اسطوره سابق منچستریونایتد ستاره پرتغالی رئال مادرید را بهترین بازیکن دنیا دانست که شیاطین سرخ مجبور به مهار او هستند.

سر بابی چارلتون در آستانه بازی دو تیم رئال مادرید و منچستریونایتد در دور برگشت مرحله یک‌هشتم لیگ قهرمانان اروپا نگاهی به دوران فوتبالش انداخت و در خصوص تجربه‌اش در رویارویی با مادرید صحبت کرد. چارلتون همچنین در خصوص شرایط فعلی رئال تحت هدایت مورینیو نیز صحبت کرد و به شدت از کریستیانو رونالدو تمجید کرد.

مصاحبه وی را در زیر می‌خوانید:

• چه خاطره‌ای از رئال مادرید دارید؟

اولین باری که مقابل آنها بازی کردم، فصل 57-1956 بود. در حال انجام خدمت سربازی بودم و آنها چند روز به من مرخصی دادند تا به مادرید بروم. در آن زمان تعویض وجود نداشت و اگر نمی‌توانستی در ترکیب اصلی باشی باید از روی سکو بازی را تماشا می‌کردی. کنار هم‌تیمی‌هایم روی صندلی نشستم و نمی‌توانستم چشم از یک بازیکن بردارم. دروازه‌بان توپ را برای او می‌انداخت، بازیکنان زیادی به او توپ می‌دادند، هافبک‌ها به او توپ می‌رساندند. او مدام مهاجمان را حمایت می‌کرد و من فکر کردم: او کیست؟ هرگز بازیکنی مثل او در زندگی‌ام ندیده‌ام. فهمیدم که او آلفردو دی‌استفانو است. عجب بازیکنی بود! هرگز این چنین تحت تأثیر بازیکن دیگری قرار نگرفته‌ام و هرگز بازیکنی بهتر یا باهوش‌تر از او ندیده‌ ام. او واقعا بسیار خوب بود.

• مادرید بازیکنان دیگری چون ریموند کوپا، فرانسیسکو گنتو و … داشت.

و فرانتس پوشکاش.

• از بازی مقابل آنها چه چیزهایی به یاد دارید؟

مقابل پوشکاش زیاد بازی نکردم اما گنتو را در بال چپ به یاد می‌آورم. تیم بزرگی بود. آنها در 5 دوره اول قهرمان جام اروپا شدند. آنها بهترین تیم جهان بودند: پوشکاش، گنتو، دی‌استفانو… مسابقات برای همه بود. آنها می‌دانستند که بازیکنان خوبی هستند؛ می‌دانستند که بهترین هستند.

• آیا در دیدارهای دوستانه مقابل مادرید بازی کرده‌اید؟

بله خیلی زیاد. این مسابقات ما را به هم نزدیک تر می‌کرد همان طور که امروز هم همین‌طور است. می‌فهمم چرا بسیاری از بازیکنان احساس می‌کنند تا زمانی که برای مادرید بازی نکرده‌اند کار خاصی انجام نداده‌اند. بازی کردن مقابل آنها بسیار لذتبخش بود. برخی از بازیکنان رئال کمی کثیف بازی می‌کردند، برخی تندمزاج بودند، برخی کمی تنبل اما همه اینها با هم بود. یکی از بزرگترین بازی‌های تمام دوران فوتبال اروپا در گلاسگو انجام شد؛ هنگامی که مادرید با اینتراخت فرانکفورت در فینال جام اروپای 1960 بازی کرد. ما در آن زمان با تیم جوانان در زوریخ بازی می‌کردیم و این مسابقه را از طریق تلویزیون تماشا کردیم. پوشکاش 2 گل زد و دی استفانو هم یک گل… آلمانی‌ها 2 گل زدند اما هرگز شانس پیروزی در فینال را نداشتند.

• چه خاطره‌ای از نیمه‌نهایی جام اروپای 1968 بین مادرید و یونایتد دارید؟

ما بازی باخته را با پیروزی به پایان رساندیم تا در فینال حریف بنفیکا شویم. فکر می‌کنم دور رفت را یک بر صفر بردیم و در دور برگشت 2 گل زودهنگام دریافت کردیم. این یک فاجعه بود اما بازی بسیار هیجان‌انگیزی بود و فینال باید در ومبلی برگزار می‌شد. جرج بست، دیوید سدلر و بیل فولکس همگی گل زدند… اخیرا به مادرید رفتم و از پله‌های تونل پایین رفتم. یاد سال 1968 افتادم، نابی استایلز و من منتظر بودم که وارد زمین شویم و گنتو و سایر بازیکنان با غرور وارد زمین شدند. آنها فکر کردند این دیدار به پایان رسیده است. استایلز به من نگاه کرد و گفت: «به آنها نگاه کن، به آنها نگاه کن، بگذار آنها را بگیریم.» حتی بیل فولکس گل زد. او هرگز در مدت زندگی‌اش در محوطه جریمه هیچ تیم دیگری نبوده است. هرگز! این لحظه بسیار پراحساسی بود زیرا منچستریونایتد اکثر بازیکنان خود را در سقوط هواپیمای سال 1958 در مونیخ از دست داده بود. به نظر می‌رسید که باید به خاطر آنها به زمین می‌رفتیم و برنده می‌شدیم؛ این کاری بود که باید انجام می‌دادیم.

•  در مورد تیم فعلی رئال چه فکری می‌کنید؟

باشگاه و بازیکنانش شهرت خوبی دارند. کریستیانو رونالدو بالاتر از همه است. باید تأکید کنم که هرگز نمی‌خواستیم او اولدترافورد را ترک کند. این فرصت که به مادرید برود پیش آمد و برنابئو جایی است که او دوست داشت برود. او گفت می‌خواهد بهترین بازیکن دنیا باشد و اکنون هست. باید راهی برای مهار او پیدا کنیم.

• چه‌چیزی را در رونالدو بیشتر از همه دوست دارید؟

وقتی بازی او را می‌بینید می‌دانید که اولین چیزی که هنگام رسیدن توپ به پایش به ذهنش خطور می‌کند، چیست: من می‌توانم گل بزنم. او به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کند. طبیعتا از همی‌تیمی‌هایش انتظار خواهید داشت که فکر کنند او توپ را شکار کنند اما در مورد رونالدو اینگونه نیست. او عاشق گلزنی است و اکنون در هر هفته گل‌های زیادی می‌زند.