مرجع خبری پرسپولیس :  کریم باقری دوران پر افت و خیزی را در دوران فوتبالی‏اش پشت سر گذاشته است. او فوتبالش را به عنوان یک مدافع آخر یا سوئیپر آغاز کرد و هرچه پا به سن گذاشت به دروازه حریفان نزدیک‎تر شد. کریم در دوران مربیگری مایلی‏کهن در تیم ملی در پست هافبک تدافعی بازی می‏کرد و در آن زمان مهاجمان سرعتی تیم ملی از پاس‏های بلند و طولی باقری نهایت استفاده را می‏بردند اما بعد از یک افت تقریباً طولانی، با آمدن افشین قطبی به پرسپولیس، کریم باقری به عنوان مهاجم مکمل پشت سر تک مهاجم سرخپوشان(محسن خلیلی) دوباره احیا شد و با بازی‏های درخشانش پرسپولیس را به قهرمانی در لیگ برتر رساند.
حالا کرانیکار پس از دو بازی اول لیگ به این نتیجه رسیده که کریم باقری نمی‏تواند فشار کارهای دفاعی در خط هافبک را به دوش بکشد و در بازی برابر پاس همدان با توصیه حسین عبدی، از کاپیتان قرمزها در پست شماره 10 سیستم 4-2-3-1 استفاده کرد، یعنی همان کاری که قطبی در لیگ هفتم انجام داد.

 اگرچه برای این کار مجبور شد از حسین بادامکی به عنوان هافبک تدافعی در کنار تیاگو استفاده کند، اما دو برابر کردن توان بازی کریم باقری به این ریسک می‏ارزید. در این پست وظیفه کریم باقری استفاده از توپ‏های مرده پشت محوطه جریمه حریفان و اضافه شدن به مهاجم مرکزی به هنگام ارسال از کناره‏هاست که شماره 6 سرخپوشان از عهده هر کاری برنیاید، این دو کار به خوبی انجام می‏دهد و این یعنی چند برابر شدن توان هجومی پرسپولیس.
در اجرای فوتبال فشرده که کرانیکار علاقه زیادی به آن دارد پست شماره 10 در سیستم 4-2-3-1 وظایف دفاعی زیادی هم برعهده خواهد داشت اما با توجه به سن و سال باقری، هرچه از آغاز فصل فاصله بگیریم استهلاک کاپیتان پرسپولیس بیشتر می‏شود و نمی‏توان انتظار داشت باقری بدون مشکل در کارهی دفاعی تیمش شرکت کند، پس نیاز است که کرانیکار دو گوش کناری‏اش را برای مشارکت بیشتر در کارهای دفاعی توجیه کند، با اجرای این برنامه پرسپولیس کم و بیش به سیستم 4-2-2-2 نزدیک خواهد شد که می‏تواند ضمن ذخیره انرژی باقری، در دفاع و حمله هم موفق ظاهر شود. باید دید سرمربی کروات پرسپولیس تا چه حد در اجرای این سیستم موفق خواهد بود.