مرجع خبری پرسپولیس : بعضي از ما آدم‌ها وقتي كه ناخوش مي‌شويم، ميزان ناخوشي‌مان را خودمان مي‌دانيم، با وجود اصرار اطرافيان به پزشك مراجعه نمي‌كنيم، مي‌گوييم «مطمئنم اگر به پزشك مراجعه كنم فلان دارو را تجويز مي‌كند و ديگر هيچ». خودمان قبلا بهبودي اين ميزان از ناخوشي‌مان را با فلان داروي داخل قفسه داروها تجربه كرده‌ايم و مي‌دانيم با مصرف آن دارو خيلي زود خوب مي‌شويم. در واقع با وجود اينكه از علم پزشكي آگاه نيستيم خودمان، خودمان را درمان مي‌كنيم چون درد را شناخته‌ايم و درمانش را مي‌دانيم.

از صبح ديروز حضور علي دايي در رأس كادر فني پرسپوليس دهان به دهان و سايت به سايت چرخيده و اتيتر درشت غالب روزنامه‌هاي ورزشي امروز به سومين حضور دايي در پرسپوليس، اين بار به عنوان مسوول فني و نه بازيكن مربوط مي‌شود. سرپرست باشگاه تشخيص داده علي دايي- فارغ از اينكه او به لحاظ فني در اندازه سرمربيگري پرسپوليس هست يا نه- دواي درد پرسپوليس است و او مي‌تواند در اين بازه زماني تا پايان رقابت‌هاي ليگ نهم از پرسپوليس تيمي در قواره نامش بسازد و البته جايگاهي شايسته نام باشگاه و دلخواه هوادارانش با اين همه كاستي به ارمغان بياورد.

***
اما درست اشكال كار از همين جاست؛ نمي‌دانيم درمان چيست اما برايش دارو تجويز مي‌كنيم و حتما و حتما توقع خوب شدن هم داريم، آن هم در يك مقطع مشخص و زماني محدود. مي‌خواهيم خيلي زود دارويي كه خودمان تجويز كرده‌ايم جواب بدهد اما كارمان اشتباه است چون در اصل قضيه، همان شناختن درد، اشتباه كرده‌ايم. شايد حتي با مصرف داروي اشتباه- به خاطر تشخيص اشتباه- حالمان بدتر هم بشود و آن وقت است كه كاري از دست كسي برنمي‌آيد.
***
امروز اگر جلوي هر طرفدار پرسپوليس را بگيري و بپرسي «چرا امسال تيم محبوبت اين‌طوري شد؟» جواب روشني نمي‌شنوي. اگر دوباره بپرسي «حالا بايد چه كار كرد كه از اين وضعيت خلاص شد؟» باز هم جواب خيلي صريحي نمي‌گيري چون اين تيم بد بسته شده، بد جلو رفته و حالا كه همه جوره از حريفان عقب‌تر است نمي‌توان كاري برايش كرد. در فوتبال حرفه‌اي اگر قدم اول را محكم برداشتي و خوب مديريت كردي، محكم جلو مي‌روي، تا آخر كار هم سخت مي‌جنگي و در نهايت اگر به هدف نرسيدي حتما اقبال را همراه نداشته‌اي يا اتفاقي غيرقابل پيش‌بيني برايت رخ داده اما پرسپوليسي كه امروز مي‌بينيم به بدترين شكل ممكن بسته شده، با گام‌هاي لرزان جلو آمده و در كل مجموعه خبري از جنگ براي رسيدن به هدف نيست.
***
علي دايي سرمربي پرسپوليس شد، هيچ كس نبايد از او توقع درمان قطعي داشته باشد كه اگر خلاف اين باشد، مهره‌سوزي دوباره ادامه خواهد داشت. ما كه درد را نمي‌شناسيم و دوباره تصوير زشت سوزاندن بهترين مهره‌هايمان را جلوي چشم خود مي‌بينيم، خيلي سخت راضي به اين تغييرات مي‌شويم و برايمان ثقيل است، حتي اگر قرار باشد يك اسطوره بالاي سر تيم محبوبمان باشد و به جمع كردن تيم با حضور او كمي اميدوار باشيم.