چهارشنبه 2 دی (11:00)

مرجع خبری پرسپولیس : عادل بالاخره جوش آورد و گفت اصلا نمی خواهم برنامه روی آنتن برود !

«سلام عرض مي‌كنم خدمت شما بينندگان عزيز، با يكي ديگر از برنامه‌هاي 90 در خدمت شما هستيم.» اين جملات براي گوش‌هاي مخاطبان هميشگي برنامه 90 كه دوشنبه‌شب‌ها و بعضا پنجشنبه‌شب‌ها حوالي ساعت 22:30 بي‌صبرانه منتظر ديدن برنامه محبوبشان هستند،‌آنقدر آشناست كه حد و حصر ندارد اما همين بينندگان دوشنبه‌شب ديدند كه عادل برخلاف شب‌هايي كه با هيجان برنامه را آغاز مي‌كرد، آنقدر سرد اين جملات را زمزمه كرد كه شايد خودش هم باورش نمي‌شد. او خيلي سريع سراغ مسابقه پيام‌كوتاه برنامه رفت. مسابقه‌اي كه به پيش‌بيني بازي استقلال و صبا اختصاص پيدا كرده بود اما همين كه مزدك ميرزايي سوال مسابقه را خواند و صدايش درست از همان لحظه كه شنيده شد عدد موردنظر خود را به شماره 200090 بفرستيد، همه به‌نوعي فهميدند كه نظرسنجي برنامه در آخرين لحظات تغيير كرده است و البته نبايد فراموش كرد تاخير يك‌ساعته برنامه حتي با وجود زيرنويس‌شدن زمان پخش برنامه باعث شده بود تا ديگر همه كم‌كم مطمئن شوند كه 90 قرار نيست پخش شود. برنامه از همان آغاز يخ‌ عجيبي بسته بود. سر عادل فردوسي‌پور مرتب پايين بود و تن صدايش نشان مي‌‌داد كه او دوشنبه‌شب ظرفيت اجراي پربيننده‌ترين برنامه رسانه ملي را ندارد. خستگي از سر و روي فارغ‌التحصيل رشته مهندسي صنايع (كه مدرك كارشناسي ارشدش را هم دارد) مي‌باريد. گوش‌هاي عادل مثل لبو قرمز مي‌شد و بعضي اوقات نفس‌نفس مي‌زد. ديگر از آن شروع‌هاي طنزآميز معرفي بازي‌ها كه عادل عاشق نوشتن پلاتوها و اجراي آنهاست نبود. اصلا هيچ‌چيز 90 شبيه به نودهاي گذشته نبود؛ شايد فقط دكور برنامه مثل گذشته بود. اين جو سنگين روي هوشنگ نصيرزاده هم از گذشته بود و او هرچقدر مي‌خواست مثل نودهاي پيش باشد، نمي‌توانست. عجب شبي بود، عجب شب بدي بود…

عادل به هم ریخته بود

گوشي‌هاي همراه، دوشنبه روز شلوغي را پشت‌سر گذاشتند. انواع و اقسام پيامك‌ها با موضوع 90 دست به دست پخش مي‌شد تا پول ارسال آنها به حساب ارتباطات سيار همراه‌اول واريز شود. كمتر كسي فكر مي‌كرد كه مسابقه پيامك 90 دچار اشكال فني شود. به‌همان اندازه كه پيامك‌هاي مختلف از جمله عدم‌پخش 90، فرار عادل از ايران، شركت در كمپين پنج ميليون پيامك و چنين ‌مسائلي ردوبدل مي‌شد و سر پيامك‌ بازها شلوغ بود عادل فردوسي‌‌پور هم از صبح دوشنبه كه از رختخوابش به سمت خيابان جردن رفت زياد نتوانست به كارهاي 90 برسد.
او از همان ساعات اوليه در جلسات مختلفي شركت مي‌كرد و از اين اتاق به آن اتاق مي‌رفت. طوري كه حتي چند ساعت مانده به ساعت 22:30 معلوم نبود برنامه پخش مي‌شود يا نه؟
اضطراب اصغر پورمحمدي، مدير شبكه سوم به عادل هم منتقل شده بود. سه ساعت مانده به آغاز برنامه، پيامكي بين خبرنگاران ردوبدل مي‌شد كه امشب 90 پخش نمي‌شود! وقتي خبرنگاران با عادل فردوسي‌پور تماس مي‌گرفتند با پيغام Call waiting مواجه مي‌شدند. پشت خط ماندن خبرنگاران بيش از يك ساعت طول كشيد و اين مسئله ذهن خبرنگاران را به اين سمت برد كه مثل اينكه عادل فردوسي‌پور در حال رايزني با مسئولان است اما مثل اينكه ماجرا برعكس بود…

عادل نمی خواست نود روی آنتن برود

پس از جلسات متعدد عادل با مديران شبكه و حتي مديران رده‌بالاي سازمان، فردوسي‌پور به اين نتيجه مي‌رسد كه 90 را روي آنتن نفرستد. حتي شنيده شده از اتاق رياست سازمان به عادل توصيه شده كه 90 كاملا كم‌حاشيه باشد. عادل خسته از تعويض اتاق‌ها و مذاكره با مديران صداوسيما كاسه صبرش لبريز مي‌شود و با مديراني كه به او توصيه مي‌كنند، مشاجره مي‌كند: «نمي‌خواهم برنامه را روي آنتن ببرم!»
اما جواب مديران فقط يك جمله است: «مي‌روي و بدون حاشيه برنامه را اجرا مي‌كني…!» حالا بايد مجري محبوب، برنامه 90 را روي آنتن ببرد و مسابقه پيامكش را بايد عوض كند: «در مجادله سازمان تربيت‌بدني و برنامه 90، حق با كدام است؟» البته شايد هم اين سوال موضوع نظرسنجي نبوده باشد اما گمانه‌ها حاكي از آن است كه احتمال طرح اين سوال زياد بوده است؛ البته عوض‌شدن سوال مسابقه باعث تعجب بسياري از دست‌اندركاران برنامه 90 شده بود چون آنها هم از تعويض سوال خبر نداشتند.
پس از به‌وجود آمدن مشكل پيامك در برنامه90، عادل مرتب صندلي‌اش را ترك مي‌كرد. اعصاب او آنقدر خرد شده بود كه ناي اجراي برنامه را نداشت. هوشنگ نصيرزاده هم تا آخر برنامه سرجايش نشست و از جايش تكان نخورد. تلفن مستقيم برنامه مرتب به‌صدا در مي‌آمد و بايد عادل در حين پخش آيتم‌ها كه اتفاقا كوتاه هم بودند بايد به اتاق فرمان مي‌رفت. بيشتر از مجادله‌هاي صبح دوشنبه، زمان اجراي برنامه اين رفتن و آمدن‌ها فردوسي‌پور را كلافه كرده بود. او احتمالا ياد آن شبي افتاد كه حدود 10 سال قبل بازي ليورپول و تاتنهام را گزارش مي‌كرد. آن شب او به‌شدت سرما خورده بود و دلش مي‌خواست بازي زود به اتمام برسد. به‌همين‌خاطر چند باري به‌خاطر آنفلوانزايش گاف داد و گفت: «آخر اين بازي كي تموم مي‌شه؟» آخر سر هم طاقت نياورد و بازي را نيمه‌كاره رها كرد و بدون خداحافظي رفت تا بازي بدون گزارشگر به پايان برسد. دوشنبه‌شب هم عادل چنين حس و حالي داشت؛ البته او هيچ گافي نداده بود، اما دلش مي‌خواست برنامه زودتر به‌اتمام برسد. به‌همين خاطر 90، در 70 دقيقه به پايان رسيد و عادل با چند جمله كليدي يخ‌ترين برنامه تاريخ 90 را به پايان رساند: «ما سوال داشتيم و مي‌خواستيم مسابقه نظرسنجي را برگزار كنيم و به 10 نفر هم 10 دستگاه MP4 سوني بدهيم اما همه اين افعال ماضي شد. همراهان هميشگي برنامه امشب نتوانستند همراه 90 باشند اگر عمري باقي باشد و من روي اين صندلي بمانم در هفته آينده به مسئله نامه‌ سازمان به استقلال و پرسپوليس مبني بر تحريم 90 كه تاكنون هم به‌صورت رسمي تاييد نشده، خواهيم پرداخت…» فردوسي‌پور نمي‌خواست خود را روي آنتن ببرد و البته يك جمله با ادبيات تكراري: «اميدوارم اشكال فني پيش آمده در بخش پيام‌كوتاه تصادفي بوده باشد !