پرسپولیس نیوز: پرسپولیس در چارچوب هفته سی‌ام پانزدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران، علی‌رغم پیروزی برابر راه‌آهن به مقام قهرمانی نرسید و جام به استقلال خوزستان رسید.

چهار سال پیش در چنین روزی، هفته پایانی لیگ پانزدهم باید برگزار می‌شد. سه تیم شانس قهرمانی داشتند و ۲ تیم برای نیفتادن می‌جنگیدند. استقلال خوزستان به عنوان تیم صدرنشین در اهواز میزبان ذوب‌آهن بود؛ استقلال رده سومی در قم میهمان صبا بود و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی باید از راه‌آهن پذیرایی می‌کرد؛ راه‌آهنی که خودش برای نیفتادن با ملوان در جدال بود.

شاگردان برانکو ایوانکوویچ بعد از شروع نه چندان خوب در این فصل و پس از فوت ناگهانی هادی نوروزی، احیا شدند و کم کم به حوالی صدر رسیدند. در سوی مقابل راه‌آهن با وجود نفرات خوبی که داشت در آستانه سقوط بود و توپالدیس برای نجات آنها روی نیمکت بود.

حدود ۱۰۰ هزار نفر در ورزشگاه آزادی حضور داشتند. تیم میزبان با ترکیب لوبانوف، اومانیا، رضاییان، کامیابی‌نیا، مسلمان، عالیشاه، طارمی، علیپور، احمدزاده، انصاری و ماریچ به میدان آمده بود و سفیدپوشان راه‌آهن نیز با فروزان، فرجی، موسوی، دیوسالار، حنفی، میلاد محمدی، ابطحی، حسینی، فاطمی، عبدی و مهدی‌زاده وارد مستطیل سبز ورزشگاه آزادی شده بودند.

حملات متعدد پرسپولیس برای آنها در نیمه نخست حاصلی نداشت. در بازی صبا و استقلال هر یک از ۲ تیم یک گل زده بود و در جدال استقلال خوزستان و ذوب‌آهن گلی زده نشده بود. با این نتایج تیم عبدالله ویسی با تفاضل گل بهتر نسبت به پرسپولیس، قهرمان لیگ می‌شد.

در نیمه دوم هجوم تیم برانکو چند برابر شد. در خوزستان تیم ویسی ۲ گل پیاپی را به ثمر رساند و امید هواداران تیم تهرانی در ورزشگاه یکصدهزارنفری کاسته شد. در دقیقه ۸۱ رامین رضاییان از روی نقطه پنالتی تیمش را پیش انداخت و ۲ دقیقه بعد احمد نوراللهی گل دوم را زد تا امیدها بار دیگر برگردد. پرسپولیس به ۲ گل برای قهرمانی نیاز داشت. ۲ گلی که هیچ‌وقت زده نشد و حتی در دقیقه ۸۸ مهرداد محمدی، فاصله را به حداقل رساند.

رضا کرمانشاهی در سوت خود دمید. هر ۲ تیم به هدف خود نرسیدند. پرسپولیس با تفاضل گل کمتر دوم شد و به قهرمانی نرسید. راه‌آهن هم با ۲ امتیاز کمتر نسبت به ملوان در رده پانزدهم قرار گرفت و راهی لیگ یک شد. با این حال اتفاق جالب در این بود که هواداران تیم پرسپولیس یکصدا تیم خود را پس از سوت پایان تشویق کردند و تا دقایقی ورزشگاه آزادی را ترک نکردند. اتفاقی که در فوتبال ما مشابه آن بسیار کم دیده شده بود. به نوعی می‌توان گفت تیم برانکو به مقام قهرمانی لیگ نرسید اما هوادارانش این عنوان را از آن خود کردند و تیمی که بهترین بازیها را ارائه کرد و اسیر ناداوری های متعدد و تفاضل گل شد به عتوان دومی رسید اما سه سال بعد متوالی قهرمان شد و استقلال خوزستان به دسته پایین تر سقوط کرد.