یک سال قبل از این، در تب و تاب دومین دبل قهرمانی پرسپولیس بودیم. در یکی از عجیب‌ترین روزهایی که فوتبال ایران به خود دید و سرخپوشان قهرمان، بعد از سه گانه قهرمانی‌های پیاپی در لیگ برتر، سه گانه خود در یک فصل را می‌خواستند.

یک سال از قهرمانی سرخپوشان در جام حذفی و دبل قهرمانی گذشت. عنوانی که در کنار قهرمانی لیگ، سوپر جام سال ۱۳۹۸ را هم به نام پرسپولیس ثبت کرد تا سه گانه‌ای در پی سه گانه دیگر رقم زده شود.

در ۱۲ خرداد ۹۸، ورزشگاه شهدای فولاد خوزستان میزبان مسابقه‌ای بود که پیش‌بینی می‌شد با استقبال چشمگیری روبرو شود. هواداران پرسپولیس نه فقط از اهواز و حتی استان خوزستان که از استان‌های دیگر به سمت این ورزشگاه سرازیر شده بودند.

روز قبل از مسابقه، تعداد بالای خودروها با پلاک شهرها و استان‌های دیگر در اهواز، موید این نکته بود که حتی یک ورزشگاه آزادی در اهواز هم جوابگوی استقبال تماشاگران نخواهد بود.

تعداد بالای هواداران پرسپولیس که بسیاری از آنها به ورزشگاه راه پیدا نکرده بودند، باعث شد ورزشگاه خیلی زود لبریز از جمعیت شود و با اصرار تیم داماش بر حق حضور تماشاگران‌شان، باعث شد بازی تا تحقق این امر ساعت‌ها عقب بیفتد.

در نهایت درست در زمانی که تصور می‌شد بازی برگزار نمی‌شود و ورزشگاه یک بار تخلیه شده بود و بسیاری از هواداران پرسپولیس دوباره موفق به بازگشت نشدند، مسابقه با سوت موعود بنیادی فر و با حضور حدود ۳۱ هزار تماشاگر، برگزار شد.

پرسپولیس بازی را در حالی آغاز کرد که شجاع خلیل‌زاده و سروش رفیعی را به دلیل محرومیت در اختیار نداشت و در واقع گام اصلی برای قهرمانی جام حذفی را در مرحله نیمه نهایی و با پیروزی برابر سپاهان در اصفهان برداشته بود. این بازی در نهایت با تک گل علیپور در دقیقه ۲۳ و از روی یک ضربه کاشته ۳۰ متری به سود سرخپوشان تمام شد.

پرسپولیس با این پیروزی برای دومین بار موفق به دبل قهرمانی در لیگ‌های سراسری ایران شد و با توجه به کسب هر دو عنوان قهرمانی لیگ برتر و جام حذفی به عنوان قهرمان سوپر جام نیز معرفی شد.

تاکنون تنها دو تیم سایپا و پرسپولیس موفق به انجام دبل قهرمانی در لیگ و جام حذفی ایران شده‌اند. سایپا در سال ۱۳۷۲ به این موفقیت رسیده بود و دبل قهرمانی قبلی پرسپولیس نیز به فصل ۷۸ – ۱۳۷۷ بر می‌گردد.

این آخرین بازی بود که برانکو ایوانکوویچ روی نیمکت پرسپولیس نشست و با وجود وعده های مدیران پرسپولیس دیگر به ایران برنگشت