پرسپولیس نیوز : عضو سابق هیات مدیره پرسپولیس گفت: دانشگاه هیچ کمکی از باشگاه پرسپولیس و وزارت ورزش و جوانان نگرفته است.

بعد از اینکه در هفته گذشته از سوی عبدالحمید احمدی، مدیر کل امور فرهنگی وزارت ورزش و جوانان، مولایی، مدیر کل آموزش این وزارتخانه، به عنوان رئیس جدید مرکز علمی کاربردی پرسپولیس منصوب شد، سراغ حسین کلانی، ستاره سابق تیم ملی و باشگاه پرسپولیس و عضو هیأت علمی این مرکز، رفتیم تا در مورد اتفاقات دانشگاه پرسپولیس و مسائل دیگر فوتبال کشور صحبت کنیم.

‌به عنوان اولین سؤال چه نظری در مورد انتخاب آقای مولایی به عنوان رئیس دانشگاه پرسپولیس دارید؟
ما در هیأت امنای دانشگاه پرسپولیس آقای خواجه‌وند را به عنوان رئیس انتخاب کرده‌ایم. در جلسه هفته‌ گذشته با آقای طاهری، من به ایشان گفتم که شخصی موردتأیید بنده است که در هیأت امنا انتخاب شده باشد. البته در جلسه با آقای طاهری این تصمیم گرفته شد که یک کمیته حقوقی تشکیل شود تا در مورد مسائل حقوقی در آن بحث شود. دوستان گفتند تا تشکیل کمیته حقوقی، آقای مولایی ریاست دانشگاه را بر عهده بگیرند که بنده با این امر مخالفت کردم؛ به این دلیل که مخالف انتصاب در دانشگاه هستم. در مراکز علمی انتصاب بی‌معنا است.
‌چه تلاش‌هایی برای پیشرفت دانشگاه پرسپولیس شده است؟
دوستان و همکاران من در دانشگاه، شبانه‌روز کار کردند تا دانشگاه به اینجا رسیده است. دانشگاه هیچ کمکی از باشگاه پرسپولیس و وزارت ورزش و جوانان نگرفته است. وقتی آقای وزیر آمد و دانشگاه ما را دید، در کنار همراهان خود از دیدن چنین دانشگاهی تعجب کردند. من با دانشگاه UCLA و دانشگاه UCI به توافقاتی رسیده‌ام که بتوانیم دانشجویان خودمان را ترنسفر کنیم. البته دانشجویان ما باید در امتحان تافل قبول شوند تا بتوانیم آنها را به این دو دانشگاه بفرستیم. حتی با سازمان نظام مهندسی با آقای مهندس ترکان و با آقای دکتر آخوندی صحبت کرده‌ایم و با آنها به توافقاتی رسیده‌ایم تا بچه‌های ما که از رشته معماری و رشته‌های مهندسی فارغ‌التحصیل می‌شوند، بتوانیم برای آنها پروانه اشتغال بگیریم تا آنها بتوانند بعدا به‌راحتی کار کنند.
‌بارها به شما پیشنهاد حضور در هیأت مدیره پرسپولیس شده بود اما شما نمی‌پذیرفتید. چه شد که فصل گذشته قبول کردید در هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس حضور داشته باشید؟
زمانی که دوست من آقای سیاسی با من صحبت کرد، من متوجه شدم که فکرهای خوبی برای باشگاه پرسپولیس در سر دارد و یاد زمانی افتادم که من رئیس هیأت مدیره باشگاه شاهین بودم و آقای جعفر کاشانی مدیر عامل این باشگاه و آقای کاشانی توانست باشگاه قدرتمندی بسازد؛ به همین دلیل در آن مقطع قبول کردم در هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس باشم.
‌زمانی که شما عضو هیأت مدیره بودید ماجرای توافق با رئال مادرید برای بازی دوستانه خیلی خبرساز شد. داستان حضور باشگاه رئال مادرید در ایران از کجا شروع شد؟
وقتی آقای سیاسی به باشگاه پرسپولیس آمد، ایشان چون امکاناتش را داشت، برنامه‌های خوبی برای باشگاه در نظر داشت. در همین روزها نامه‌ای از باشگاه رئال مادرید برای باشگاه آمد. در صورتی که من می‌دانستم یک سال‌و‌نیم قبل، زمان مدیریت آقای رویانیان، هم نامه‌ای آمده بود از باشگاه رئال مادرید و دعوت کرده بودند هیأتی از باشگاه پرسپولیس بروند برای بازدید و ببینند می‌توانند تبادل نظر داشته باشند یا نه که به دلایل مختلف در دوره‌های مختلف جلوی آن گرفته شد. حتی زمانی که آقای پروین هم سرپرست شد، مشکلاتی پیش آمد و ایشان هم نتوانستند به مادرید بروند. تا اینکه ما در آن زمان تشخیص دادیم این بهترین امکان برای ماست و چرا از آن استفاده نکنیم. هیأتی را مهیا کردیم و آقای سیاسی هم به من گفت چون معمار هستی و علاوه بر مسائل ورزشی، در مورد مسائل ساخت‌وساز هم تخصص داری، همراه ما به مادرید بیا. در همین جریانات ایشان پیشنهاد کردند من عضو هیأت مدیره هم بشوم و با وزارت ورزش و جوانان صحبت کردند و وزارت ورزش هم موافقت کرد و من عضو هیأت مدیره باشگاه شدم.
‌باشگاه پرسپولیس چه توافقاتی با باشگاه رئال مادرید داشت؟
ما با رئال مادرید به توافق ضمنی رسیدیم؛ در صورتی که دولتمردان و مسئولان مملکت ما از نظر امنیتی و تشکیلاتی، پروتکل ما را بپذیرند، ما بعد از برگشت به ایران، آن پروتکل را به باشگاه رئال مادرید ارائه می‌دهیم. توافقات ما با رئال مادرید این‌گونه بود. ١- باشگاه رئال مادرید هشت منطقه ورزشی در ایران تا مبلغ ١٠ میلیارد تومان تأسیس کند. این تصمیم هم گرفته شد که حداقل در هشت استان و حداکثر در ١٠ استان ما، آکادمی فوتبال تأسیس کنند. ٢- امکانات پزشکی و کایروپراکتیکی خودشان و دانش و علمشان را در اختیار ما بگذارند؛ یعنی متخصصان آنها بیایند به ما آموزش بدهند و از ابزارها و امکاناتی که دارند، پزشکان ما و کسانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، استفاده کنند. ٣- تبادل ورزشکاران زیر ١٦ سال؛ یعنی بچه‌های زیر ١٦ سال خود را، آنهایی که واجد شرایط هستند، به مادرید بفرستیم و آنها هم در یک محدوده‌ای، چون بازیکنان آنها همه قراردادی‌اند و گفتند برای شما هزینه‌بر هستند، بتوانند بازیکنان ما را آموزش دهند. ٤- مربیان مختلف را به آکادمی بفرستند که این مربیان در آکادمی تدریس کنند. این بخش سازندگی قرارداد بود. بخش دیگر برای اینکه کمکی به باشگاه پرسپولیس شود، حاضر شدند تیم رئال مادرید، کامل به ایران بیاید و بازی دوستانه با آنها برگزار کنیم. در آن زمان باشگاه رئال برای هر بازی تدارکاتی بین ١١ تا ١٥ میلیون یورو می‌گرفت؛ آنها راضی شدند از ما ٣ میلیون یورو برای بازی در ورزشگاه آزادی بگیرند. به اضافه اینکه حق پخش شرق آسیا را هم رئال مادرید به ما بدهد که این برای ما یک درآمد قابل‌توجه باشد؛ البته حق پخش خودشان و آمریکای جنوبی را داشته باشند.
‌چه سودی بازی با رئال مادرید برای ورزش ایران داشت؟
یکی از جنبه‌های مهم این بازی آن بود که در آن زمان هیچ تیمی حاضر نبود برای تدارکات با تیم پرسپولیس بازی کند. به این نتیجه رسیدیم وقتی تیم درجه‌چندم آفریقایی حاضر نیست بیاید با ما بازی کند، با حضور رئال مادرید در ایران آن حباب می‌ترکد و این یکی از خوشحالی‌های ما بود که حداقل ما این کار را انجام می‌دهیم. همه می‌دانید یک سری اتفاقات بعد از آن افتاد و این پروژه عملی نشد.
‌حضور یک فرد ضد انقلاب باعث به‌هم‌خوردن این پروژه شد؛ نقش آن فرد در مادرید چه بود؟
دفتر آقای پرس (رئیس رئال مادرید) بسیار بزرگ بود. وقتی به دفتر آقای پرس رفتیم، شخصی در انتهای دفتر آقای پرس روی مبل نشسته بود. بعد از صحبت‌های اولیه با آقای پرس، زمانی رسید که ما هدایای خود را رد و بدل کنیم، اتفاقا آقای پرس پیراهن شماره شش رئال مادرید و یک خودکار هم به ما داد. بعد آقای پرس به زبان فرانسه این آقا را صدا زد و این آقا آمد؛ برخورد خیلی گرمی با هم داشتند و بعد از معرفی آقای پرس، متوجه شدیم که این آقا زبان فارسی هم بلد است. این آقا دو تا عکس انداخت و بعد رفت. بعدا فهمیدیم که این شخص شریک آقای پرس است.
‌غیر از دفتر آقای پرس شما برخورد دیگری با این شخص در مادرید نداشتید؟
روز بعد، مسئولان باشگاه رئال مادرید ما را بردند تا فرودگاه مادرید را به ما نشان بدهند. ما در فرودگاه بودیم که این آقا هم آمد. بعدا آقای سیاسی به ما گفت که این فرد در فرودگاه گفته که من هر کمکی از دستم بر بیاید برای ایران انجام می‌دهم. ما اصلا او را نمی‌شناختیم و وقتی ایران آمدیم، تازه متوجه شدیم چه کسی بوده.
‌چه نظری در مورد بحث خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دارید؟
از روز اول من گفتم خصوصی‌سازی در ایران به دلیل نداشتن قانون کپی‌رایت، برای این دو باشگاه با این شرایط امکان‌پذیر نیست. دوستان هم بعد از چند جلسه متوجه شدند که خصوصی‌سازی نباید انجام شود. وقتی مسئولیت این دو باشگاه بر عهده وزارت ورزش است، چرا مانند بقیه باشگاه‌ها به این دو باشگاه کمک نمی‌شود. آنها هم به هر حال وابسته به ارگان‌های دولتی هستند. من احساس می‌کنم می‌خواهند این دو باشگاه از بین برود، در صورتی که توجه به این دو باشگاه می‌تواند در مسائل فرهنگی و اقتصادی جامعه و مسائل برون‌مرزی هم تأثیر بگذارد.
بحث حمایت از پیش‌کسوتان به کجا رسید؟
من بارها خواهش کردم جلسه‌ای باشد که من بتوانم با مقامات کشور در مورد بحث پیش‌کسوتان صحبت کنم. کمیته پیش‌کسوتان را در ایران آقای محمد دادکان درست کرد؛ خود ایشان شاهد است من از آمریکا آمده بودم، در یک جلسه‌ای، من، ایشان و آقای کاشانی حضور داشتیم. از آقای دادکان درخواست کردم این کار را انجام دهد و ایشان هم کمیته حمایت از پیش‌کسوتان را تشکیل دادند. در ارتباط با بازنشستگی پیش‌کسوتان، این کمیته حمایت از پیش‌کسوتان سعی می‌کند اما کافی نیست. به نظر من باید قانونی تصویب شود و یک حقی برای تمام کسانی که در ورزش کاری کرده‌‌اند، به‌وجود بیاید.
‌به عنوان آخرین سؤال، موضوعی هست که بخواهید در ارتباط با آن صحبت کنید؟
بله، در مورد جانبازان جنگ می‌خواهم صحبت کنم. همه ما هر آسایشی، هر آرامشی و هر تأمینی که در ایران داریم، از این جانبازان و شهدای جنگ است. این جانبازان نگذاشتند یک سانتی‌متر از مملکت ما جدا شود. این عزیزان بودند که از همه چیزشان گذشتند تا ما راحت زندگی کنیم. شما الان وقتی می‌روید به این مؤسساتی که این جانبازان، مخصوصا جانبازان قطع نخاعی، هستند، می‌بینید که امتیاز و امکانات زیادی برای آنها مهیا نیست؛ باید به این عزیزان و خانواده شهدا رسیدگی بیشتری شود.