تیم فوتبال پرسپولیس به خاطر خرید های پر سر و صدایی که داشته از سوی برخی به بزرگترین باشگاه فوتبال جهان تشبیه شده است.

با پایان یافتن لیگ بیست و یکم و به اتمام رسیدن فصل ۰۱_۱۴۰۰ در فوتبال ایران که فصلی سخت و بدون جام برای پرسپولیس بود، مدیران باشگاه فوراً دست به کار شدند و در بازار نقل و انتقالات به فعالیت پرداختند و مهره‌های ارزشمندی جذب این تیم شد. علیرضا بیرانوند، مرتضی پورعلی‌گنجی، گئورگی گولسیانی، دانیال اسماعیلی‌فر، سروش رفیعی و سعید صادقی شاخص‌ترین نام‌های اضافه شده به ترکیب پرسپولیس برای لیگ بیست و دوم هستند.

این شروع طوفانی و جذب بازیکنان ملی‌پوش و نامدار باعث شد بسیاری از نگاه‌ها به پرسپولیس معطوف شود و این تیم با رئال مادرید کهکشانی مقایسه شود. تیمی که همزمان از حضور فوق‌ستاره هایی همچون رونالدو نازاریو، زیدان، دیوید بکام، لوئیس فیگو، روبرتو کارلوس، رائول و… در ترکیبش بهره می‌برد و در مقطعی هم تحت هدایت کارلوس کی‌روش معروف قرار داشت، اما نتوانست موفقیت‌هایی در سطح نام بازیکنانش کسب کند.

یحیی گل‌محمدی در واکنش به مقایسه پرسپولیس و رئال کهکشانی صراحتاً گفته است: کدام کهکشانی؟ ما بازیکنان خوبی در چند پُست خریدیم که می‌توانند به پرسپولیس کمک کنند، اما دادن لقب کهکشانی اصلاً و ابدا درست نیست. اگر دقت کرده باشید تیم‌های رقیب هم خریدهایی در پُست‌های مختلف انجام داده‌اند. شاید پرسپولیس یک مقدار زودتر شروع کرد و این تصور به وجود آمد که تیم ما کهکشانی است، درحالی که این طور نیست.

با نگاهی دقیق به نقل و انتقالات پرسپولیس درخواهیم یافت که این عملکرد بیشتر نوعی ترمیم و مطلوب سازی ترکیب بوده و آنها لزوماً دارنده تنها ترکیب قوی در بین ۱۶ تیم لیگ برتر نیستند. با جدایی حامد لک از دروازه سرخپوشان، علیرضا بیرانوند پس از تجربه اروپایی ناموفقش به تیم برگشت، پس از خداحافظی سیدجلال حسینی از فوتبال و جدایی علیرضا ابراهیمی و همچنین پیش‌تر از آنها محمدحسین کنعانی‌زادگان و شجاع خلیل زاده خط دفاع سرخپوشان نیاز مبرمی به ترمیم داشت و آنها اقدام به جذب دو مدافع یعنی گولسیانی و پورعلی گنجی کردند، البته پورعلی گنجی مدتهاست در هیچ بازی رسمی (چه باشگاهی و چه ملی) به میدان نرفته است و میزان آمادگی‌اش در‌ هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

در چند ماه اخیر مهدی شیری و رامین رضاییان پرسپولیس را ترک کردند و دانیال اسماعیلی‌فر برای جانشینی آنها سرخپوش شد، همچنین سعید صادقی که فصل پیش با ثبت ۱۴ پاس گل عملکرد بسیار درخشانی داشت به خط هافبک و هجومی سرخپوشان اضافه شده، اما از طرفی آنها احسان پهلوان را از دست داده‌اند. همچنین این تیم، عیسی آل کثیر را در نوک حمله از دست داده و تمیروف مهاجمی در سطح نام بزرگ پرسپولیس تا الان نشان نداده است، حامد پاکدل و مهدی عبدی هم در این مدت همواره عملکردی پرنوسان داشته‌اند و حالا هم که مصدوم هستند.

این وضعیت در پرسپولیس بیشتر از اینکه ما را یاد رئال مادرید کهکشانی بیندازد می‌تواند یوونتوس این فصل را شبیه سازی کند. بیانکونری پس از دوران قدرتمند و باشکوهی که با آنتونیو کونته و ماسیمیلیانو الگری داشت سرانجام روند قهرمانی های پیاپی خود را از دست رفته دید و برای ۲ سال اسکودتو را به اینتر و میلان واگذار کرد. مدیران یوونتوس پس از این ناکامی ها و قهرمانی مجدد در سری آ به طور جدی به فکر تقویت تیم افتادند و با بازگرداندن پل پوگبا و جذب آنخل دی ماریا آرژانتینی و همچنین گلیسون برمر برزیلی (بهترین مدافع فصل گذشته سری آ) در نقل و انتقالات این فصل از تیم های شهر میلان پیش افتاده‌اند و شانس بالایی برای بازگشت به روند قهرمانی‌های خود دارند.

باید منتظر بود و دید در فصل فشرده و جذاب پیش رو چه اتفاقاتی در فوتبال ایران و چه در اروپا خواهد افتاد. آیا پرسپولیس و یوونتوس موفق به اعاده حیثیت و بازپس گیری قهرمانی‌های خود خواهند شد یا خیر.