پرسپولیس نیوز : تغییر و تحول دوباره باشگاه پرسپولیس در فصل جاری آن هم به دلیل عجیب و غیرمنتظره ای چون مخالفت با تعویض سرمربی رکوردی تاریخی در این باشگاه ثبت کرد.

به گزارش پرسپولیس نیوز، سرخپوشان در بحرانی ترین دوران تاریخ خود که جنگ بر سر مالکیت و مدیریت این باشگاه نیز وجود داشت هیچ گاه طی 8 ماه 4 مدیرعامل و سرپرست را بر سر خود ندیدند اما این اتفاق به لطف تدبیر وزیر دولت امید در فصل جاری رخ داد.

ابتدای بهمن ماه سال گذشته بود که محمد رویانیان به دلیل زاویه با دولت جدید و قطع منابع مالی و حمایتی از سوی وزارت ورزش برای چهارمین بار استعفا داد و این بار با قبول استعفای وی پروین به سمت سرپرستی باشگاه پرسپولیس منصوب شد.

پروین که با وعده مالکیت بر باشگاه این پست را قبول کرده بود و قراردادی هم با بانک رسالت برای حمایت از این تیم بست خیلی زود فهمید خیالاتش خام بوده و مالکیتی در کار نیست و پس از انتخاب اعضای جدید هیئت مدیره جای خود را به علیرضا رحیمی مدیرعامل سابق سپاهان داد.

علیرضا رحیمی ابتدای اردیبهشت ماه امسال و پس از انتخاب اولین هیئت مدیره از سوی وزیر جدید ورزش به سمت مدیرعاملی پرسپولیس منصوب شد اما دوران مدیریت او در پرسپولیس حتی از 4 ماه هم تجاوز نکرد. مدیری که وزارت ورزش برای پرسپولیس انتخاب کرده بود با اسپانسر و اعضای هیئت مدیره ای که خود همان وزارت خانه برای این تیم دست و پا کرده بود از همان روز اول به مشکل خورد تا سطح دور اندیشی و خردورزی در تصمیمات این وزارت خانه بر همگان آشکار شود. این دو از روز اول وقتی به مشکل خوردند که رفقای حمید استیلی در هیئت مدیره پرسپولیس به دنبال تغییر سرمربی بودند اما علیرضا رحیمی از همان روز اول بنا را بر حمایت از علی دایی گذاشت.

با وجود این مشکلات فصل چهاردهم به همین منوال آغاز شد و رحیمی و دایی وارد فصل نقل و انتقالات شدند، جایی که استقلال و سپاهان تیم هایی که در فصل جاری در دو جام بیشتر حضور ندارند با درنوردیدن سقف بودجه و قرارداد بازار نقل و انتقالات را قبضه کردند و این پرسپولیس(نایب قهرمان فصل گذشته و نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا) بود که با سقف من درآوردی 950 میلیون تومانی هیئت مدیره اش نه تنها ستاره ای برای تقویب تیم و حضور قدرتمند در فصل آینده جذب نکرد بلکه تمام ستاره های قبلی خود را هم با ناخن خشکی مدیریت باشگاه یکی یکی از دست رفته دید تا یا راهی لیگ های خارجی شوند یا به تیم های دیگر رفته و رقبای پرسپولیس را تقویت کنند.

چند نتیجه ضعیف کافی بود تا ریاست هیئت مدیره پرسپولیس که در گذشته و پیش از اردیبهشت ماه امسال نه تنها در ورزش که در محله زندگی شان هم یک نفر نام او را نشنیده بود زمینه را برای اجرایی کردن تصمیم ابتدای فصل خود مناسب دید و ابتدا مدیرعامل و سپس سرمربی باشگاه را از سمت خود عزل کرد تا اولین تصمیم فوتبالی خود را با تحول در کادرفنی پرطرفدارترین تیم آسیا بگیرد، اما این تصمیم وقتی ماهیت واقعی خود را نشان داد که دو حرکت ناشیانه از سوی مدیریت تیم حین این کودتای ورزشی رخ داد. اولی اینکه سیاسی در جریان موضع گیری های حین برکناری دایی اعلام کرد مشکلی با پردخت غرامت کادرفنی گذشته برای کنار گذاشتن آنان نداریم و دومی اینکه بخشی از مطالبات تیم درست همان روز اخراج دایی پرداخت شده و قول تسویه باقی مطالبات بازیکنان تیم طی چند روز آینده نیز به آنان داده شد.

همین دو حرکت کافی بود تا این سوال در ذهن ها پیش بیاید مدیریتی که پول برای تسویه حساب بازیکنان داشت چرا زمانی که سیدجلال حسینی بارها برای توافق با پرسپولیس به باشگاه رفت برگه سقف قراداد 950 میلیونی را جلوی او گذاشتند؟ چرا اسپانسری که بودجه لازم برای پرداخت غرامت کادرفنی را داشت با پیشنهاد تخفیف محمدرضا خلعبتری برای ماندن در پرسپولیس موافقت نکرد؟ چرا مبلغ رضایتنامه عجمان پرداخت نشد و چرا پولادی از پرسپولیس رفت تا کار به جایی برسد که حسین هدایتی خارج از مجموعه این تیم صدایش دربیاید و اعلام کند حاضر است خودش شخصا پول ستاره های پرسپولیس را بدهد و آنها در تیم نگه دارد؟

این روزگار پرسپولیس، مردمی ترین تیم ایران و پرطرفدارترین تیم آسیاست. پیشکسوت زمانی که خارج از مجموعه آن است از زمین و زمان ایراد می گیرد و هیئت مدیره را دست نشانده می خواند و شبانه روز تیم را به باد انتقاد می گیرد و از کوبیدن تیم در برابر دوربین تلویزیون حتی زمانی که صبا را در خانه حریف دو بر صفر برده دست نمی کشد اما وقتی به پست و مقام می رسد همه چیز برایش گل و بلبل می شود و انتظار حمایت از سایرین دارد!

این وضع مدیریت آن است که مالک و سهام دارش حتی توان دوراندیشی 4 ماه پیش روی خود را هم ندارد و آش شله قملکاری به نام هیئت مدیره تشکیل می دهد که 7 بازی هم کنار هم دوام نمی آورند و اسپانسری که برای درآمدزایی اقتصادی به باشگاه می آید اما اهداف فنی در سر می پروراند.

پرسپولیس دهه هشتاد ، هر سال یک مدیر ، از اکبر غمخوار تا داریوش مصطفوی و پرسپولیس دهه نود، هر سال 4 مدیر ، از محمد رویانیان تا بهروز منتقمی!

انتظار نتیجه گیری از این تیم دارید؟ خودتان را به روانپزشک معرفی کنید!