مرجع خبری پرسپولیس : عادل فردوسی پور راه را گم کرده، او از یک منتقد محبوب به یک متخصص سیاه نمایی تبدیل شده، نوعی دلالیسم مدرن که حالا 90 آن را هدایت می کند.

در شبی که بینندگان 90 در اعتراض به عملکرد صدا و سیما در انعکاس اخبار فاجعه شمال غرب کشور حضور پرشوری در مسابقه اس ام اس این برنامه داشتند، عادل فردوسی پور نشان داد راه محبوبیت را به بیراهه کج می رود.

او را همه ما می شناسیم، مردی که تماشای فوتبال با صدای او جذاب تر می شود، کسی که پر بیننده ترین برنامه سیما را با دیدگاه انتقادی روی آنتن می برد و در این 13 سال که از شروع برنامه اش می گذرد، هر هفته محکم تر از گذشته بنیان قدرت را در فوتبال و ورزش ایران به بوته نقد می رود.

همین فردوسی پور اما مدتی است که راه را گم کرده، آن منتقد محبوب به یک متخصص سیاه نمایی بدل شده، حالا «90» نوعی دلالیسم مدرن را در فوتبال هدایت می کند.

او مدام برای تثبیت این پایه های قدرت و محبوبیت، به ریسمانی چنگ می زند که از الیاف پوسیده «زیاده خواهی و سیاه نمایی» ساخته شد. فردوسی پور را همه دوست دارند، این محبوبیت وقتی دو چندان می شود که ناگهان او را در قاب دوربین تلویزیون می بینیم، وقتی بر خلاف خط مشی مدیرانش برای ناصر حجازی همیشه منتقد مشکی پوش می شود و تراژدی درگذشت یکی از بزرگان فوتبال را آنطور که هست نشان می دهد.

فردوسی پور همینکه برای بیان حرف مردم از تهدیدهای مکرر معاون جوان سازمان ورزش نمی هراسد و حمله های مکرر نماینده و مدیر و مسئول او را از رسیدن به هدفش منحرف نمی کند برای این مردم محبوب است.

اما از این عادل ماه های اخیر می پرسیم چرا ناگهان راه را گم می کند؟ حالا ما منتقد هستیم و او در بوته نقد؛ از فردوسی پور می پرسیم برنامه 90 و افتادن به دنبال حاشیه های فوتبال با ذره بین چه اثری بر افزایش نجومی قیمت قراردادهایی گذاشت که او حالا اسبش را زین کرده تا با این فساد مبارزه کند؟

ما حالا از فردوسی پور می پرسیم ؛ همانطور که او مدیرعامل پرسپولیس را ناگهان به گوشه رینگ می برد، چرا درآمد میلیاردی سازمان صدا و سیما از حق پخش و تبلیغات تلویزیونی برای آبادی مناطق زلزله هزینه نمی شود که از رویانیان می خواهد بر اساس قراردادهای میلیاردی که هیچ سندی برای اثبات آن نیست به یاری مصیبت زدگان بشتابد؟

از فردوسی پور می پرسیم نهادی چون رسانه ملی با آن نقدینگی غیرقابل تصور برای یاری هموطنان محق تر است یا باشگاه پرسپولیس که با قطره چکان از منابع خصوصی و دولتی تامین هزینه می کند؟

چرا فردوسی پور پیشنهاد اختصاص بخشی از سود حاصل از تبلیغات تلویزیونی و حق پخشی که به ناحق بخش اصلی آن به بدنه فوتبال تزریق نمی شود، به آسیب دیدگان فاجعه شمال غرب کشور ارائه نمی کند؟

این گمان ماست، فردوسی پور راهش را به بی راهه کج کرده و از یک منتقد محبوب به یک متخصص سیاه نمایی محتاط بدل می شود؛ حقیقتا امیدوارم همین یک برنامه «90» از آن مسیر دوست داشتنی و امید بخش منحرف نشود!

پویا نوایی

انتهای گزارش اختصاصی مرجع خبری پرسپولیس