مرجع خبري پرسپوليس: باشگاه پرسپوليس در ثبت قرارداد با بازيكنان بزرگ خود ابتكار و خلاقيتي نشان مي‌دهد كه حداقل در هيچ باشگاه داخلي نمونه آن يافت نمي‌شود. انصاري‌فرد براي برگزاري اوليه جلسه حدود يكي، دو هفته زمان را تلف مي‌كند و پس از آن 2 هفته هم طول مي‌كشد كه جواب بدهد، آنوقت يك هفته منتظر پاسخ طرف مقابل مي‌ماند.
بعد اگر توافق حاصل شد براي امضا قرارداد دوباره بازيكن مورد نظر را دعوت مي‌كنند!
تازه انتظار دارند بدون دريافت پول و حتي چك، قرارداد نهايي امضا شود اما وقتي اين راهكار هم به بن‌بست مي‌رسد، دوباره چند روزي براي برگزاري جلسه مجدد مي‌گذرد و اين‌بار با وعده و وعيد كه فردا چك حاضر است و امروز تعطيل بوده و … با بازيكن قرارداد مي‌بندند و روزي را براي ثبت در هيات فوتبال اعلام مي‌كنند اما چون پولي در بساط نيست، همه چيز به روز اول برمي‌گردد و انگار نه انگار توافقي صورت گرفته است. حكايت محسن خليلي حكايت همين ماجرا است. او با كمتر از مبالغ پيشنهادي ديگر در پرسپوليس مي‌ماند اما هر چه بيشتر منتظر تماس باشگاه مي‌ماند تا چك اولش را بگيرد و به هيات فوتبال برود، كمتر خبري از انصاري‌فرد مي‌شود؛ شايد هم مديرعامل مي‌داند تا تيم از اردوي تركيه برنگردد، خليلي هم نمي‌تواند در تمرينات حاضر شود به همين دليل اگر ثبت نهايي قرارداد او چند روزي به‌تعويق بيفتد چيزي عوض نمي‌شود. اين همه مدت (شما بخوانيد نزديك يك ماه يا بيشتر) براي انتخاب سرمربي از دست رفته و انگار نه انگار، حالا دو روز هم بيشتر خليلي معطل شود، چه اتفاقي مي‌افتد؟ انصاري‌فرد به كريم باقري هم قول داده كه غير از طلب سال گذشته، بخشي از پيش قسط اول او را بدهند به اين اميد كه كاپيتان هم راضي به شركت در تمرينات شود.
پرسپوليس با اين همه مشكلات چطور مي‌خواهد نتيجه بگيرد، بايد منتظر بود و ديد. اما سؤال اين است كه اگر انصاري‌فرد الان مديرعامل نبود و چنين وضعيتي را از بيرون مشاهده مي‌كرد، باز هم به قهرماني اميدوار بود؟
 

برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)