نمايش پرسپوليس برابر مس شايد خيلي از هواداران اين تيم را قانع كرده باشد كه اختلاف نه امتيازي اين تيم با استقلال در صدر جدول با اين سبك بازي سرخ پوشان كمترين فاصله ممكن است! و آن ها با ادامه اين سبك بازي بايد منتظر باشند كه در هفته هاي آتي به مراتب اين فاصله را هم بيشتر ببينند.
در پرسپوليس فراتر از همه مشكلات فني تيم آنچه كه سبب مي شود اين تيم نتواند حتي پس از رسيدن به گل خود را در معرض كسب سه امتياز ببيند، عدم روح جنگندگي است كه نبود آن به شدت هواداران اين تيم را آزار مي دهد. پرسپوليس براي رسيدن به سه امتياز جان نمي دهد و بازي نفرات اين تيم به گونه اي است كه از ابتدا و يا پس از رسيدن به گل اول، پيروزي تيم خود را قطعي مي بيند و همين تفكر خيلي راحت به حريفان اين تيم اين فرصت را مي دهد كه با ساده ترين راه هاي ممكن به گل برسند.

با ديدن بازي پرسپوليس برابر مس بيشتر به اين نتيجه رسيديم كه اگر توره در بازي با فولاد اخراج نشده بود در اين بازي هم سرخ هاي پايتخت اين پتانسيل را داشتند كه باز هم يك سه امتياز ديگر را تقديم حريف خود كنند!

زماني كه پرسپوليس دروازه مس را در كرمان باز كرد خيلي ها به چند دليل كار مس را در كرمان بابت پذيرفتن اولين شكست خانگي اين فصل قطعي مي دانستند. نخست به اين دليل كه مس به دليل نبود يك هافبك بازيساز خلاق عملا عمق پرسپوليس كه پاشنه آشيل اين تيم در اين فصل بوده است را براي زدن ضربه از دست داده است. رسول نويدكيا كه اين وظيفه را برعهده داشت يكي از بدترين بازي هاي فصل خود را ارائه مي كرد و عمدتا نبردها را به مازيار زارع واگذار كرد تا مس رو به بازي بياورد كه باب ميل پرسپوليس بود. آن هم در شرايطي كه اين تيم از ميزبان خود با يك گل پيش بود. مس در بازي خود برابر پرسپوليس تنها به سانترهايي دلخوش كرده بود كه از جناح چپ از طريق اميديان و گاهي از سمت راست به وسيله حمودي ارسال مي شد. در اين شرايط مبتدي ترين مربي هم مي تواند تيم خود را در برابر اين حملات مجهز كند و مثلا با كشاندن كريم باقري به محوطه خودي در زمان حملات مس عملا دروازه خود را بسته نگه دارد. اما پرسپوليس در نزديك به بيستمين سانتري كه اميديان مي كند، آنقدر دستپاچه نشان مي دهد كه در شلوغي محوطه توپ در برابر مهاجم مس مي افتد و گل تساوي به ثمر مي رسد! (حتي اگر اين گل را با ضربه دست مهاجم حريف هم بدانيم باز هم دليل نمي شود كه به خط دفاع آسيب پذير پرسپوليس اجازه دهيم كه چنين موقعيتي براي مهاجم حريف فراهم كند) به همين راحتي آن هم در شرايطي كه تمامي حاضرين در ورزشگاه مي دانند تنها راه به گل رسيدن مس چيست جز كادر فني و بازيكنان اين تيم!در اين شرايط خيلي عجيب نيست كه پرسپوليس به راحتي از سه امتيازها چشم بپوشد.

نكته ديگري كه مايه نااميدي هواداران پرسپوليس شده است كندي بيش از حد اين تيم در زمان هجوم است. نفرات دفاع سه نفره مس در زماني كه اين تيم با يك گل عقب بود بارها جلو كشيدند. بيشتر مواقع جاي صادقي و يا غني زاده و حتي ابراهيمي خالي بود آن هم در شرايطي كه نفرات مياني اين تيم در محوطه پرسپوليس حضور داشتند. در اين شرايط يك پرسپوليس تشنه خيلي راحت مي توانست به گل دوم برسد اما كندي و سنگيني بيش از حد بازيكنان اين تيم خيال مس را براي نفوذهاي بيشتر بازيكنانش راحت مي كرد. در چندين صحنه عليرضا محمد و گاهي پژمان نوري با سرعت خوب خود موقعيت هاي ضد حمله بسيار خوبي را فراهم كردند اما كندي نيكبخت، كريمي و باقري سبب مي شد آن ها زماني خود را در موقعيت دريافت پاس قرار دهند كه يا توپ از دست رفته بود و يا بازيكنان مس به زمين خودي برگشته بودند. به همين دليل است كه پرسپوليس هيچگاه نمي توانست در اين بازي با به ثمر رساندن گل دوم خيال خود را از رسيدن به سه امتياز راحت كند.

فصل قبل و درست در همين مقطع تيم پرسپوليس با افت وحشتناكي روبرو شده بود و اختلاف هفت امتيازي اين تيم با سپاهان هواداران اين تيم را از قهرماني نااميد كرده بود. اما برروي نيمكت پرسپوليس مربي بود كه با واكنش هاي خود موفق شد روح جنگندگي را به ساق هاي بازيكنان خود بازگرداند. اينكه افشين پيرواني با واكنش هاي سرد خود برروي نيمكت پرسپوليس توانايي انجام اين كار را دارد، پاسخش با ترديد مواجه است. البته هواداران اين تيم بسيار اميدوارند با بازگشت محسن خليلي به تركيب تيم و همچنين آماده شدن بازيكناني نظير بادامكي، پرسپوليس هم بازگشتي به رويايي بازگشتي داشته باشد كه در هفت هفته آخر ليگ فصل قبل پيدا كرد و از امتيازهايي كه تيم هاي بالاي سرش از دست داد نهايت استفاده را كرد. البته اين مهم رماني اتفاق مي افتد كه پرسپوليس نحوه بازي و انگيزه خود را تغيير دهد در غير اين صورت اگر حريفان بالاي جدولي اين تيم هر هفته هم امتياز از دست دهند اما اين تيم همچنان به شيوه بازي برابر مس توپ بزند، اختلاف هماني مي ماند كه هست!