مرجع خبری پرسپولیس :  درست در بحبوحه تغيير قدرت در سازمان تربيت‌بدني و جانشيني علي سعيدلو به‌جاي محمد علي‌آبادي، خبري مبني بر حضور تيم «پرسپوليس» در ليگ برتر واليبال به‌گوش رسيد. اين خبر گرچه در غوغاي آن روزها مغفول ماند و به اندازه اهميتش مورد توجه قرار نگرفت اما يكبار ديگر معماي پيچيده و لاينحل باشگاهي به‌نام «پرسپوليس» را در ذهن‌ها زنده كرد.

 طبيعتا اولين سوالي كه در پي حضور تيم واليبال پرسپوليس در سوپرليگ واليبال ايران مطرح مي‌شد اين بود كه «مگر پرسپوليس توان راه‌اندازي تيم واليبال را هم دارد؟» اين سوال از آنجا مطرح شد كه باشگاه فوتبال سرخ‌ها در سال‌هاي اخير همواره با مشكلات مالي دست‌وپنجه نرم كرده و هربار كه تلاش كرد تا ورزش‌هاي ديگري را نيز تحت پوشش خود قرار دهد با مسائل و دردسرهاي بسياري روبه‌رو شد. شايد هنوز هم تعدادي از كشتي‌گيران تيم پرسپوليس كه چند فصل قبل در ليگ كشتي حاضر بودند قيد دريافت حق‌الزحمه‌هاي خود را زده باشند.

اما جالب است كه در اين روزها خبر ديگري نيز به‌گوش رسيده كه تيم بسكتبال «پرسپوليس» نيز نام خود را براي حضور در ليگ بسكتبال ثبت كرده است. با شنيدن اين خبر مي‌توان دايره شك و ترديد را وسعت بخشيد و پرسيد كه اين «پرسپوليس» جديد ديگر از كجا پيدايش شده؟

مرور تاريخ
آن‌چنان كه از اظهارنظر مديرعامل باشگاه پيروزي (پرسپوليس) برمي‌آيد دو تيم واليبال و بسكتبال پرسپوليس ربطي به تشكيلات واقع در اتوبان كردستان ندارد. عباس انصاري‌فرد، مديرعامل پرسپوليس رسما اعلام كرده كه اين باشگاه برنامه‌اي در راستاي توسعه ورزش‌هاي ديگر مثل واليبال و بسكتبال نداشته و «پرسپوليس» ديگر براي آنها نيز محل سوال است. مدير پيروزي (پرسپوليس) در شرايطي خود را ملزم به پيگيري ماجرا كرده كه ظاهرا از بطن ماجرا باخبر است. به‌هرحال عباس انصاري‌فرد همواره يك پاي دعواي مديريتي باشگاه بر سر عنوان پيروزي يا پرسپوليس بوده و از حدود سال 1370 تاكنون از جزئيات آن باخبر است.

ماجراي حق تملك باشگاه پيروزي يا پرسپوليس از بزرگ‌ترين معماهاي حقوقي سال‌هاي اخير ايران نه در حوزه ورزش كه در تمام حوزه‌هاست. ماجرا از اواخر دهه 1360 آغاز شد و سازمان تربيت‌بدني سهام نانوشته و ثبت‌نشده پرسپوليس را به بنياد مستضعفان و جانبازان واگذار كرد. اين امتياز واگذار شده چند سال بعد تبديل به جنجالي بزرگ شد و مدعيان بسياري را وارد كارزار حقوقي كرد و نهايتا هم معلوم نشد كه بر سر نام پرسپوليس يا پيروزي چه آمد.

فصل آخر اين پرونده قطور نهايتا به اينجا رسيد كه در دوران محسن مهرعليزاده، رئيس اسبق سازمان تربيت‌بدني اين تيم دوباره به سازمان بازگردانده شد. البته همان روزي كه محسن مهرعليزاده در تالار مهرباني مجموعه ورزشي انقلاب از بازپس‌گيري شجاعانه تيم سرخ‌پوش به سازمان سخن مي‌راند، بسياري مي‌دانستند كه مورد مناقشه تيم پيروزي است و نه پرسپوليس. در واقع سال‌ها بود كه نام آشناي پرسپوليس به پيروزي تغيير كرده بود اما هواداران روي سكوها همچنان «پرسپوليس» را فرياد مي‌كردند.

محسن مهرعليزاده در شرايطي از بازپس‌گيري پيروزي از مدعياني چون امير عابديني، حسين محلوجي و عباس انصاري‌فرد خبر مي‌داد كه ظاهرا امير عابديني، مديرعامل پيشين اين تيم در فرصتي مناسب شركت «پرسپوليس» با پسوند ورزشي و فرهنگي را به ‌نام خود در سازمان ثبت شركت‌ها ثبت كرده بود.

بعدها حتي خبري مبني‌بر تشكيل دوباره پرسپوليس به گوش مي‌رسيد و آنهايي كه سرشان در كار بود، مي‌دانستند كه اين اقدام از سوي عابديني صورت گرفته اما براي سازمان ورزش و دولت چنين اقدامي در غالب يك حركت موازي و دردسرآفرين تلقي شد و ظاهرا به هر ترتيبي كه بود عابديني را از اجراي آن منصرف كردند.

امير عابديني كه مدتي بود شيوه‌هاي خاص درآمدزايي چون راه‌اندازي موسسه آموزشي پرسپوليس را آغاز كرده بود و سعي در تجسم برند اقتصادي پرسپوليس داشت موقتا از ادامه ماجرا منصرف شد تا از ميزان حساسيت‌ها كاسته شود و آب‌ها از آسياب بيفتد.

در سال‌هاي ابتدايي دهه 1380 ماجراي انتقال امتياز پيروزي يا پرسپوليس با ورود بخشي از بزرگان ورزش و نظام پيگيري شد اما نهايتا هيچ‌يك از رسانه‌ها نتوانستند بفهمند كه سرانجام واقعي دعاوي حقوقي به‌كجا رسيد. پيروزي همان پرسپوليس بود و درعين‌حال پرسپوليس هم نبود!

پرسپوليس مال كيه؟
نكته مهم اين است كه درحال‌حاضر چه كسي در پي راه‌اندازي تيم واليبال و بسكتبال پرسپوليس است؟ اگر شركت يا موسسه پرسپوليس تماما در اختيار امير عابديني، عضو سابق شوراي شهر باشد پس بايد او را مالك حقيقي اين دو تيم دانست. اما جالب است كه عابديني در گفت‌وگويي با خبرنگاران پاسخ روشني به اين سوال نمي‌دهد و تنها به اين جمله بسنده مي‌كند كه: «بله، مي‌شود الان تيم واليبال يا بسكتبال پرسپوليس درست كرد.» عابديني در مورد اينكه آيا اين تيم‌ها به او تعلق دارند يا نه، پاسخ واضحي نمي‌دهد اما به‌نظر مي‌آيد او از قصد و غرض آنهايي كه پشت اين ماجرا قرار دارند اطلاع دارد.

در اين بين نام ديگري نيز به گوش مي‌رسد كه سال‌ها قبل در ماجراي واگذاري امتياز پرسپوليس حضور داشته است. گرچه بسياري از مديران ورزشي از شنيدن نام «اسماعيل وفايي» در پرسپوليس چيزي به‌ياد نمي‌آورند اما عابديني مي‌گويد كه او روزي سهامدار باشگاه بوده است. حالا كه نام وفايي به‌عنوان مالك دو تيم واليبال و بسكتبال به‌گوش مي‌رسد، باز هم سوال ديگري درذهن مطرح مي‌شود كه چرا «پرسپوليس» در زمينه مهم‌تري مثل فوتبال وارد مقوله تيمداري نشده است؟

حال كه به لحاظ حقوقي سرخپوشان پرطرفدار پايتخت از منظر حقوقي عنوان «پيروزي» را در اختيار دارند پس اگر كسي مالك نام «پرسپوليس» باشد مي‌تواند بدون دغدغه حقوقي وارد ميدان شود. البته اين همان ماجرايي است كه قبلا عابديني به‌دنبال آن بود اما بنا به دلايلي نامعلوم آن را به سرانجام نرساند.

به‌هرحال ماجراي پرسپوليس يا پيروزي در كتاب فوتبال باشگاهي ايران همچنان با گره‌هايي سخت‌تر و دشوارتر از ماجراهاي شرلوك‌هولمز روبه‌روست و به‌نظر مي‌آيد ماجراهاي اخير نيز كمكي به حل ماجرا نخواهد كرد.

بيشتر كساني كه در ماجراي پرسپوليس نقشي داشته‌اند از اينكه اظهارنظر دقيق و كاملي در مورد صاحب «پرسپوليس» واقعي داشته باشند، پرهيز مي‌كنند. شايد هم ورود پرسپوليس به عرصه واليبال و بسكتبال روحيه محافظه‌كاري را از عناصر مرتبط با اين معماي بزرگ بگيرد و گوشه‌اي از معما براي عموم مردم كه بخش زيادي از آنها طرفدار اين باشگاه هستند، آشكار شود.

نكته مهم اين است كه درحال‌حاضر چه كسي در پي راه‌اندازي تيم واليبال و بسكتبال پرسپوليس است؟ اگر شركت يا موسسه پرسپوليس تماما در اختيار امير عابديني، عضو سابق شوراي شهر باشد پس بايد او را مالك حقيقي اين دو تيم دانست.

 

برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)