مرجع خبری پرسپولیس : قهرمانی تیم فوتبال پرسپولیس در مسابقات جام در جام باشگاه های آسیا، 20 ساله شد.

به گزارش مرجع خبری پرسپولیس؛ بیست سال پیش در چنین روزی، هیجان هواداران اوج گرفته بود که آیا بالاخره طلسم ناکامی ها می شکند و پرسپولیس به قهرمانی آسیا دست پیدا خواهد کرد؟!

26 مهر ماه سال 1370 بود که پرسپولیس باید بازی برگشت فینال جام در جام آسیا را برابر المحرق بحرین برگزار می کرد. بازی رفت در تاریخ 12 مهر ماه در شهر منامه به تساوی بدون گل رسیده بود. پرسپولیس که پنجم مهر ماه در یک بازی دوستانه الجزایر را در تهران با نتیجه دو بر یک شکست داده بود و یک هفته قبل از بازی قهرمانی در آسیا برابر همین تیم الجزایر در کشور فقط با یک گل شکست خورد.

روز بازی در ورزشگاه جای سوزن انداختن نبود. گفته می شود بسیاری از هواداران وقتی متوجه شدند بازی پخش نخواهد شد به سمت ورزشگاه حرکت کردند که پشت درهای بسته ماندند.

سنگ بنای حرفه ای گری

پرسپولیس که پیش از این سابقه پخش نشدن دربی 16 شهریور سال 1352، موسوم به بازی شش تایی ها را داشت، اینبار نه به دلیل مسابقات کشتی تیم ملی، بلکه به خاطر تبلیغات روی پیراهن بود که بازی پخش نشد. عباس انصاری فرد مدیر عامل وقت باشگاه پرسپولیس در آن زمان مصمم بود که برای رفع بخشی از نیازهای تیم، اسپانسرینگ را وارد فوتبال ایران کند. علیه این مسئله مقاومت بسیاری وجود داشت. این در حالی بود که این پدیده هنوز جا نیافتاده بود و اختلافاتی را بوجود آورد. از آن جمله اینکه تلویزیون برای پخش بازی به جهت آنکه تبلیغات آن شرکت می شد، سهمی از آن درآمد را می خواست که با آن مخالفت شد و در نتیجه بازی پخش نشد. با این وجود پرسپولیس در فوتبال ایران پرچمدار این حرکت شد و در واقع باید گفت سنگ بنای حرفه ای گری در فوتبال توسط این باشگاه گذاشته شد.

پروین روی دور قهرمانی

البته با وجود پخش نشدن بازی، برخلاف بازی شش تایی ها، یک دوربین بازی را ضبط کرد. فیلمی که در نوروز سال 1389 توسط تلویزیون پخش شد.

ورزشگاه برای ورود سرخپوشان لحظه شماری می کرد تا اینکه محمد پنجعلی با بازوبند کاپیتانی ظاهر شد و پشت سر او سعید عزیزیان، مرتضی فنونی زاده، مجتبی محرمی، حسین عبدی، محمد حسن انصاری فرد، حمید درخشان، محسن عاشوری، مرتضی کرمانی مقدم، ناصر محمدخانی و فرشاد پیوس وارد زمین شدند. پرسپولیس آن روز فقط یک تعویض داشت که در جریان آن سعید نعیم آبادی به جای محرمی وارد زمین شد. مجتبی محرمی آن روز دفاع راست بود تا محمد حسن انصاری فرد در دفاع چپ بازی کند. علی پروین که قبل از آن، ایران را به قهرمانی بازیهای آسیایی پکن رسانده بود در حالیکه محمد مایلی کهن به عنوان مربی و محمود خوردبین به عنوان سرپرست وی را همراهی می کردند، برای اولین قهرمانی باشگاهی در آسیا لحظه شماری می کرد.

گل از زبان گلزن

آن روزها المحرق (سوزاننده) یک دروازه بان خوب داشت اما او نتوانست جلوی سوختن تیمش در آتش انگیزه شیرهای سرخ را بگیرد. او البته در مجموع دو بازی رفت و برگشت توپ های زیادی را گرفت تا جایی که حسابی پرسپولیسی ها را کلافه کرده بود.

محمد حسن انصاری فرد تنها گلزن آن بازی می گوید: هر کاری می کردیم ولی توپ گل نمی شد. آن روزها، روزنامه ها نوشته بودند که منچستر یونایتد این دروازه بان را می خواهد. همه توپ ها را می گرفت تا آن لحظه که حمید درخشان یک پاس خوب داد، من هم با تمام قدرت شوت زدم و دست دروازه بان المحرق حتی به آن توپ هم خورد اما توپ به زیر طاق رسید و بالاخره گل زدیم.

پنجعلی؛ می دویدم و به خدا التماس می کردم

گل در دقیقه 70 به ثمر رسید. هر چند برخی از دقیقه 52 سخن گفته بودند اما خبرنگاری که آن روز در ورزشگاه بود از دقیقه 70 می گوید. محمد پنجعلی هم آن را تاکید می کند و می گوید: اوایل نیمه دوم نبود، اواسط نیمه بود که گل زدیم. انصاری فرد از راه دور گل زد (بین 25 تا 30 متر) به خاطر همین، هنگام شادی کل حواسمان نبود که در زمین خودمان هستیم. روی سر و کله هم بودیم که داور دستور شروع بازی داد. بازیکن تیم المحرق جلوی هجده قدم ما رسیده بود که متوجه شدیم، فریاد زدم «بچه ها رفت» و با تمام توانم شروع به دویدن می کردم، همینطور می دویدم و به خدا التماس می کردم که گل نشود. چون اگر یک بر یک می شدیم آنها قهرمان بودند و خدا را شکر که توپ را به بیرون زد.

بازی به شیوه خود بحرینی ها

پرسپولیس بعد از گل به حفظ توپ روی می آورد. روی نیمکت همه ذکر می گفتند. بازیکنان داخل زمین که تا قبل از گل از بازی تخریبی بحرین کلافه شده بودند، حالا فرصت را برای مقابله به مثل مناسب دیده و تلافی می کردند. آن روزها اینطور نبود که کنار زمین پر توپ و توپ جمع کن باشد. در یک صحنه کرمانی مقدم توپ را چنان شوت می کند، که به وسط تماشاگران می رود. بعدها دوستان او گفتند؛ او از عمد چنین شوتی زد تا هم وقت کشی کند و هم اعصاب بحرینی ها را بر هم بریزد. در نهایت آن بازی با پیروزی به پایان رسید تا پرسپولیس اولین قهرمانی آسیا را جشن بگیرد.

پرسپولیس برای رسیدن به فینال در اولین بازی آن دوره پنجاب پاکستان را در مجموع دو بازی رفت و برگشت 13 بر 2 مغلوب کرده بود. تیم رئال دوو دومین حریف بود که مقابل ما حاضر نشد در نیمه نهایی هم الهلال را در مجموع دو بازی با تک گل کرمانی مقدم شکست داده بودیم.

فوتبال ایران در آن مقطع دوران رویایی داشت. بعد از قهرمانی تیم ملی در پکن هر دو نماینده ایران در رقابت های باشگاهی آسیا هم به قهرمانی رسیده بودند.