مرجع خبری پرسپولیس : شروع نه چندان مطمئن و همراه با تزلزل پرسپولیس در لیگ یازدهم باعث‌شدتا سرخپوشان برای رفع بخشی از ضعف‌های خود، تصمیم به استخدام یک مربی بدنساز بگیرند.

سردار گمالوویچ‌گزینه‌ای بود که پس از توافقات اولیه به سرعت کار خود را با پرسپولیس آغاز کرد تا پس از چند سال غیبت در فوتبال ایران یکبار دیگر شاهد حضور این مربی صرب روی نیمکت یکی از تیم‌های لیگ برتری باشیم.

شروع نه چندان مطمئن و همراه با تزلزل پرسپولیس در لیگ یازدهم باعث‌شدتا سرخپوشان برای رفع بخشی از ضعف‌های خود، تصمیم به استخدام یک مربی بدنساز بگیرند. سردار گمالوویچ‌گزینه‌ای بود که پس از توافقات اولیه به سرعت کار خود را با پرسپولیس آغاز کرد تا پس از چند سال غیبت در فوتبال ایران یکبار دیگر شاهد حضور این مربی صرب روی نیمکت یکی از تیم‌های لیگ برتری باشیم.

*از سابقه حضورتان در فوتبال ایران کمی توضیح می‌دهید؟

سال اولی که به ایران آمدم در تیم استقلال شاغل بودم و پس از آن نیز حدود ۶ ماه در استقلال اهواز و شش ماه نیز در عقاب حاضر بودم. در انتها نیز ۲ سال در کادر فنی پاس همدان حضور داشتم.

*چه شد که به پرسپولیس آمدید، شناخت شما از این تیم تا چه حدی است؟

محسن عاشوری بزرگترین نقش را داشت. زیرا پیشتر نیز دو سال با هم در پاس همدان همکار بودیم و از نحوه کار من آگاهی داشته و بسیار راضی بود. لذا او بیشترین تأثیر را در خصوص پیوستنم به پرسپولیس داشت،‌ در حالی که در خلال تابستان اکثر باشگاه‌ها با من تماس گرفتند و خواهان جذب من بودند.

*ارزیابی شما از شرایط کنونی پرسپولیس چیست؟

واقعیت این است که پرسپولیس بزرگترین باشگاه ایران بوده، ولی طبیعی است که این باشگاه آغاز چندان مورد انتظاری را نداشته است. پرسپولیس بازیکنان بزرگی مانند علی کریمی را جذب کرده است که در اوج آمادگی خود به نظر من زین‌الدین زیدان ایران محسوب می‌شود و یا هاشمیان که یکی از بهترین گلزنان بوندس‌لیگا بوده و البته چند تن از بهترین بازیکنان ایران از قبیل غلامرضا رضایی، نوری، نصرتی، نورمحمدی و مازیار زارع جوانانی که آینده خوبی پیش رو دارند. به طوری که وظیفه ما آماده‌سازی تیمی است که در حداقل زمان ممکن در سطح ایران و آسیا بتواند شانه به شانه حریفانش جلو برود.

به نظرم باید هر چه سریعتر این بحران را پشت سر گذاشت که قطعاً‌در این شرایط بزرگترین کمک از جانب هواداران خواهد بود.

*به نظر شما تا چه اندازه مشکلات فعلی پرسپولیس و نتایج این تیم به مسائل بدنی و جسمانی بازیکنان برمی‌گردد؟

من در خلال سوابقم همواره به دنبال راهی بوده‌ام که راهگشای مسیرم به ایده‌آل‌ترین شرایط باشد. پس از دو، سه جلسه تمرین به سختی می‌توان اذعان داشت که تیم در کجای مسیر قرارگرفته است. ولی به نظرم هنوز فضایی برای پیشرفت وجود دارد. از طرفی وقفه چند هفته‌ای در لیگ به خوبی به کارمان خواهد آمد به طوری که بتوانیم یکی از آماده‌ترین تیم‌های ایران را از هر حیث بسازیم. واقعیت دیگر این است که چند بازیکن مصدوم داشته‌ایم و چند تنی هم با تأخیر به تیم ملحق شده‌اند. از این رو درصدد راهی هستیم تا در حداقل زمان لازم بتوانیم شرایط جسمانی آنان را به یک سطح قابل قبول برسانیم.

*به نظر شما چقدر طول می‌کشید تا این امر تحقق یابد و تمامی بازیکنان در یک سطح قابل‌قبول قرار بگیرند؟

من مطمئنم از وقفه‌ای که پیش ‌رو داریم می‌توانیم حداکثر استفاده را ببریم و تیم را به بالاترین حد ممکن از نظر آمادگی برسانیم.

*کمی از پرسپولیس فاصله می‌گیریم و نگاهی می‌اندازیم به مربیان صرب و کرواتی که به ایران در طول سال‌های اخیر آمده‌اند. به نظر گمالوویچ کدامیک از این مربیان در ایران موفق بوده‌اند؟

به طور کلی مربیان اهل یوگسلاوی سابق به شکل سنتی از مکتبی با کیفیت و قابل‌قبول هستند که نه فقط برای تمرین و آموزش دادن، بلکه آموزش‌های بیشتری نیز در زمینه چگونگی تولید بازیکن دیده‌اند. مصداق آن نیز در بزرگترین تیم‌های اروپایی قابل رویت است که حداقل یک بازیکن بزرگ از منطقه یوگسلاوی سابق را در خود جای داده‌اند. حتی می‌توان گفت که تقریباً یوگسلاوی بزرگترین تولیدکننده و صادر کننده فوتبالیست در سطح قاره سبز بوده است.

*حالا با این تفاسیر کدام مربی یوگسلاو در ایران کارنامه بهتری از خود به جا گذاشته است؟

به نظرم پروفسور برانکو ایوانکوویچ به واسطه راهیابی به جام‌جهانی ۲۰۰۶ بزرگترین تأثیر را در فوتبال ایران به جا گذاشته است. این حقیقت سیاه و سفید است.

* فکر می‌کنید سردار گمالوویچ‌ با توجه به سابقه خوبی که در ایران دارد، تا چه اندازه با پرسپولیس به موفقیت خواهید رسید؟

با توجه به حضور ۴ ساله‌ام در ایران و آشنایی عمیقم با ذهنیات فوتبالیست‌های ایرانی و مشاهده این موضوع که آنها تمایل فراوانی برای آموختن دارند، به نظرم با چنین میلی حتی دستیابی به موفقیت‌های بزرگ نیز امکان‌پذیر است. علی‌الخصوص اینکه بسیاری از مربیان خارجی دیگر نیز ایران را صاحب متعددترین استعدادهای ناب فوتبالی می‌دانند. مطمئنم که این موضوع در مورد پرسپولیس نیز کاملاٌ‌صادق است و در حداقل زمان ممکن، این موضوع ثابت می‌شود.

*آیا با توجه به فشردگی بازی‌های لیگ، روی فرم آوردن تیم‌ها، از لحاظ بدنی آن هم در این مقطع از فصل، شدنی است؟

توان تیم‌ها در سراسر فصل از نظر بدنی در حال افزایش است ولی مطمئناً بهترین آماده‌سازی تیم‌ها پیش از فصل است. ولی در هر صورت باید از یکایک وقفه‌های حاصله در لیگ برای افزایش و ارتقای بیشتر آمادگی تیم بهره جست.

*به نظر شما چرا اکثر تیم‌های ایران با چالش بزرگی مثل عدم آمادگی کامل بازیکنان خود در طول فصل روبه‌رو هستند؟

به نظرم چون بیشتر تیم‌ها بعد از اردوی آماده‌سازی پیش از فصل طی رقابت‌های فصل دست از کار می‌کشند، آن هم به دلیل ترس از اینکه شدت کار موجب خستگی تیم می‌شود، در نهایت نتیجه عکس می‌دهد زیرا ساختار ارگانیک بازیکن ایرانی هیچ‌تفاوتی با ساختار بدنی بازیکنان اروپایی یا دیگر نقاط جهان ندارد. اگر در نظر بگیریم که فوتبالیست‌های اروپایی طی هفته سه مسابقه برگزار می‌کنند که در هر کدام از آنها بین ده تا سیزده کیلومتر می‌دوند و احساس خستگی نیز نمی‌کنند، آن وقت دلیلی نمی‌بینم که فوتبالیست ایرانی قادر به دویدن نبوده یا طی تمرینات نتواند چنین مسافتی را با دو بپیماید.

*آیا شما برای تمرینات خود از روش یا متدی خاص الگو می‌گیرید؟

این امری طبیعی است که در اروپا هیچ‌کسی مشرف بر همه چیز نیست و مربیان نیز در خلال گفت‌وگوهای تخصصی معلومات خود را کامل‌تر و به‌روزتر می‌کنند. از آنجایی که من جوانترین مربی در بوندس‌لیگای اتریش بودم، درک کردم که یکی از مهمترین حلقه‌های زنجیره موفقیت آمادگی جسمانی تیم است. علیرغم این که شانس آموختن از بزرگترین اساتید بدنسازی جهان نیز برایم فراهم شد مانند مربی بدنساز کاپلو (ایوانو کارمیناتی) و یا دکتر رایموند پرهین و البته بهترین دوست من بویان کرکیچ، راه را برای داخل شدن به سیستم باشگاه بارسلونا فراهم نمود.

*چه تفاوت‌هایی میان روشهای بدنسازی در ایران با کشورهای صاحب سبک وجود دارد؟

همه مکاتب با هم تفاوت دارند. در اروپا هیچ‌کاری بر حسب اتفاق صورت نمی‌گیرد و به هر بازیکنی به صورت انفرادی پرداخته می‌شود. یعنی هر بازیکنی از برنامه خاص خود برخوردار است. مدرک اثبات این ادعا نیز بزرگترین تیم حال حاضر دنیا، یعنی بارسلونا است. زیرا در وقفه تابستانی هر بازیکنی از مربی خصوصی برخوردار است که برنامه انفرادی تشکیل می‌دهد و منبع اطلاعات به مراتب بزرگتر است و همکاری مربیان بدنساز نیز به مراتب تنگاتنگ‌تر است. به طوری که بسیار سریع‌تر نیز به شیوه جدیدتر تمرینی دست می‌یابند و به همین واسطه نیز سریع‌تر به موفقیت می‌رسند. البته برای کسب جواز این کار حداقل باید دو دوره آموزشی را که بزرگ‌ترین اساتید جهانی مدرس آن باشند، با موفقیت پشت سر گذاشته شود. حتی بزرگترین کشور فوتبال جهان یعنی برزیل طی ده‌سال اخیر بهترین مربیان بدنسازی خود را برای بهبود دانش حرفه‌ای‌‌شان به آمریکا اعزام می‌کنند.

* اگر موافق هستید باز هم به پرسپولیس برمی‌گردیم. با این وجود که مدت کمی است به این باشگاه پیوسته‌اید، نظرتان در مورد اعضای کادرفنی پرسپولیس چیست؟

اولاً از پیوستن به یکی از بزرگترین تیم‌های آسیا بسیار خشنودم که در رأس آن شخصی منصوب شده که خدمات فراوانی را به فوتبال ایران ارائه داده است.

طی حضورم در این تیم کوشش و تلاش بزرگی را از جانب آقای استیلی مشاهده کردم. به خصوص مواضع فکری مثبت او مرا غافلگیر کرد که فقط میل به کسب نتایج مثبت در ایران دارد و حتی آسیا را نیز مدنظر گرفته است. به نظرم این امکان‌پذیر است و می‌بینیم نه فقط در کار تیم بلکه حتی در خود باشگاه نیز همه نفرات تلاش حداکثر خود را معطوف چنین اهدافی کرده‌اند.

* اگر بخواهید در شرایط فعلی به وضعیت آمادگی بازیکنان پرسپولیس نمره بدهید، چه نمره‌ای را برای آنها به ثبت خواهید رساند؟

به طوری که پیش از این ذکر کرده‌ام، فضای پیشرفت وجود دارد. من هرگز از وضع فعلی راضی نیستم و خواستار کیفیتی بهتر هستم.

* همانطور که می‌دانید به تیمی آمده‌اید که توقع زیادی از آن وجود دارد، توقعی که هنوز در مقطع فعلی برآورده نشده است.سردار گمالوویچ به عنوان یکی از اعضای کادرفنی پرسپولیس،‌ تا چه اندازه می‌تواند به این تیم برای بهبود شرایطش کمک کند؟

همان‌طور که گفتم در آغاز تابستان از تیم‌های متعددی در لیگ پیشنهاد داشتم و بزرگ‌ترین تبلیغ را در این زمینه بازیکنانی که تحت آموزش من بودند، انجام داده‌اند. همه این بازیکنان به خوبی می‌دانند که ساعت کار من از ۶ صبح آغاز می‌شود و سه ساعت نخست برنامه همان روز را تشکیل داده و حداکثر ساعت ۹ صبح در زمین چمن و یا در سالن بدنسازی حاضر می‌شوم. زمان بازگشتم به منزل نیز ساعت ۲۱ شب است. در خلال این مدت کارهای زیادی را می‌توان به انجام رساند ولی علیرغم آن گاهی من از کوتاهی زمان احساس نارضایتی می‌کنم. این چیزی است که بازیکنان می‌بینند و برای آن ارزش قائل می‌شوند. از این رو بسیاری از آنان دستخوش پیشرفت شده‌اند، همین طور هم در ایران کسانی بودند که هرگز جایی در تیم اول برای خود نمی‌دیدند، ولی اکنون تبدیل به نفرات اصلی تیم‌های لیگ برتری خود شده‌اند.