در حسرت یک بازی سراسر هیجان

مرجع خبری پرسپولیس : همین چند ماه پیش و در بهبوهه ای که “حیا کن رها کن های” استادیوم آزادی برای مدیرعامل سابق پرسپولیس گوش همه را کر کرده بود طی مطلبی با عنوان «کرانچار و مجهولات بی پایانش» نوشتیم که با وجود اینکه از جانب مدیریتی و تیم بیرون از زمین مشکلات بسیاری بر تیم کرانچار تحمیل شده اما با وجود همین مشکلات هم کرانچار می توانست با این پرسپولیس نمایش به مراتب مطلوب تری را در لیگ نهم به نمایش بگذارد.

در لیگ برتری که تا به اینجایش هیچ کدام از قدرتها چهره واقعی یک مدعی تمام عیار را از خود نشان نداده اند و اگر پرسپولیس کمی به خود آمده بود به راحتی در آن یکه تازی می کرد.

پس از هفته دوازدهم و رقم خوردن هشتمین تساوی پرسپولیس در ورزشگاه آزادی گفتیم که کسی باید زلاتکو کرانچار را از این مجهولات بیرون کشیده و به او گوشزد کند سرمربی قدرت اول 40 سال اخیر فوتبال ایران شده است و احتیاط و دل بستن به ضدحملات آن هم در خانه خودی ره به جایی جز رده های نزدیک گرد پای مدعیان در جدول نخواهد برد .

عصر امروز و پس از شکست مقابل استقلال اهواز هم کرانچار روی یک بهانه گنگ و مجهول دیگر انگشت گذاشت که تحمل غروب پنج شنبه را برای قرمزها سخت تر کرد. هوادارانی که از روند از دست دادن امتیاز ها کلافه شده اند و با شکست برابر استقلال اهواز ، امیدشان برای قهرمانی کم رنگ تر شد.

خود او مي گويد: از بازي تيم خودم و نحوه بازي بازيكنان كاملاً راضي هستم. در اين بازي تسلط لازم را داشتيم و مشكلمان فقط نداشتن بازيكني تمام كننده بود تا در اين مسابقه نتیجه لازم را بگیریم.

مجبوریم به آمار تلویزیونی ارائه شده استناد کرده و از کرانچار بپرسیم از چه موقعیت هدر رفته ی توسط مهاجمان نوک پرسپولیس سخن می گوید؟ خط هافبک پرسپولیس در غیاب باقری و هوارمحمد هیچ چیز برای عرضه به خط آتش سرخ ها نداشت و جالب آن که در روزهای حضور باقری هم وی بیشتر در نقش گلزن و تمام کننده ظاهر می شد تا بازیساز!

معلوم نیست زلاتکو مهم ترین اصل بازی تیمش یعنی بازیسازی را به چه کسی سپرده و در تمرینات چه میزان روش های نزدیک شدن به دروازه حریف مرور می شود که در اکثر قریب به اتفاق مسابقات این فصل شاهد تعویض هافبک های مرکزی تیم از جمله شیری و بائو در میان مسابقه می شویم.

از کنار مشکلات مربوط به تمرکز تیمی بازیکنان هم نمی توان به سادگی گذشت. 30 دقیقه انتهایی دیدار برابر استقلال اهواز نشان داد که بازیکنان پرسپولیس هنوز توان 90 دقیقه فوتبال کم فشار لیگ ایران را هم ندارند. استقلال اهواز در 30 دقیقه انتهایی دیدار توانست نبض بازی را در اختیار بگیرد و سرانجام با استفاده از اشتباه فردی بازیکنان پرسپولیس به گل برسد. اشتباهات فردی ای که هر چه به پایان بازی نزدیکتر می شدیم بیشتر از بازیکنان پرسپولیس سر می زد و نشان دهنده کاهش توان جسمی و روحی بازیکنان تیم بود.

برد دو بر صفر هفته پیش مقابل مس سراپا تسلیم کمی امیدوارمان کرد اما وقتی به یاد میاوریم تیمهایی همچون پیکان، استقلال اهواز، ابومسلم و تراکتورسازی مقابل پرسپولیس در دقایق بسیاری از مسابقه نبض بازی را در اختیار گرفته و به خلق موقعیت های پشت سر هم می پردازند بیش از پیش به این فرضیه مان قوت می بخشیم که  کرانچار تفکر اشتباهی در نحوه بازی پرسپولیس دارد که همانا اداره بازی و دل سپردن به تک حمله و موقعیت های ضدحمله می باشد. در پس همین تفکر کرانچار است که بازی بازیکنانی همچون خلیلی و آرفی که نیاز به بازیسازی تیمی و رساندن توپ به آنها در مقابل دروازه حریف و درنهایت به ثمر رساندن گل دارند، در این پرسپولیس نابود می شود و بازیکنان پابه توپی همچون مجتبی زارعی و هادی نوروزی که بعضا توانایی خلق موقعیت از روزنه ها و  با استفاده از درگیری فیزیکی را دارند؛ پر و بال گرفته و به  ارکان اصلی هجومی تیم تبدیل می شوند.

گفتنی دیگر اینکه کرانچار هنوز با بازیکنان پرسپولیس غریبه است. نیمکت نشینی گاه و بی گاه برخی بازیکنان و تعویض های اشتباه او در این مسابقه دلیل این مدعاست. بازیکنان تعویضی پرسپولیس  در برابر استقلال اهواز نه تنها تاثیری بر روند مثبت تیم خود نداشتند بلکه به استقلال اهواز کمک کردند که صاحب توپ و میدان شود.

نوشتن از تغییرات مداوم ترکیب پرسپولیس هم که کمکم به مثنوی هفتاد من کاغذ می رسد و اینکه چگونه عادل کلاه کج یک نیم فصل عصای دست زلاتکو بوده و با هدر دادن یک پنالتی میخ نیمکت می شود هم از تفکراتی است که همچنان مانند رازی به دنبال کشف جواب آن هستیم. به راستی اگر بازیکنان پرسپولیس تا به این حد نوسان در عالی و افتضاح بازی کردن دارند ، نقش کرانچار در بالا نگه داشتن آمادگی ذهنی و تکنیکی بازیکنان چه می شود؟ راستي محمد پروين در اين تيم چه مي كند؟

حسن مهدوی

انتهای گزارش اختصاصی/امانت داری-استفاده از این خبر با ذکر نام مرجع خبری پرسپولیس مجاز است