على كريمى يك نيمه على كريمى نيست. او گاهى خود را به صاحب توپ نشان مى دهد و به ندرت مى دود. دوباره آثار خمودگى در بازى «سوپراستار» هويدا شده است اما ظرف چند دقيقه كريمى تصميم مى گيرد تا كريمى باشد و كريمى وار بازى كند و همين چند لحظه كافى است تا پرسپوليس از صدقه سرى حركات انفرادى هافبك شماره ۸ خود ۲ گل به پيكان بزند و نسخه شاگردان مديرروستا را بپيچد.
۱– از على دايى كه مى گفت: «بازيكن تيم ملى بايد ۹۰ دقيقه اى باشد» مى پرسيم: آيا مهدى مهدوى كيا كه آخرين «استارت مفيدش» را در دقيقه ۶۵ بازى با عربستان زد و بعد از آن ديگر نايى براى دويدن نداشت ۹۰ دقيقه اى بود؟ غلامرضا رضايى كه تعويض شد چطور؟ مسعود شجاعى كه ستاره بود و گل زده؟ آيا همه اينها ساخته شده اند براى آنكه ۹۰ دقيقه «يكسان» بازى كنند؟ حتى اگر بپذيريم كه هر ۱۱ مرد تركيب اصلى بازى با عربستان ۹۰ دقيقه اى بوده اند باز هم نمى توان بازيكنان خلاق را نيز از پشت همين عينك نگريست. مردانى كه هر لحظه از بازيشان متفاوت از لحظه قبلى است و بازيكنانى كه اگر ۸۰ دقيقه راه بروند ممكن است در همان ۱۰ دقيقه اى كه مى دوند كارى را انجام دهند كه ديگران از انجامش در طول ۹۰ دقيقه عاجزند بازيكنانى نيستند كه بتوان – بخوانيد بخواهيم- اين توقع را از آنها داشت كه بايد ۹۰ دقيقه بدوند و بجنگند و تكل بزنند. ۴ سال قبل هم كه كار صعود به دور دوم رقابت هاى انتخابى جام جهانى گره خورده بود، خداداد عزيزى چند دقيقه اى در دوحه به ميدان آمد و با پاس گلى كه داد

 باعث نجات تيم ملى شد. كريمى نيز بازيكنى است كه بايد دل خوش كرد به جرقه هايش. وقتى كه او كريمى مى شود هيچ دفاعى جلودارش نيست و حتى پيكانى كه سوار بر بازى است هم با ۱۱ بازيكن آماده مقهور قدرت ستاره قرمزها مى شود.
۲– هر چقدر كه نوع بازى كريمى از منظر ملى حائز اهميت و شايسته تمجيد و تحسين است، وابستگى پرسپوليس به اين بازيكن نمى تواند چندان خوشايند باشد. وقتى كريمى نيست پرسپوليس هم در كار نيست و اين براى تيمى كه به غير از كريمى، ۱۰ ستاره ديگر را نيز با بهايى گزاف دور هم جمع كرده خطرناك است. بعد از تعويض كريمى پرسپوليس ديگر حرفى براى گفتن مقابل الشارجه نداشت. با غيبت او اين تيم حتى بازى هاى داخلى اش را هم مى بازد و زمانى كه على روى فرم نيست، تيمى كه مى تواند الشباب را ببرد به مساوى در خانه حريف رضايت مى دهد. بله! مى دانيم كه مسى هم كه در تيم بارسلون چنين مهره اى است اما در غياب او بارسلون تنها چند درصد افت مى كند و دچار فروپاشى نمى شود در حالى كه يگانه شرط ارائه بازى اى مقبول از سوى سرخ پوشان اين است كه ستاره روى فرم باشد.