقاي فردوسي‌پور. اين روزهاي سخت هم مي‌گذرند…» اين جملات علاوه بر انرژي و اميدي كه به سرخپوش‌ها تزريق كرد، به آن‌ها نهيب زد كه در صورت ناكامي در بازي‌هاي آينده بايد جواب خيلي‌ها را بدهند. انگيزه‌اي كه كيا به همبازي‌هايش بخشيد خيلي بيشتر از چيزي بود كه از عهدنامه قهرماني مديران حاصل شده بود.

4

علي كريمي وقتي در مجموعه‌اي قرار بگيرد كه دچار «نقص فني» است، واكنش‌هاي درست و سازنده‌اي بروز نمي‌دهد، اما اشاره به اين خصلت او به هيچ وجه دليل بر كم‌ارزش بودن اين ستاره براي سرخپوشان نيست. جادوگر همين امروز و در 34سالگي هم از باكيفيت‌ترين بازيكناني است كه پرسپوليس در اختيار دارد. فقط كافي است نواقص مجموعه برطرف شوند و هواپيماي پرسپوليس به مسير پروازش برگردد. آن وقت بهترين مهره‌اي كه مي‌تواند به اين پرواز اوج ببخشد همين ستاره شماره 8 خواهد بود. آن وقت اسلحه‌ي آقاي ياغي به‌جاي خودزني، شقيقه رقبا را هدف خواهد گرفت.

دو بازي اخير پرسپوليس در ليگ، نويد بازگشت اين تيم را به مسير اصلي‌اش داده است. به احتمال فراوان با ادامه اين روند، پرسپوليس در روزهاي آينده راه بردن رقبا را پيدا خواهد كرد، چه با ژوزه و چه بدون او! در مجموعه‌اي كه نقص‌هايش را به فراموشي سپرده و جاي «انتقاد» و «غر زدن» باقي نگذاشته، علي كريمي هم دوباره به خانه‌اش برمي‌گردد و بهترين انتخاب براي بازي پشت سر مهاجمان خواهد بود، چه با ژوزه و چه بدون او! فقط كافي است سرخپوش‌ها روي آرامش را ببينند. فقط كافي است ستاره‌ها با هم رفاقت كنند، چه با ژوزه و چه بدون او!

5

در شرايط موجود، و تا زمان رسيدن به روزهاي موعود، نقش طرفداران علي كريمي هم به اندازه خود او –و شايد حتي بيشتر- اهميت خواهد داشت. اين‌كه با فشار غيرمنطقي از روي سكوها، علي كريمي در مقابل پرسپوليس و سرمربي‌اش قرار بگيرد، جز فشار مخرب بر بازيكنان داخل ميدان حاصلي نخواهد داشت. كريمي يكي از بزرگ‌ترين اسطوره‌هاي تاريخ پرسپوليس است و تشويق او از روي سكوها اتفاق عجيبي نيست. اتفاق عجيب جايي رخ مي‌دهد كه به سرخپوشان داخل ميدان القا مي‌كنيم: «ما كريميِ تنها را به همه شما ترجيح مي‌دهيم.»

سيدجلال حسيني كه اين روزها مثل روزهاي اوجش بازي مي‌كند و پرسپوليس را لااقل در بخش دفاعي به روزهاي خوبش رسانده است چرا نبايد به اندازه كريمي تشويق شود؟ نيلسون برزيلي كه با نيم‌ وجب قد و قامت(!) در 6 هفته اخير بهترين دروازه‌بان ليگ بوده چطور؟ او شايسته تشويق نيست؟ دقايقي كه بايد صرف تشويق اين بازيكن‌ها شود به تسويه حساب هواداران كريمي با دشمنان فرضي او اختصاص يافته است. وقتي خود جادوگر نجابت به خرج داده و با سكوتش در هفته‌هاي اخير به بهبود اوضاع كمك مي‌كند، چرا هوادارانش سعي نمي‌كنند سكوت را –لااقل از خود او- ياد بگيرند؟!

6

روزهاي خوبي در انتظار پرسپوليسي‌ها است. اين را نشانه‌ها به ما مي‌گويند. فقط كافي است ساكنان اين سفينه آرامش خودشان را حفظ كنند. علي كريمي با صبر و حوصله‌اي كه در موقعيت‌هاي ديگر از او نديده بوديم، اين روزها به‌خاطر پرسپوليس سكوت كرده است. مانوئل ژوزه هم كه تا ديروز ارزش سكوت را نمي‌دانست با تذكر مديران از فردا بيشتر در مصرف جملات صرفه‌جويي خواهد كرد. فقط مي‌ماند آن دسته از هواداران عاشقي كه بايد ياد بگيرند گاهي چاره كار در آرام نشستن و نگاه كردن است. گاه «هيچ كاري نكردن» مي‌تواند «بهترين كار ممكن» باشد. به ويژه در هواپيماي غول‌پيكري كه دچار نقص فني است.