مدافع تیم فوتبال پرسپولیس گفت این تیم برای موفقیت در لیگ و حتی در آینده در آسیا، نیازمند جذب یک مهاجم خارجی توانمند است.

مرتضی پورعلی‌گنجی درباره شرایط پرسپولیس در لیگ بیست‌وسوم به صحبت پرداخت. او معتقد است اجرای قانون سقف بودجه باعث شد فقط سر باشگاه پرسپولیس کلاه برود و این تیم ضربه بخورد چون این باشگاه این قانون را به طور کامل رعایت کرده است. مدافع تیم فوتبال پرسپولیس هم‌چنین می‌گوید این تیم نیاز به یک مهاجم خارجی توانمند دارد تا بتواند عملکرد خوبی در لیگ داشته باشد. او گریزی هم به عملکرد تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر زد و عنوان کرد که شکست شش بر دو برابر انگلیس به خاطر تغییر سیستمی بود که کی‌روش در تیم ملی ایران ایجاد کرده بود. پورعلی‌گنجی می‌گوید اگر ایران در جام‌ جهانی آمریکا را شکست می‌داد، عدالت در فوتبال جاری نبود. در ادامه گفت‌وگوی مرتضی پورعلی‌گنجی را با ایسنا می‌خوانید:

مرتضی متاسفانه بعد از چهار، پنج هفته از لیگ برتر در بازی تیم‌ملی با قطر مصدوم شدی و رباط صلیبی‌ات پاره شد. از شرایط خودت بگو!

اتفاق بدی بود که رخ داد و خودم، خانواده‌ام و دوستان و رفقایم ناراحت شدیم. مصدومیت طولانی مدت مثل سه چهار سال قبل سراغم آمد. هم برای بازی در پرسپولیس و هم در تیم‌ملی دلتنگم. پروسه درمان را طی می‌کنم. من همیشه می‌گویم مصدومیت‌های طولانی‌مدت شما را به زندان فیزیوتراپی می‌برد. الان هم در آن زندان هستم و باید از ساعت ۸ صبح تا ۶ بعدازظهر آنجا باشی تا بتوانی راه بروی و دوباره بدوی. فکر می‌کنم امروز بعد از ۲ ماه و ۶ روز عصا را کنار گذاشتم و دارم آماده می‌شوم برای تقویت عضلات برای دویدن.

فکر می‌کنی چه زمانی می‌توانی دوباره فوتبال بازی کنی؟

این مصدومیت، مصدومیت سختی برای هر فوتبالیسیتی است. پزشکی می‌گوید بازیکن باید حداقل ۹ ماه بیرون از بازی دوستانه و رسمی باشد. ولی بسته به بدن هر فردی است. شما می‌توانی بعد از ۶ ماه بازی کنی. من خودم دفعه قبل بعد از یک سال و دو ماه بازی کردم اما بازیکنی داشتیم که ۶ ماهه هم بازی کرد. این سری مسیر برای من تار نیست و روشن است. دوستانی دارم که من را کمک کنند. تا دو ماه دیگر من می‌توانم در کنار تیم باشم و در حد سایه‌زنی بازی کنم. از الان فکر کنم تا ۴ ماه و نیم و ۵ ماه دیگر بازی کنم.

پرسپولیس امسال مصدومان زیادی داشته و تو، وحید امیری و یاسین سلمانی مطرح‌ترین بازیکنانی بودید که مصدوم شدید. یحیی گل‌محمدی بارها از تاثیر نبود شماها صحبت کرده است. به نظر خودت نبودت چقدر در پرسپولیس تاثیر داشته است؟

پرسپولیس در این چند سال نشان داده که متکی به بازیکن نبوده است. وحید امیری ستون تیم بوده است. من هم در کنار باقی بازیکنان جا افتاده بودم. من می‌گویم که نبود ما تاثیر ۱۰۰ درصدی نداشته است. چون همه بازیکنان به این درک رسیده‌اند که اگر دو بازیکن نیستند، باید تیم را جمع کنند. من باید از هواداران‌مان، آقا یحیی و آقای قلعه‌نویی به خاطر نبودنم عذرخواهی کنم. من فکر می‌کنم به حدی از آمادگی رسیده بودم که بتوانم باری از دوش تیم بردارم. به همین دلیل عذرخواهی می‌کنم. امیدوارم بتوانم با صلابت برگردم. امسال فکر می‌کنم پرسپولیس هم بدشانس بود و هم شرایطی برای بازیکنان و کادر پیش آمد که به نظرم لایق این بی‌محبتی نبودند. ما پارسال فراز و نشیب زیادی داشتیم اما توانستیم سه تا جام بگیریم. من به یکی از دوستانم می‌گفتم که برای قهرمان شدن لازم نیست چهار هفته در صدر جدول باشی، فقط باید کل لیگ در حد تاپ باشی. ما پارسال ۱۷، ۱۸ هفته در صدر جدول بودیم و سه قهرمانی آوردیم. همه بازیکنان و مربیان می‌دانند که برای قهرمانی باید کل تیم خوب باشد. من فکر می‌کنم پارسال اعضای تیم پرسپولیس دو شب تا ساعت ۳ شب در کنار خانواده‌شان نبودند. به هر حال برای قهرمان شدن باید یک جایزه‌ای می‌گرفتند. این طوری نیست که قهرمان با پنجم جدول یک جایزه بگیرند یا اصلا جایزه‌ای نگیرند.

اصلا سازمان لیگ جایزه‌ای نمی‌دهد؟

به نظرم باید تدارک ببینند. مراسم قهرمانی را دیده‌اید که در شان و شخصیت قهرمان نیست، حداقل یک جایزه برای قهرمانی در نظر بگیرند نه این که وقتی مثلا پرسپولیس قهرمان شد از قراردادهای‌شان کم کنید، یا اصلا پول‌شان را ندهید. اصلا چرا باید برای قهرمانی تلاش کنیم یا در لیگ قهرمانان به قهرمانی فکر کنیم؟ پس باید یک تدارک ویژه برای بازیکنان و کادری که تلاش می‌کنند در نظر بگیرند. من یادم هست که آقا یحیی از ساعت ۹ صبح که دخترش را به مدرسه می‌برد کار می‌کرد تا ساعت ۶ بعد از ظهر. تمام کادرش هم حضور داشت. تمام این زحمت‌ها در کنار زحمات مدیریت در نهایت به قهرمانی منجر شد. پرسپولیس نشان داد که در سال‌های اخیر گل کاشته است.

رضا درویش بارها گفته که با قهرمانی سه گانه پرسپولیس، ۶۵ میلیارد تومان به خاطر آپشن‌ها روی هزینه‌های پرسپولیس آمد. البته منظور او این بود که این قهرمانی‌ها باید پاداشی داشته باشد. آیا در کشورهای دیگر مانند چین که بازی می‌کردی، چنین اتفاقی دیده بودی؟

من فقط می‌توانم بگویم که الان وضعیت اقتصادی مردم زیاد خوب نیست که راجع به مسائل مالی صحبت کنیم. چیزی که من به چشم دیدم این بود که درباره پول سر و کله نمی‌زدند یا در قرارداد یک سری از بازیکنان این بود که به ازای هر برد ۳۰ هزار دلار که به پول الان یک میلیارد و پانصد میلیون تومان می‌شود، به حساب بازیکنان واریز می‌کردند. باید به صحبت قبلی‌ام برگردم که بازیکنان ملی‌پوش ما نتوانستند در حد یک سوم بازیکنان تیم‌های دیگر قرارداد ببندند. یعنی عددی که بستیم مثلا یک سوم تیم‌های دیگر بوده است.

قرارداد پارسالت چقدر بود؟

۱۲ میلیارد تومان.

از هوادار متمول هم پول گرفتی؟

خدا شاهد است من فقط در حد تبلیغ یکی، دو برند در حد ۵۰۰ میلیون تومان انجام دادم. هوادار متمول به من چیزی نداد، به بازیکنان دیگر هم فکر نمی‌کنم چیزی داده باشد. شاید دو، سه نفر از هوادار عزیزمان که برای عشقش پول می‌دهد، پول گرفته‌اند. من شاید هوادار عاشق پرسپولیس هستم و می‌خواهم کل زندگی‌ام را به بازیکن بدهم. بحث جدای از باشگاه است. به خاطر این یک سری آپشن‌ها به امید کسب سه گانه آوردیم که نفری ۳، ۴ میلیارد تومان به قراردادمان اضافه شود. برای این قهرمانی چقدر باید زجر بکشی؟ چقدر باید از خود گذشتگی داشته باشی؟ هنوز که هنوز است فکر می‌کنم بازیکنان ما ۵۰ درصد از آن پول را گرفته باشند. ما قرارداد کم بستیم، باید ۴، ۵ میلیارد به خاطر قهرمانی به بازیکنان داده می‌شد که هنوز آن پول را نگرفته‌ایم. کما این که بعضی از بازی‌ها را که می‌بردیم در حد ۱۰، ۲۰ میلیون تومان پاداش می‌گرفتیم که بعضی از آن‌ها را نریختند. چرا باید به حدی برسیم که برای قهرمان شدن، هنوز نتوانستیم پولش را بگیریم؟ پولی که برای سلامتی‌مان است.

تازه در شرایطی قهرمان شدید که استقلال را هم در لیگ برتر و هم در فینال جام حذفی شکست دادید.

آقای برهانی در برنامه فوتبال برتر، البته او بزرگ‌تر و دوست ماست، گفته بود که در یک سالی ما را دو بار برده بودند و توانستند قهرمان شوند. پارسال همین اتفاق برای ما افتاد و ما توانستیم دو بار داربی را ببریم و دو بار استارت بزنیم برای قهرمانی. بعد از بردن داربی توان ما بالای ۱۰۰۰ رفت و توانستیم همه بازی‌ها را ببریم. لذت قهرمان شدن، بعد از این که بخواهی داربی را ببری واقعا بیش‌تر است.

آپشن بازیکنان گریبان‌گیر تیم شد و حاشیه‌های زیادی برای پرسپولیس ایجاد کرد. حتی باعث شد که گل‌محمدی چند بار اعتراض کند و در نهایت خداحافظی کند و به دوبی برود. هم پرسپولیس متضرر شد و از کورس قهرمانی عقب افتاد. نمی‌توان گفت که فقط اتفاقات فوتبالی و داوری تاثیرگذار بوده چون همین آپشن‌ها برای پرسپولیس حاشیه ایجاد کرد. نظرت را راجع به این موضوع بگو.

در این چند سال از لحاظ آماری به نظرم پرسپولیس بهانه‌گیری کم‌تری نسبت به تیم‌های دیگر داشت. آقای گل‌محمدی به خاطر شرایطی که رقم خورد و رفت و آمد، فقط به خاطر دریافت مطالبات بازیکنان بوده است. آقا یحیی البته که برای کادر و خودش برای باشگاه هم وارد بحث شده‌اند ولی برای بازیکنان بیش‌تر بحث کردند تا پول‌شان را بگیرند. همه خانواده داریم. بحث مالی در فوتبال ما زبان‌زد است. در دنیا همه باشگاه‌ها برای سلامتی و زحمت بازیکنان‌شان پول می‌دهند به جز کشور ما که فکر می‌کنند بازیکن می‌خواهد به زور پول بگیرد. فوتبال بازی کردن یک هنر است وگرنه همه می‌توانستند بشوند رونالدو، مسی، علی دایی یا هر بازیکن بزرگ دیگری. ما برای زحمت خودمان، برای خانواده‌مان نان حلال می‌بریم و از جوانی‌مان می‌گذریم. نمی‌خواهم فاز غم بگیرم اما این واقعیت است. آقای گل‌محمدی بابت این موضوع با آقای درویش صحبت کرد که باشگاه در آن زمان به خاطر مشکلات مالی، این که پول به حسابش واریز نمی‌شد و نمی‌توانست درآمدزایی کند، نتوانست این کار را انجام دهد. این اتفاق در کنار هم بی‌انگیزگی و بی‌روحی را خود به خود در تیم ایجاد می‌کند. بازی کردن در پرسپولیس سخت‌تر از بازی کردن در تیم‌ ملی جمهوری اسلامی ایران است. واقعا سخت‌تر است. من در شش تیم در بیرون از ایران بازی کردم. من در نفت تهران بازی کردم که هوادار نداشت. در تیم‌ملی بازی کردم و ۱۰۰ هزار نفر به استادیوم آمدند ولی زمانی که در پرسپولیس بازی کردم سختی کار را فهمیدم. بازیکن باید فشار را تحمل کند و شبانه‌روز ۱۰۰ درصد توانش را بگذارد. بازیکن باید پول نگیرد، بازیکن باید تمام حاشیه‌ها را جمع کند. چه انتظاری دارید که امسال تیم نتیجه بگیرد؟ تازه جدای از مصدومیت‌ها و باقی داستان‌ها. بالاخره بحث مالی هم یک انگیزه برای بازیکنان است.

به نظرت این که یحیی بگذارد و برود، دوباره برگردد و بگوید قرارداد ندارد، درست بود؟ بهتر نبود که جلسات بیش‌تری با باشگاه برگزار می‌کرد؟ این را به این جهت می‌گویم که هوادار وقتی تیمش در حاشیه می‌رود، ناراحت می‌شود.

من می‌گویم چرا باید اتفاقاتی بیفتد که سرمربی تیم چنین کاری بکند. شاید فشار آن‌قدر زیاد بوده که او پیش خودش تصمیم گرفته خودش را خراب کند تا پول به باشگاه بیاید. شما می‌دانید در یک سری از شرایط در فوتبال ما طوری است که اگر دعوا کنی و اعتراض کنی، پولت را می‌گیری. حقت را نمی‌دهند. این اتفاق بسته به تجربه او رقم خورد. آقا یحیی نیاز ندارد که من پشتش دربیایم ولی از لحاظ آمار او بهترین مربی تاریخ پرسپولیس است.

الان شرایط پرسپولیس را در کورس قهرمانی چطور می‌بینی؟

امسال ما شرایط خوبی نداشتیم. اتفاقاتی که افتاد، مصدومان، بحث مالی گریبان تیم ما را گرفت. بدشانسی‌هایی هم در بازی با الدحیل و صنعت نفت داشتیم. به هر حال فوتبال است. دیگر آسیا از دست رفت اما دو بازیکن خوب خارجی برای شادی دل هوادار نیاوردند.

قائل به این هستی که بازیکن خارجی به درد پرسپولیس می‌خورد؟

شک نکنید. باید در خط حمله بازیکن خارجی بیاورند که کار دربیاید. با تمام احترام، استقلال و سپاهان و پرسپولیس باید در آسیا بازیکن خارجی خوب داشته باشد. باید برای شادی دل مردم هزینه کرد. تیم ملی و پرسپولیس که می‌برد، مردم شاد می‌شوند. اگر در نیم فصل دوم نتیجه نگیریم، کار سختی داریم. الان تیم‌های بالای جدول جابه‌جا می‌شوند و مشخص نیست. اگر ما زور بزنیم و نتیجه بگیریم و مصدومان‌مان برسند، امسال هم قهرمان می‌شویم ولی باید تقویت شویم.

رقابت در فوتبال ایران فقط در زمین فوتبال نیست و بحث و جدل بین تیم‌ها هم تاثیرگذار است.

امسال تنها تیمی که سرش کلاه رفت پرسپولیس بود. آن‌هایی که در فوتبال هستند متوجه می‌شوند. سقف بودجه تیم ما را از هم پاشوند. به قول آقا یحیی کلاه بزرگی سر ما رفت. متاسفانه در فوتبال ما هر که زورش بیش‌تر باشد، بازی بیرون از زمین را انجام دهد می‌تواند روی نتایج تاثیر بگذارد. البته اگر در داخل زمین به حدی بالایی خوب باشی، باز هم می‌توانی نتیجه بگیری. من می‌گویم همیشه باید آن‌قدری در زمین خوب باشیم که بازی را ببریم.

پرسپولیس سقف بودجه را رعایت کرد؟

من حاضرم قسم بخورم. من در مورد خودم قسم می‌خورم که یک قران از هوادار متمول پول نگرفتم. در حد سه، چهار بازیکن، آن هم در حد تبلیغ یک مجموعه از این هوادار پول گرفتند که فکر نمی‌کنم بیش‌تر از دو، سه میلیارد تومان به بازیکنی پول داده باشد. سقف بودجه را رعایت کردیم. بازیکن ملی ما، علی بیرانوند ۱۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان بسته است. بیش‌تر از علی بیرانوند کسی نگرفته است. بیش‌تر بازیکنانی که سقف را گرفتند، ۱۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان بوده است.

یک بازیکن ۱۰۴ میلیارد تومان قرارداد بسته است.

نوش جان‌شان. من حسود نیستم، ناراحت هم نمی‌شوم. شاید لیاقتش این بوده که این میزان قرارداد بسته است.

یک بازیکن هم ۱۶۰ میلیون بسته است.

آن که دمش گرم. به خاطر عشقش بزرگواری کرده است. احتمالا اسنپ کار می‌کند. ان‌شاءالله خدا یک جای دیگر به زندگی‌اش برکت دهد. من فکر می‌کنم پرسپولیس سقف را رعایت کرد و کلاه گشادی سرش رفت.

چند بازیکن مهم مثل عیسی آل‌ کثیر را به خاطر این قانون از دست دادید که یحیی هم بحث زیادی راجع به آن‌ها داشت.

ما الان پنج بخش این مصاحبه را راجع به مالی صحبت کردیم. ما انقدر بحث فنی و انگیزشی در فوتبال داریم که باید درباره آن صحبت کنیم که نمی‌کنیم. در مصاحبه همه افراد فوتبال ایران بحث مالی است. عیسی که دوست من است. کلا فکر نمی‌کنم عیسی یا هر بازیکن استقلال و پرسپولیس در این چند سال ۱۵ میلیارد تومان پس‌انداز داشته باشند. به هر حال برای زندگی آینده‌اش باید فکری به حالش می‌کرد. اگر مصدوم شوید ۵ نفر هم به شما زنگ نمی‌زنند. پس نوش جانش که قرارداد خوب بسته است.

بعد از مصدومیتت به تو زنگ زدند؟

فدراسیون پول عمل من را داد. پول فیزیوتراپی هم گفته‌اند هزینه کن و بعدا به تو می‌دهیم. من از هر دو طرف افتادم.

البته باتوجه به دولتی بودن فوتبال ما، اگر قانونی مثل سقف بودجه نباشد، فوتبال ما هم مثل چین ورشکسته می‌شود.

باید مدیریت شود. باید قانون درستی باشد و زیرساخت‌های‌مان را درست کنیم. این که یک تیم کم بگیرد یا یک تیم زیاد بگیرد، درست نمی‌شود. یک سری تیم‌ها خصوصی هستند و می‌خواهد بازیکن ۱۰۰، ۲۰۰ میلیاردی بیاورد تا هوادارش را خوشحال کند. شما هم در فوتبال عربستان می‌بینی که رونالدو را ۲۰۰ میلیون دلار می‌آورد و چون زیرساخت دارد می‌تواند این پول را در همان دو هفته اول دربیاورد. آن‌ها قانون درستی برای فوتبال‌شان دارند و هزینه می‌کند. ما در کل تاریخ فوتبال‌مان دو بازیکن معروف نداشته‌ایم. تهران به این بزرگی یک استادیوم دارد. سقف را ولش کنید. به خدا فوتبال بازی کردن سخت است. در ایران که موفق شدن به خاطر یک سری داستان‌ها سخت‌تر هم هست. پس باید به مسائل دیگری بپردازیم. امسال اگر سقف بودجه نبود، خیلی از دعواها نبود و شما خبرنگاران بیکار می‌شدید. از بس که ما از سقف صحبت کردیم.

پارسال هم که سقف نبود دائما علیه یکدیگر صحبت می‌کردید. جالب این است که خیلی از شماها دوست هستید.

همه بازیکنان با هم داداش هستند. در میکسدزون انگار که دشمن خونی هستند. عزیز من از آن فوتبالی که نان حلال به سر سفره‌ات می‌بری، من هم می‌برم. این دورو بودن دیگر چه چیزی است؟

در آستانه جام ملت‌ها هستیم و به همین دلیل به سراغ تیم‌ملی برویم. ابتدا از جام جهانی قطر صحبت کنیم؛ جایی که کی‌روش در فاصله کمی تا جام به جای اسکوچیچ آمد که از انگلیس شش گل نخوریم اما خوردیم. چه شد که جلوی انگلیس وا دادیم؟

در جام جهانی روسیه حمایت بیش‌تری از ما شد. در جام جهانی قطر، حمایت بیش‌تری از ما می‌توانست بشود اما بسته به یک‌سری مسائل آن حمایت از طرف مردم و طرف جوانب دیگر نبود. ما در بازی با انگلیس به شکل سیستمی باختیم. شما می‌دانید که من و تمام بازیکنانی که اسم و رسمی درکرده‌ایم، کشف‌شده آقای کی‌روشیم ولی من فکر می‌کنم که تصمیم اشتباهی از سوی کی‌روش در بازی با انگلیس گرفته شد. تغییر سیستم باعث شد که تا دقیقه ۲۵ یا ۳۰، گل نخورده بودیم که علی بیرانوند مصدوم شد و ما از نظر روحی و روانی به هم ریختیم. از بیرون هم تحت فشار بودیم و بعضی از هواداران در استادیوم به ما حرف‌های رکیکی می‌زدند. همه چیز دست به دست هم داد که ما گل بخوریم و دیگر شیرازه تیم ما از هم پاشید. متاسفانه نتوانستیم نتیجه خوبی بگیریم.

مصدومیت علی بیرانوند چقدر تاثیر داشت؟ به نظر می‌رسید سیدحسین از نظر ذهنی آماده بازی‌کردن نبود.

علی بیرانوند دروازه‌بان بزرگی است. سیدحسین هم همین‌طور. من و سید حسین از جام جهانی نوجوانان کنار هم بودیم. ولی بازیکن همین‌طوری استرس بازی مقابل بزرگان را دارد. بعضی بازیکنان شاید نتوانند شب بازی با یک بازیکن بزرگ بخوابند. کمااینکه شب بازی با النصر ما بازیکنانی داشتیم که استرس و هیجان زیادی داشتند. حالا شما فرض کن بازیکنان بهترین تیم دنیا در ترکیب یک تیم باشند. نمی‌گویم که اگر علی بود ما بازی را صفر، صفر می‌کردیم. علی هم گل می‌خورد شاید همین تعداد می‌خورد ولی سید از نظر روحی آماده بازی نبود. اگر بیرانوند بود از گل‌هایی که خوردیم شاید یکی، دو توپ را می‌توانست بگیرد. در کل روز خوب ما نبود. سیستم‌مان هم طوری نبود که ما بتوانیم هم‌دیگر را پوشش دهیم. برزیل هم هفت گل از آلمان خورده است.

بعد از بازی با انگلیس کی‌روش یک حلقه اتحاد با بازیکنان درست کرد. می‌خواهم درباره بین دو نیمه بازی ایران انگلیس صحبت کنیم. کی‌روش در بین دو نیمه چه چیزی به شما گفت؟

همه مربیان بسته به شخصیت‌شان به بازیکنان انگیزه می‌دهند. من می‌گویم که آن بازی را سیستمی باختیم. هزار بار دیگر هم بگویید چه گفت، وقتی شرایط با سیستم خوب پیش نرفت، هیچ صحبتی تاثیرگذار نمی‌شد. ما در نیمه دوم هم با همان سیستم جلو رفتیم. ما شانس گل‌زنی هم داشتیم. ما می‌توانستیم گل‌های‌مان را به سه، چهار گل برسانیم. ما در نیمه دوم آمدیم که حمله کنیم و خودمان را نشان دهیم اما با بازیکنان خوبی که داشتند در ضدحملات گل خوردیم. کی‌روش پس از بازی در حلقه اتحاد به ما گفت که این بازی به هر دلیلی با اتفاق بدی برای ما تمام شد ولی جام جهانی ما از الان (پس از بازی با انگلیس) برایمان شروع شده است. او گفت که ما اگر می‌خواهیم مردم را خوشحال کنیم باید از همین امشب خوب ریکاوری کنیم و بازی با ولز و آمریکا را ببریم. ما بازی با ولز را خوب بردیم و خوب بازی کردیم. ما در بازی با آمریکا بدنی باختیم وگرنه از لحاظ فنی کمتر نبودیم. ما فقط ۹۰ دقیقه را می‌بینیم و خداحافظ. کسی که در راس کار است، می‌داند که چه خبر است و باید همه چیز را بگوید. بازیکنان آمریکا در بهترین لیگ‌های دنیا بازی می‌کنند. آن‌ها قبل از جام جهانی ۲۵ بازی متداوم داشتند و بدون مصدومیت آمدند. شما یک آمار سرانگشتی بگیر که کل بازیکنان ما از آنها که در اروپا لژیونر هستند تا بازیکنان داخلی و لژیونرهای کشورهای عربی روی هم ۵۰ بازی فیکس بازی نکردند. فقط فکر می‌کنم مهدی (طارمی) تداوم داشت. بازیکنان از لحاظ بدنی آماده نبودند.

حتی روند آماده‌سازی کی‌روش هم اجرا نشد.

شما اگر یک دوره عقب‌تر بروید، برای جام جهانی روسیه در کمپ گالاتاسرای یا فنرباغچه بدنسازی کردیم. ما با بدشانسی در گروه مرگ چهار امتیاز گرفتیم. من بسته به آمار صحبت می‌کنم. چون کی‌روش خودش بدنسازی کرد و می‌دانست در هر بازی قرار است چه طور عمل کنیم. او می‌دانست که ما باید در هر بازی ۵۰ تا استارت بزنیم در حالی که در کل فصل آن‌قدر استارت نزده بودیم. برای جام جهانی قطر فقط دو هفته بازیکنان داخلی در اختیار کی‌روش بودند. اگر بخواهیم عاقلانه و منطقی به نتیجه گرفتن فوتبال‌مان نگاه کنیم، باید زیرساختمان را درست کنیم. باید با خودمان صادق باشیم. من می‌گویم که اگر بازی با آمریکا را می‌بردیم، عدالت خدا انجام نشده بود.

البته اگر مساوی هم می‌کردیم، صعود کرده بودیم.

من می‌گویم اگر آمریکا ما را نمی‌برد، عدالت خدا برقرار نبود؛ چرا که تمام بازیکنان و امکانات‌شان زمین تا آسمان با ما فرق می‌کرد.

در روسیه و قطر همیشه یک گل تا صعود فاصله داشتیم. چه کار باید بکنیم که به این هدف برسیم؟

اگر بخواهم صادقانه بگویم. شما جام جهانی نوجوانان را دیدید. ان‌شاءالله همه‌شان به تیم بزرگسالان می‌آیند همان طور که من آمدم. همین تیم را نگه دارند و آرام‌آرام بالا بیاورند. ببینیم که می‌توانیم؟ یکی از دوستان گفت که یک تیم لیگ برتری برای‌شان درست کنیم. زیرساخت‌ها را درست کنیم که بتوانند خوب تمرین کنند و مصدوم نشوند. یکی، دو مربی خوب خارجی بیاوریم که آنها فوتبال یاد بگیرند. الان ژاپن چه کار می‌کند؟ امکانات و بازیکنان‌شان را دیده‌اید؟ ما باید به یک حد مساوی از آنها برسیم که توقع صعود داشته باشیم. ما از لحاظ تعصب و مردانگی زبانزد هستیم و نتیجه هم می‌گیریم، به خاطر این موضوع است. شما اگر بخواهی سبک و سنگین بکنید، ما از لحاظ امکانات عقب هستیم. باید مقداری عمیق فکر کنیم.

ما در جام ملت‌های ۲۰۱۹ تا نیمه‌نهایی رفتیم اما در نهایت روی یک اشتباه عجیب به ژاپن باختیم.

در آن جام همه فکر می‌کردند که ایران قهرمان می‌شود. ما تمام بازی‌ها را خوب بردیم و گل هم نخوردیم. همه‌مان هم بلیت فینال را برای خانواده‌مان رزرو کرده بودیم. فوتبال هر روزش درس است. یکی از اتفاقات نادر فوتبال برای ما رخ داد. من یکی از حسرت‌های بزرگ زندگی‌ام بازی با ژاپن بود. متاسفانه ما نفر به نفر به سمت داور رفتیم و همه‌مان این اشتباه را کردیم.

آیا سوت داور را شنیدید؟

آن‌قدر در استادیوم سوت می‌زنند که مشخص نیست. ما باید در یک ثانیه تصمیم می‌گرفتیم که متاسفانه مغز همه‌مان در یک ثانیه ارور داد. فکر نمی‌کردیم که همه به سمت داور می‌رویم و سوت نمی‌زند. بعد سانتری شود که نه میلاد محمدی و نه بیرانوند نمی‌توانند توپ را بزنند.

بعد از گل اول ژاپن، چند حمله نصفه و نیمه داشتیم تا این که هند پنالتی تو اعلام شد.

VAR اعتقاد داشت که هند نشده است اما خودش چک کرد و پنالتی گرفت. آن‌جا دست تکیه‌گاه من موقع تکل بود. در کل همه چیز دست به دست هم داد که نتیجه نگیریم. بیش‌ترین سهم در این باخت برای ما بود که به سمت داور رفتیم و اشتباه کردیم. من از طرف خودم و همه بازیکنان عذرخواهی می‌کنم. این حسرتی است که در ذهن و فکر خودم است. امیدوارم از این به بعد اتفاقات خوب به سمت ما بیفتد.

حالا به خاطر مصدومیت در جام ملت‌ها نیستی اما قرار است در کنار تیم‌ملی باشی. توصیه‌ای برای بازیکنان داری؟

ما باید باور داشته باشیم و بزرگ باشیم. من اعتقاد دارم که بزرگ باش و بزرگ فکر کن تا خدا خواسته‌ات را به تو بزند. ما امسال تجربه کافی و بازیکنان مستعدی داریم. البته تیم‌های دیگر سه برابر از ما قوی‌تر هستند. ژاپن، کره، استرالیا و عربستان با تیم‌های بزرگ بازی کرده‌اند. من امیدوارم بازیکنان همه سالم باشند و ان‌شاءالله نتیجه خوبی بگیریم.

پیش‌بینی‌ات از جام ملت‌ها چیست؟

تا بازی کره‌جنوبی سلامت می‌رویم. کره را هم به لطف خدا می‌بریم. البته خیلی سخت است اما امیدوارم خدا آن روز با ایران باشد تا بتوانیم ببریم و به فینال برویم. اگر خدا بخواهد ببریم و قهرمان شویم.