پرسپولیس نیوز : تمرین فردای پرسپولیس بعد از ظهر برگزار می‌شود تا بازیکنان پرسپولیس بتوانند در مراسم خاکسپاری مهدی نفر شرکت کنند.

تمرین فردای تیم فوتبال پرسپولیس با صلاحدید علی دایی در ساعت 17:30 بعد از ظهر در ورزشگاه درفشی فر برگزار خواهد شد تا اعضای این تیم بدون محدودیت زمانی بتوانند در مراسم تشییع پیکر مهدی نفر حضور پیدا کنند.

محمد نوری، محسن بنگر، رضا نورمحمدی و … از جمله بازیکنان پرسپولیس هستند که پیگیر زمان برگزاری مراسم خاکسپاری نفر بودند تا حضوری چشمگیر از سوی پرسپولیسی‌ها در مراسم فردا را شاهد باشیم.
 

همچنین مهاجم تیم فوتبال پرسپولیس گلش در بازی با ذوب‌آهن را به خانواده مهدی نفر تقدیم کرد.

مهدی طارمی با تسلیت درگذشت مهدی نفر گفت: روز گذشته فراموش کردم این حرف را بگویم و از این بابت خیلی ناراحت هستم اما الان می‌گویم که گلی که در بازی با ذوب آهن زدم را به خانواده مهدی نفر عزیز تقدیم می‌کنم.

وی ادامه داد: با این کار تنها می‌توانم تسلی به خانواده این عزیز بدهم که همیشه بی ادعا در کنار پرسپولیس بود و من در این مدتی که در پرسپولیس هستم می دیدم که این مرحوم چقدر برای ارسال اخبار صحیح تلاش می کرد. گل بازی دیروز را به خانواده نفر تقدیم می کنم تا یاد این عزیز همیشه گرامی باشد.
 

در کنار آن کادرفنی و بازیکنان پرسپولیس در یادداشتی  به درگذشت مهدی نفر واکنش نشان دادند.

حمید عباسی مدیر رسانه‌ای باشگاه پرسپولیس یادداشتی را به مناسبت درگذشت مهدی نفر از طرف کادرفنی و بازیکنان پرسپولیس در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است.

در این یادداشت آمده:

هر روز حضور سرخش کنار سرخپوشان به عادتی شیرین بدل شده بود.

بهار دلش پر از تگرگ چلچله‌های یک کهکشان رویایی بود.

بهار دلش به مهمانی آرزوها رفته بود.

باید هر روز می آمد درفشی فر و درون آن کانکس زل می زد به ساق های بازیکنان و واژه به واژه را کنار هم می چید تا هواداران از اوضاع تیم محبوبشان با خبر شوند.

این بار دستش روی قلم خشک شد.

این بار قلم فلج شد..

اجل را همان لحظه بس بود. بال آتشین سیمرغ مادر سوخت. اجل داشت رانندگی می کرد. اجل عجله داشت انگار. اندکی صبر کن!

بگذار مهدی از اینجا عبور کند. اجازه بده بازهم به آن کانکس پرخاطره  برسد.

در درونش هلهله‌ای برپاست.

حجله عزا آنجا برپا نکن .

متاز ای مرگ.

آرامتر.

بگذار چرخ مرکبش از چرخش بایستد. اجازه بده چرخ قلمش بچرخد. بگذار عبور کند. بگذار بگذرد.

مهدی همین جا ایستاده است. تمام قد. پای همان ثانیه‌های درنگ، مکثش مداوم شد.

اتوبان بی معرفتی کرد. قصر رویاهایش سوخت. برتن مادر رخت سیاه پوشاند. سیاه‌تر از همه سیاهی‌ها.

صحنه را روشن کنید. روزها تلخ شدند، ساعت‌ها سوختند، دقایق ذوب شدند، ثانیه‌ها گر گرفتند، یکی بر این آتش اشک بریزد…

تیترها کبود شده اند.

در غیاب «نفری» که برایمان بیش از یک نفر بود نمی شود نوشت. نمی شود حرف زد. کلمات شلاق می زنند و زخم ها داغ داغ باقی مانده اند.

برگرد مهدی.

بازهم آن کانکس و دوستانت منتظرند.برگرد.

برگرد که علیرضای عزیز به شدت دلتنگ باباست.