پرسپولیس نیوز : پیکر مرتضی احمدی – هنرمند پیشکسوت – صبح امروز با حضور جمع کثیری از هنرمندان، ورزشکاران و علاقمندان وی از مقابل تالار وحدت تشییع شد.

 «شیشه می در شب یلدا شکست»، «آهای پرسپولیسی‌ها عمو مرتضی رفت»، «گله از چرخ سمتگر کنم یا نکنم؟»، «مرد نکونام مرتضی احمدی»، «مرتضی احمدی پدربزرگ طهرون رفت» جملاتی بود که بر روی بنرها و سردر تالار وحدت همراه با عکس‌های مرتضی احمدی که در همه عکس‌هایش لبخند به لب داشت، به چشم می‌خورد.

داریوش فرهنگ، داریوش اسدزاده، افشین پیروانی، ایرج نوذری، مهدی فقیه، بهزاد فراهانی، فرزاد حسنی، سعید داخ، محمود مقامی، فرهاد بشارتی، علیرضا جاوید‌نیا، مرضیه برومند، عباس محبوب، محمود بصیری، گیتی معینی، یغما گلرویی، امیر مولایی و جمع کثیری از هنرمندان تئاتر، اهالی ورزش و علاقمندان به کارهای این هنرمند در مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی حضور داشتند.

صابر ابر اجرای مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی را در فضای باز تالار وحدت بر عهده داشت.

بهزاد فراهانی، مرضیه برومند، افشین پیروانی، علی مرادخانی، ایوبی (رییس سازمان سینمایی) و بهرنگ بقایی (نوه مرتضی احمدی) در این مراسم سخنانی را در وصف مرتضی احمدی و غم از دست دادن این هنرمند فقید بیان کردند.

نماز این هنرمند دقایقی پیش توسط حجت‌الاسلام دعایی، میدر مسئول روزنامه اطلاعات در محوطه تالار وحدت خوانده شد.

حاضران در مراسم، پیکر مرتضی احمدی را لحظاتی پیش «یا حسین» گویان از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع کردند.

بر روی پیکر این هنرمند که سال‌هایی از عمرش را در عرصه فوتبال فعالیت کرده بود و از هواداران پر و پا قرص تیم پرسپولیس هم بود، پرچم این تیم دیده می‌شد.

افشین پیروانی کاپیتان وسرمربی اسبق تیم فوتبال پرسپولیس تهران در حاشیه مراسم تشییع مرتضی احمدی گفت: برگی از شناسنامه باشگاه بزرگ فرهنگی و ورزشی پرسپولیس را از دست دادیم.

وی اظهارداشت: تمامی کارهای زنده یاد احمدی با عشق و تعصب همراه بود.

پیروانی با اشاره به یادآوری خاطراتی از زنده یاد احمدی گفت: این هنرمند بزرگ در خاطرات خویش می گوید من در جوانی همسرم را از دست دادم اما دیگر ازدواج نکردم چون وقتی از دنیا بروم می خواهم جلوی همسرم بالا باشم.

پیروانی افزود: این هنرمند بزرگ آینده را نگاه می کرد و سرمشق و الگویی ارزشمند برای ما به شمار می رود. ایرانیان همیشه در طول تاریخ بزرگ بوده اند و آرزومندم که در ایران هیچگاه در قشریهای مختلف، نیازمندی وجود نداشته باشد.