در رقابت‌های جام شهدا برای بسیاری از اهالی رسانه مشخص شد که ورزشگاه تختی آنقدر مشکلات زیادی دارد که نتوان روی آن اسم یک ورزشگاه مجهز گذاشت.

به گزارش  ایسنا، جام شهدا در حالی با قهرمانی تراکتورسازی به پایان رسید که این جام مشکلات عدیده ورزشگاه تختی را نشان داد؛ ورزشگاهی که با حداقل امکانات در شرقی‌ترین نقطه تهران واقع شده است.

بازی استقلال و تراکتورسازی گواه خوبی بر این مدعا بود که نمی‌توان بازی‌های دو تیم پرطرفدار را در تختی برگزار کرد. در فینال جام شهدا نهایتا چیزی حدود 15 هزار نفر در ورزشگاه تختی حاضر بودند با این حال ازدحام بیرون از ورزشگاه برای ورود به استادیوم باعث می‌شد که برای ورود چیزی حدود 30 دقیقه منتظر باشید.

نکته بعدی تاسف‌آور در این ورزشگاه جایگاه خبرنگاران است؛ جایگاهی که حفاظی ندارد و از برق هم بی بهره است. خبرنگارانی که برای انجام کارشان به پریز برق نیاز دارند به شدت در این مکان دچار مشکل هستند. حفاظ مناسب نداشتن این جایگاه آنها هم مشکل دیگری است. در بازی استقلال و تراکتورسازی که شاهد پرتاب بطری، سنگ و انواع و اقسام وسایل مختلف بودیم، هرلحظه می‌شد که یکی از این اجسام به خبرنگاران برخورد کند. اگر سوال این باشد که جایگاه خبرنگاران کجاست؟ جوابش واضح است، این جایگاه میان تماشاگران میزبان و مهمان قرار دارد!

از نکات تاسف‌آور این ورزشگاه سرویس دهی نامناسب اینترنت است. وجود تنها یک مودم وایرلس با سرعت بسیار پایین برای همه خبرنگاران در حالی که این مودم و شرکت متبوعش آنتن دهی مناسبی در این ورزشگاه ندارند و عملا اینترنت مذکور بی استفاده است. مشکل اصلی هم جایی است که در نشست‌های خبری، همین اینترنت ضعیف هم وجود ندارد.

ورزشگاه تختی علاوه بر همه موارد فوق به لحاظ امنیت هم وضعیت مناسبی ندارد و در بازی استقلال و تراکتورسازی مشخص شد در صورت درگیری میان تماشاگران هیچ کاری برای جلوگیری از یک اتفاق بد و ناگوار نمی توان کرد.

نکته پایانی درباره ورزشگاه تختی این است که آیا نفت تهران در این ورشگاه بدون اینترنت، بدون برق در جایگاه خبرنگاران و … می خواهد در لیگ قهرمانان اسیا میزبانی کند؟