پرسپولیس نیوز : مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس گفت:طبق قانون حرفه‌ای شخص طلبکار می‌تواند قراردادش را فسخ کند اما طبق شناختم از برانکو، او اهل دادگاهی کردن پرسپولیس نیست.

حمیدرضا گرشاسبی، در خصوص وضعیت قرارداد برانکو ایوانکوویچ با پرسپولیس، پاداش آسیایی به بازیکنان و موارد دیگر صحبت‌هایی کرد که در زیر می‌خوانید.

این روزها بحث ماندن یا نماندن برانکو در پرسپولیس بحث روز است و از طرفی برخی عنوان می‌کنند که برانکو در قراردادش بندی برای فسخ و رفتن از پرسپولیس دارد. این قرارداد در زمان مدیرعاملی شما با برانکو امضا شد. این  موضوع را تأیید می‌کنید؟

هیچ بندی در قرارداد برانکو وجود ندارد. قرارداد او دقیقاً مثل قرارداد قبلی‌اش بود و فقط آن را تمدید کردیم و چیزی به آن اضافه نشده است.

 اما گفته می‌شود که در قرارداد برانکو بندی وجود دارد که با پرداخت ۳۰۰ هزار یورو او می‌تواند مربی آزاد شده و قراردادش فسخ شود.

آقای برانکو اصرار داشت که این بند در قراردادش باشد و البته حق هم با او بود چرا که برانکو می‌گفت ما در محرومیت از جذب بازیکن هستیم و از طرفی قرارداد ۱۲بازیکن هم تمام شده بود. پنج بازیکن هم از ما جدا شدند و این در حالی است که پرسپولیس در کوران لیگ قهرمانان آسیا قرار داشت. به خاطر همین مسئله برانکو اصرار داشت که این بند در قرارداد او باشد هرچند که او می‌خواست از پرسپولیس جدا شود و چند پیشنهاد خوب هم داشت اما ما برای اینکه می‌خواستیم برانکو در پرسپولیس بماند و ما کلی با او صحبت کردیم. بعد از این مسائل برانکو به من گفت که آبروی من مهم است و این بند را در قراردادم بگذارید. حدود یک ماه با هم بحث کردیم و مذاکره برای تمدید قرارداد طول کشید تا اینکه در نهایت این قرارداد تمدید شد.برانکو ایران و پرسپولیس را دوست دارد و من همیشه این مسئله را گفته‌ام. بعد از تمدید قرارداد با آقای برانکو او بدون شرط در پرسپولیس ماند و با هم کار کردیم.

 اما برانکو به دلیل نگرفتن مطالباتش نامه‌هایی به باشگاه ارسال کرده و این نگرانی وجود دارد که به خاطر عدم پرداخت مطالبات، او قراردادش را فسخ کند.

این یک قانون است و در فوتبال حرفه‌ای اگر یک ماه مطالبات مربی یا بازیکن را ندهید آن شخص می‌تواند نامه به باشگاه بدهد. بعد از نامه سوم باشگاه دو هفته فرصت دارد تا مطالبات را بپردازد و اگر این پول پرداخت نشود طبق قانون حرفه‌ای شخص طلبکار می‌تواند قراردادش را فسخ کند اما برانکویی که من می‌شناسم اهل این کارها نیست که بخواهد پرسپولیس را  دادگاهی کند. برانکو عاشق ایران و پرسپولیس است و از این تیم شکایت نمی‌کند. هر چند که پیش از این پرسپولیس پرونده‌های زیادی در فیفا داشت و بارها محکوم شدیم. ما بیش از ۱۰۰ پرونده محکومیت از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال و کنفدراسیون فوتبال آسیا داشتیم که خوشبختانه بیش از ۹۰ درصد آن را تسویه کردیم. همچنین پرونده‌هایی نظیر شکایت ریزه اسپور و… را بستیم.

 این روزها گله‌هایی از اسپانسر باشگاه به گوش می‌رسد و برخی‌ها این مشکلات مالی را مربوط به این مسائل می‌دانند. از طرف دیگر شما به عنوان مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس که این قرارداد در زمان مدیریت‌تان اجرا شد چه صحبتی در خصوص این موضوع دارید؟

نمی‌شود مسائل مالی را رسانه‌ای کرد اما از مجری اسپانسری تا زمانی که من بودم سه قسط ۱۰ میلیارد تومانی گرفته شد و ۳۱ میلیارد تومان مطالبات مانده بود. هرچند که هم باشگاه و هم مجری اسپانسری بحث‌هایی داشتیم. آنها بحث جریمه بازیکن را مطرح می‌کردند اما این مسئله به آنها ارتباطی نداشت. باشگاه قراردادی با اسپانسر دارد که سقف ریالی آن مشخص است و طی اقساط تعیین‌شده باید این مبلغ از سوی مجری اسپانسری به حساب باشگاه پرداخت می‌شود، اما از مطالبات باشگاه حدود ۱۰ میلیارد تومان را به بهانه کمک‌هایی که از منابع دیگر گرفته بودیم و برخی دیگر از هزینه‌ها از باشگاه کسر کردند. سه قسط بدهی مجری اسپانسری تا زمانی که من در باشگاه بودم مانده بود که باید پرداخت می‌شد. در تمام این مسائل و پیگیری‌ها آقای عرب به عنوان معاون مالی همراه ما بود. یکی از ادعاهای مجری اسپانسری این بود که بازیکنان و کادر فنی که در برنامه‌های تلویزیونی شرکت می‌کنند باید جریمه شوند و به همین دلیل جریمه‌های سنگینی در نظر گرفتند؛ مثلاً برای حضور برانکو در یک برنامه تلویزیونی حدود ۵۰۰ میلیون و برای بیرانوند هم ۲۰۰ میلیون تومان جریمه نوشتند و بقیه بازیکنان هم که به تلویزیون می‌رفتند، با این شرایط روبه‌رو می‌شدند اما این مسئله مورد قبول ما و بخش حقوقی باشگاه نبود. بخشی از پول باشگاه هم به عنوان پاداش به بازیکنان داده شده که همه چیز آن شفاف و مشخص است و هیچ چیز غیرشفافی در باشگاه نبود چرا که دیوان محاسبات و سازمان بازرسی به عنوان دو دستگاه نظارتی در باشگاه اتاق دارند و همه اسناد باشگاه را رصد می‌کنند.

 واضح‌تر بگویید تا بدانیم مشکل چیست؟

وقتی یک تیم قهرمان می‌شود همه هواداران آن تیم خوشحال و شاد می‌شوند. اما در واقع هیچ فرقی بین تیم قهرمان با تیم سقوط کرده نیست. یعنی نباید بین تیم قهرمان با تیمی که قهرمان نشده تفاوت باشد؟ یعنی تیم قهرمان لیگ نباید پاداش بگیرد؟ وقتی یک تیم با کلی هزینه سوپرجام را بالای سر می‌برد نباید پاداش بگیرد؟ فقط یک کاپ به تیم قهرمان می‌دهند که ارزش آن شاید نهایتاً ۲۰ میلیون تومان باشد! پرسپولیس سه سال قهرمان لیگ شد اما چه سودی برایش داشت؟ به جز اینکه هوادارانش خوشحال می‌شوند؟ آیا تیمی که این همه جام می‌برد نباید پاداش بگیرد؟ کجای دنیا این شکل است که تیمی قهرمان شود و هم‌زمان بدبخت‌تر هم بشود؟

 با این حساب فقط اوقات تلخ برای شما باقی مانده است!

باور کنید وقتی قهرمان می‌شدیم من لبخند می‌زدم اما این فقط ظاهر بود چرا که درون من آتشی به پا بود چون باید به بازیکنان پاداش می‌دادم اما بابت قهرمانی هیچ پاداشی به ما نمی‌دادند. من در زمان حضورم در پرسپولیس بدهی مدیران قبلی را دادم اما یک نفر از من تقدیر نکرد. من بدهی‌هایی را دادم که به من مربوط نبود و برای مدیران گذشته بود اما آنها را پرداخت کردم. در این بین کسی یک ریال هم به ما کمک نکرد. در شرایط فعلی هم ایرج عرب مقصر نیست بلکه هرکسی بیاید شرایط همین است چون پرسپولیس، تاوان گذشته‌هایش را می‌دهد و هیچ وقت بدهی‌های باشگاه صاف نشده بود. مالیات این باشگاه هم واقعی نیست چرا که هیچ‌وقت حساب و کتاب دقیقی برای آن انجام نشد و رقم‌هایی که اعلام می‌شد کاملاً سلیقه‌ای است. اینجا که کارخانه بستنی‌سازی یا نوشابه‌سازی نیست بلکه ورزش، کارخانه‌ نشاط و انسان‌سازی است. باور کنید هر کاری کنند دیگر جرأت نمی‌کنم وارد مسئولیت شوم. چرا باید ۶۸ میلیارد مالیات بدهم؟ مگر من دزد مالیاتی یا اختلاس‌گر هستم و یا وام کلان گرفته‌ام؟

 اما امیررضا خادم معاون پارلمانی وقت وزیر ورزش در سال ۹۴ اعلام کرد که باشگاه‌های ورزشی از دادن مالیات معاف هستند. پس چرا با این شرایط برای پرسپولیس ۶۸ میلیارد تومان مالیات بریده‌اند؟

اصل سوم قانون اساسی صراحتاً عنوان کرده که ورزش و آموزش رایگان است اما آیا واقعاً در کشور ما رایگان است؟ کجای قانون اجرا شده که این یکی اجرا شود؟ ما با گدایی کردن و بدبختی تلاش کردیم تا شادی بیافرینم و در تاریخ سابقه نداشته که مدارس تعطیل شوند تا مسابقه فوتبال را همه ببینند اما پرسپولیس این کار را کرد. در تمام مدتی که پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا بازی می‌کرد بازی‌های این تیم در رستوران‌ها و کافه‌ها پخش می‌شد و باور کنید صاحبان آنها چه حضوری و چه تلفنی از ما تقدیر می‌کردند و می‌گفتند از مردم ورودی می‌گیریم تا بازی‌های پرسپولیس را ببینند و با این کار توانستیم بخش از مشکلات مالی خودمان را رفع کنیم. حالا حق من این است که با این همه برد و شادی که به هواداران هدیه دادیم از جیب شخصی خودم ۶۸ میلیارد مالیات بدهم؟

 موضوعی که به شما برمی‌گردد این است که پاداش‌های زیاد به اعضای تیم و باشگاه بابت نایب قهرمانی در آسیا دادید.

پاداش‌ها بعد از رفتن من داده شده و ایرج عرب باید در این باره پاسخگو باشد. البته بخشی از درآمدهای ما صرف دادن بدهی‌ها شد. شاید خیلی‌ها بگویند ۸۵۰ هزار دلار بابت مراحل قبل و ۲میلیون دلار بابت حضور در فینال آسیا گرفتیم. با این همه ما رقمی در حدود ۳۰ میلیارد تومان برای بدهی‌ها پرداخت کردیم که اگر این کار انجام نمی‌شد پرسپولیس به لیگ دسته اول سقوط می‌کرد. به ما ارز دولتی نمی‌دادند و ارز آزاد هم ممنوع بود اما من برای جلوگیری از خطر برای پرسپولیس کار خلاف انجام دادم و ارز آزاد خریدم. اگر به خاطر شکایت گابریل محکوم می‌شدیم و ۶ امتیاز از پرسپولیس کسر می‌شد آیا باز هم این تیم قهرمان می‌شد؟ اگر پرسپولیس دولتی است چرا دولت مالیات آن را نمی‌دهد و اگر این باشگاه خصوصی است چرا به من اجازه کار ندادند و ما را بیرون کردند؟

 درباره پاداش‌های داده شده هم صحبت کنید.

طبق عرفی که در همه مجامع بین‌المللی هست، هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس هم مصوب کرد که به لحاظ این‌که بازیکنان و مربیان تلاش ویژه‌ای داشتند باید پاداش بگیرند و با توجه به محرومیت از نقل و انتقالات و این‌که احتمال کمی برای صعود به مراحل بالاتر لیگ قهرمانان آسیا داشتیم، به همین دلیل پاداشی بین حدود ۳۰ الی ۳۵ درصد از مبلغ ۲ میلیون دلار را برای تیم در نظر گرفتیم که این پاداش زیر نظر سرمربی، کادر فنی و سرپرست باشگاه و بر اساس یک جدول بین بازیکنان تقسیم شد. حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد از مبلغ ۲ میلیون دلار هم قرار بود به باشگاه برسد که البته تا زمان حضور من در پرسپولیس پاداش نایب قهرمانی به باشگاه نرسید؛ چراکه زمان‌بر بود. بعد از این‌که من از پرسپولیس رفتم، این پول به حساب باشگاه آمد و من نقشی در تقسیم آن نداشتم.

 آقای گرشاسبی! این انتقاد به شما مطرح شده که پاداش آسیایی را به جای اینکه صرف امور باشگاه پرسپولیس کنید با مصوبه هیأت مدیره به بازیکنان و اعضای تیم و باشگاه پاداش دادید. خود شما چه دفاعی در خصوص این انتقاد دارید؟

این پول برای بچه‌ها بود هرچند که ما خیلی از زیرساخت‌ها را هم درست کردیم. ما ورزشگاه شهید کاظمی و درفشی‌فر را آماده و مناسب کردیم. آیا این دو ورزشگاه از قبل هم این شکلی بودند؟ آیا کسی یک خسته نباشید به من گفت؟ یک نفر گفت که این پول‌ها را از کجا آوردید؟ در بازی با السد در قطر انصاری و ماهینی آسیب دیده بودند، کامیابی و برانکو محروم بودند و دیدید که با اسدی و طاهرخانی به مصاف السد رفتیم. اگر ما السد را شکست نمی‌دادیم این ۲ میلیون دلار نصیب ما می‌شد؟ من آنجا به بازیکنان قول پاداش دادم چون تیم روحیه‌‌اش را باخته بود و باید به عنوان مدیر این کار را می‌کردم. به بازیکنان گفتم اگر از این مرحله رد شدید پاداش می‌دهیم و دیدید که السد را بردیم و به فینال آسیا رسیدیم. حالا باید به چنین مدیری آفرین گفت یا باید به او گفت بیخود کردی پاداش دادی؟!

 اما به هر حال منتقدان می‌گویند اعضای باشگاه و اطرافیان تیم هم پاداش‌های زیادی گرفتند و این مسائل باعث شد تا دست باشگاه بسته شود.

من وقتی دیدم اگر بالا بیاییم پاداش می‌دهند یک سوم آن را به بازیکنان دادم تا افتخارآفرینی کنند هرچند که در قرارداد اکثر بازیکنان پاداش وجود داشت و این یک قانون بین‌المللی است. در اروپا تیمی که قهرمان می‌شود مگر می‌شود پاداش نگیرد؟ فرق پرسپولیس با تیمی که حذف شده چیست؟ مردم این مسائل را نمی‌بینند اما بازیکنان پرسپولیس با آمپول، بانداژ و اسپری بازی می‌کردند. این منتقدان بروند و بگردند تا ببینند من یک ریال برای خودم برداشتم؟ آیا منافع من در میان بود؟ به جز ارتقای تیم هدفی دیگری داشتم؟ کدام پاداش را برای خودم برداشتم؟ متأسفانه برخی‌ها کاری می‌کنند که دوغ و دوشاب یکی می‌شود و باید کسی که پرسپولیس نابود کرد با کسی برای این تیم زحمت کشید متفاوت باشد. هواداران باید این مسائل را بدانند اما یک نفر گفت که چرا من باید چنین مالیاتی بدهم؟ این دیگر چه مدل کار است؟ اگر پرسپولیس خصوصی است که این تیم را به ما بدهند تا همه مالیات آن را بدهیم. من نمی‌توانستم برای خودم یک مسئول دفتر یا مشاور بیاورم چرا که می‌گفتند ما دولتی هستیم و اگر این باشگاه دولتی است باید دولت مالیات آن را بدهد. اگر این مالیات برای زمان مدیریت من بوده که گردنم از مو باریک‌تر است و آن را می‌دهم اما متأسفانه اینطور نیست.

این مشکلات مالی در پرسپولیس سابقه دیرینه دارد.

متأسفانه پول پرسپولیس به خودش نمی‌رسد. حق تبلیغات و حق پخش به پرسپولیس نمی‌رسد. هر کسی دوست دارد از گوشت این باشگاه برای خودش تکه‌ای را بکند. نمایندگان مجلس هم پنهان شدند و باید به هواداران جواب بدهند چرا که آنها مصوب کردند که ریالی از سوی ارگان‌های دولتی به پرسپولیس کمک نشود. همین حالا اسم ما در ثبت شرکت‌ها وجود دارد و هر اتفاقی که بیفتد به نام ما رقم خواهد خورد. آقایان بروند و اسامی را عوض کنند تا ما اینطور گرفتار مالیات نشویم. من در عمرم ممنوع‌الخروج نشدم و همیشه با شرافت زندگی کردم اما الان خدا را خوش می‌آید که این همه دربه‌دری و دردسر داشته باشم؟ باید این مسائل حل و فصل شود تا مشکلی گریبان ما را نگیرد. حق ما و اعضای هیأت مدیره پرسپولیس این است که به مردم شادی دادیم و حالا باید از جیب شخصی خودمان ۶۸ میلیارد تومان مالیات باشگاه دولتی را پرداخت کنیم؟ این یک مدیرکُشی است.