مرجع خبری پرسپولیس : در فاصله‌ي دو هفته مانده به شروع دوازدهمين ليگ برتر فوتبال،‌ بار ديگر بحث‌ پخش نشدن اين مسابقات از تلويزيون مطرح شده است كه بيش از همه مخاطب علاقمند به فوتبال را نگران مي‌كند.

طي روزهاي اخير بار ديگر اختلاف بين تلويزيون و سازمان ليگ برتر درخصوص خريد حق پخش بازي‌ها به رسانه‌ها سرايت كرده كه به نگراني‌ ببينندگان در خصوص پخش نشدن اين مسابقات دامن مي‌زند.

اين اختلافات حتي براي اهالي فوتبال هم چندان خوشايند نيست. به طوري كه مسؤولان تيم‌هاي ليگ برتري در مصاحبه‌هايي جداگانه با اعلام نارضايتي از وضعيت موجود، اظهار كرده‌اند كه حاضرند بازي‌هايشان پخش تلويزيوني نداشته باشد اما اين مساله يك بار براي هميشه حل شود.

بازي تيم ملي ايران و قطر در مرحله‌ي مقدماتي جام‌ جهاني 2014، آخرين موردي بود كه اعلام خبر عدم پخش تلويزيوني آن از سوي برخي رسانه‌ها، نگراني بينندگان علاقمند به فوتبال را در پي داشت. هرچند شبكه سه در نهايت اين بازي را پخش كرد اما با اقداماتي مثل قرار ندادن پخش بازي در كنداكتور شبكه يا اعلام نكردن قطعي پخش بازي تا لحظات آخر، فشار زيادي را روي هواداران و تيم ملي كه قرار است رسانه يار دوازدهمش باشد (!) وارد كرد.

پيش از بازي ايران و قطر، موردي مشابه آن در خصوص پخش تلويزيوني مسابقه فوتبال ايران و ازبكستان نيز پيش آمده بود.

دو سال پيش هم به اين بهانه كه حق رايت بازي بسيار بيشتر از بودجه‌اي است كه سيما به فوتبال اختصاص داده، مخاطب در اضطرابِ پخش نشدن يكي از مهم‌ترين بازي‌هاي فوتبال سال ـ يعني بازي ايران و برزيل ـ قرار گرفت؛ هرچند اين اتفاق نيفتاد اما باز هم تلويزيون با جلوگيري از درج اخبار رسمي، تماشاگران را تا آخرين لحظات پيش از بازي معطل كرد.

عدم پخش رقابت‌هاي مهم ليگ برتر كشورهاي ديگر مثل فوتبال جزيره نيز مساله‌اي بود كه مخاطبان ثابت فوتبال به تازگي با آن دست و پنجه نرم كرده‌اند؛ به طوري كه در يك دوره‌ي چند هفته‌اي تقريبا هيچ بازي مهم فوتبالي به شكل زنده پخش نشد و تلويزيون تنها به پخش با تاخير مهم‌ترين بازي‌ها اكتفا كرد. در اين دوره، افرادي كه تماشاي فوتبال را به طور حرفه‌يي دنبال مي‌كردند، چند بازي مهم را از دست دادند.

اين روزها نيز مشكل جدي‌تري مطرح است؛ اين بار بحث خريد حق پخش يك مسابقه خارجي يا يك ديدار تداركاتي مطرح نيست، بلكه صحبت از پخش نشدن بازي‌هاي باشگاهي ليگ برتر به ميان مي‌آيد كه اگر چه تحقق آن كابوسي دست نيافتني(!) به نظر مي‌رسد اما هر علاقمند به مسابقه‌ي فوتبالي را كه البته تعدادشان كم هم نيست به شدت نگران مي‌كند.

اما آنچه در دعواي بين سازمان ليگ برتر و فدراسيون فوتبال همراه ناديده گرفته مي‌شود، مخاطبي است كه مي‌خواهد با فراغ بال رقابت‌هاي تيم محبوبش را از تلويزيون ببيند. تماشاگري كه اين روزها با آغاز هر بازي مهم، اين دغدغه برايش پيش مي‌آيد كه آيا اين بازي از تلويزيون پخش مي‌شود يا نه. هر چند در اين دور باطل كه تاكنون به نفع صداوسيما و البته بيننده تمام شده، مخاطب هميشه به خواسته‌اش رسيده اما فشار زيادي را تحمل كرده است.

اختلاف بين سازمان ليگ و رسانه‌ي ملي در حالي اين روزها جدي‌تر شده كه راه‌اندازي شبكه ورزش و سراسري شدن اين شبكه همزمان با مسابقات المپيك لندن ـ تفاهم بيشتري بين اين دو سازمان را براي داشتن يك شبكه‌ي ورزش معتدل و همه‌جانبه طلب مي‌كند. تفاهمي كه در نهايت به ارتقاي ورزش كشور و آرامش و رضايتمندي مخاطب علاقمند به ورزش مي‌انجامد.