بهشت موقتي، جهنم ابدي!

مرجع خبری پرسپولیس : سخن از قرمز و آبي پايتخت است که انحلال هيات مديره يکي در مرز وارد شدن به نيم سال قرار گرفته و سرپرست به اصطلاح «موقت» ديگري، بيشتر از 10 ماه است بر مسند قدرت قرار دارد!

 1- يکي از عواملي که معمولا از آن به عنوان دليل در جازدن فوتبال ايران ياد مي‌شود، فقدان برنامه‌ريزي بلند مدت و آينده‌نگري است. اين اتفاق در شرايطي رخ مي‌دهد که اکثر مسوولان و دست‌اندرکاران در سخنان خود مي‌کوشند خويشتن را از اين اتهام بزرگ تبرئه و وانمود کنند بيشتر از اسلاف و همتايان خود به فکر آينده هستند.

 با اين حال نگاهي گذرا به آنچه اکنون در حوزه فوتبال ايران رخ مي‌دهد، آشکارا نشان خواهد داد عمق و دلبستگي‌هاي خطرناک مسوولان ارشد اين رشته به برنامه‌هاي کوتاه مدت و زودبازده تا چه اندازه زياد و مايوس کننده است. وقتي به پرسپوليس و استقلال نگاه مي‌کنيم و آنها را به عنوان سوگلي‌هاي فوتبال کشورمان – که نيمي‌از جمعيت ايران را پشتيبان خودشان مي‌بينند- در نظر مي‌آوريم، معلوم مي‌شود «بلند نظري» در نگاه کوتاه متوليان امروز تا کجا حقير و ناچيز است.

 بله سخن از قرمز و آبي پايتخت است که انحلال هيات مديره يکي در مرز وارد شدن به نيم سال قرار گرفته و سرپرست به اصطلاح «موقت» ديگري، بيشتر از 10 ماه است بر مسند قدرت قرار دارد!

2 – در شرايطي با شروع مسابقات ليگ دهم يک بار ديگر داستان کهنه انتخاب هيات مديره پرسپوليس و استقلال به محاق فراموشي سپرده شد که به نظر مي‌رسد اين نيز از ديگر مصاديق «اعتياد» همه ما به غرق شدن در کوتاه مدت و غفلت از آينده تلقي مي‌شود. شايد عجيب نباشد که هواداران پرسپوليس و استقلال که براي تقاضاي يک تعويضي، چند هزار نفري با يكديگر هم‌صدا مي‌شوند، در مورد مجهول بودن سرنوشت مديريت تيم‌هاي مورد علاقه شان بي‌تفاوت باشند و زياد مته به خشخاش نگذارند؛ چون هرچه باشد عمده آنها از طبقه «عوام» هستند که نه مسووليتي براي برنامه‌هاي بلند مدت دارند و نه علاقه‌اي به درگير کردن ذهن شان با اين قبيل مسايل حس مي‌کنند.

براي آنها همين که تيم محبوبشان «امروز» برنده شود و خنده را برلبان ماتم زده آنان بنشاند، کفايت مي‌کند. با اين حال، عجيب اين است که بلندترين مقامات اين ورزش که اصلا وظيفه دارند به طور دقيق و کارشناسي به «آتيه» اين حوزه توجه کنند هم دقيقا گرفتار همين طرز تفکر شده‌اند و هيچ توقعي به ضرورت ساماندهي مديريت پرسپوليس و استقلال حس نمي‌کنند. اين را به ويژه آنجا مي‌فهميم که دکتر سعيدلو به عنوان رييس دستگاه ورزش، هر زمان پيرامون اين مساله مورد سوال قرار گرفت، به دادن پاسخ‌هايي مثل «فعلا که مردم راضي اند» و يا «هنوز مشکلي پيش نيامده» بسنده کرده است.

3 – شايد آفت اصلي موجود در ورزش امروز ما باشد که مديران به جاي قرباني کردن «حال» به پاي آينده و پي افکندن پايه‌هاي نوين کار، ترجيح مي‌دهند صرفاً مشتي موفقيت با ارزش «آماري» به چنگ بياورند و به رزومه شان بسپارند تا در آينده «فخر» بيشتري براي فروختن داشته باشند؛ چه، در غير اين صورت حاضر نمي‌شدند نصب مديران جديد پرسپوليس و استقلال را فداي دشت يک عنوان قهرماني جام حذفي يا کسب چند امتياز دلخوشي‌آور کند. جالب اينکه سرپرستان موقت قرمز و آبي نيز که هر يک روزنامه ورزشي مجزايي در اختيار دارند و هر روز عکس و اسمشان تيتر مي‌شود، اشاره‌اي به اين جاي خالي نمي‌كنند و شايد اعتقادي به كاركرد مثبت هيات‌مديره ندارند. حالا اينکه در چنين فضاي آشفته‌اي چه کسي بايد به فرياد برسد و دو قطب اول اين فوتبال را دست کم به نقطه صفر علم گرايي و مدرنيته باز گرداند و از دست «موقت»‌ها برهاند، نکته اي است که کسي پاسخ چنداني براي آن در کف ندارد!

4 – لذت اين بهشت موقتي در حالي همه ما را از هوش برده که ادامه اين روند بي گمان به تداوم جهنم ابدي فوتبال ايران کمک خواهد کرد. اين را شايد روزي بهتر بفهميم که تيم ملي کشورمان در ادامه سقوط آزادش در رنکينگ فيفا، «سه رقمي» شود و باشگاه‌هايمان به جاي ليگ قهرمانان، سر از «AFC کاپ» در بياورند!

رسول بهروش