پرسپولیس نیوز : هافبک وسط بی‌نظیر سال های پیشین پرسپولیس گفت: «یک ماه دیگر صبر کنید خودم در به در دنبال علی کریمی هستم تا بازی کنم.»

حامد کاویانپور همان کسی است که در 17 سالگی توسط محمد مایلی‌کهن به تیم ملی دعوت شد، حالا شهر به شهر استان مازندران دنبال استعدادهای ناب فوتبال می‌گردد و بیشتر وقتش را صرف این کار می‌کند.

کاویانپور که طی سال‌های اخیر بیشتر مشغول بیزینس شده و با فوتبال کمی فاصله گرفته بود حالا با این اقدام جالب دوباره به بطن رشته مورد علاقه‌اش برگشته و دوست دارد با بهترین استعدادهای فوتبال کشور در شمال کشور تیمداری کند.

کاویانپور که در تیم ملی زیر نظر برانکو کار کرده و از این مربی شناخت خوبی دارد از حضور پروفسور در پرسپولیس استقبال می‌کند.

به این بهانه دقایقی با او قبل از تمرین انفرادی‌اش زیر بارش باران شمال حرف زدیم.

* آقا حامد کجایی، چه می‌کنی؟

– شمال هستم، می‌خواهم تمرین کنم، الان 10 کیلو کم کرده‌ام. اگر خاطرت باشد و دیده باشی قبل از عید در بازی با تیم رسانه‌ها که برای بچه‌های سرطانی انجام شد، بودم. آن روز علی کریمی زنگ زد و گفت بیا. من هم رفتم و کنار خیلی از پرسپولیسی‌های قدیمی مثل مجتبی محرمی، محسن عاشوری، محمد پنجعلی، هاشمی‌نسب، رهبری‌فر و… بازی کردیم. آقای پروین و مناجاتی هم مربی بودند، بازی خوبی بود و من هم یک نیمه بازی کردم.

* در آن بازی هم وزنت کم شده بود؟

– نه خیلی چاق بودم، وزنم خیلی بالا بود و فکر کنم به 96-95 رسیده بودم.

* حالا چه شد که به فکر کم کردن وزن افتادی؟

– همان بازی باعث شد. آنقدر تکه انداختند و شوخی کردند که گفتم باید وزنم را کم کنم. می‌گفتند ما حامد کاویانپور را اینطوری ندیدیم. به شوخی می‌گفتند برو توی رختکن.

* حتما در راس‌شان علی کریمی بود.

– بله، علی می‌گفت ما حامد آماده را می‌خواهیم. باورتان نمی‌شود، یک پدری از من درآورد که نگو. علی خودش تمرین دارد. ما با سیروس دین‌محمدی رودربایستی داشتیم، سیروس رفت هافبک وسط، من هم هافبک راست بازی کردم. علی هم دفاع وسط ایستاده بود، کنار مهدی هاشمی‌نسب. علی مدام توپ می‌گرفت و می‌انداخت توی فضا برای من. خدا شاهد است سه شب بدن درد داشتم و بیچاره‌ام کرد. خودش هم می‌خندید. توپ‌ها را می‌انداخت من هم می‌رفتم، به زور می‌رسیدم. اولین توپ را به سختی رسیدم و سانتر کردم که هاشمی‌نسب زد توی دروازه اما دو تای دیگر را نتوانستم رد شوم و به سختی اوت گرفتم. برمی‌گشتم علی را نگاه می‌کردم و آن عقب داشت می‌خندید.
 

* کلا در این بازی‌ها شرکت نمی‌کنی. مثلا برای بازی میلان یک روز رفتی سر تمرین و دیگر نرفتی. چرا؟

– حقیقت این است که وقتی در شرایط بدنی خوبی نیستی و تمرین نداری رغبت نمی‌کنی در این بازی‌ها باشی. تازه زمان بازی با میلان وزنم اینقدر بالا نرفته بود اما این بازی و شرایطم برایم تازگی داشت. درست یا نادرست فرار می‌کردم. این بازی را هم چون علی زنگ زد و گفت خودم مسابقه را چیدم بیا وگرنه دوست ندارم در این بازی‌ها باشم. حالا یک ماه دیگر صبر کنید خودم در به در دنبال علی کریمی هستم تا بازی کنم.

* در شمال چه می‌کنی؟

– اینجا یعنی شهرستان نور، منطقه پدری من است. من اینجا هم فوتبال بازی کردم. مدارس فوتبال من در تهران در چهار شعبه فعالیت می‌کنند و توامان در شهرستان‌های نور، محمودآباد و رویان هم مدرسه فوتبال داریم. ما از تهران مربیانی مثل وحید قلیچ، حمید مطهری و بابک محمدی را می‌آوردیم و سه جلسه تمرین می‌دادند. سه جلسه هم در تهران تمرین می‌دادیم. این کار به استان گلستان و منطقه کلاله هم کشیده شد. در تمام این مناطق می‌دیدم که چه استعدادهای فوق‌العاده‌ای وجود دارند. شما خودتان می‌بینید که فوتبالیست‌های مازندرانی به لحاظ فیزیکی و پتانسیل فنی چقدر بالا هستند. اینجا در اطراف نور و تمام مناطقی که وجود دارد کلی استعداد هست که هیچ کس نمی‌بیند. باور کنید اگر من این کار را نکنم از بین این همه استعداد شاید یکی مثل رحمان رضایی در 29 سالگی شناخته شود یا بشود مثل او. چند تا از همین بازیکنان لیگ برتری هم همین وضعیت را داشته‌اند. دوست دارم در منطقه پدری‌ام کشف استعداد کنم و از آقای بهروان هم رخصت گرفته‌ام. با مسوولان هر منطقه هم نشست‌هایی داشته‌ام. می‌خواهیم فراخوان بزنیم و کارمان را شروع کنیم تا استعدادها بیایند و دیده شوند. بعد در رده نوجوانان، جوانان و امیدها در لیگ برتر مازندران تیمداری خواهیم کرد. برای بچه‌های 6-5 ساله هم که در قالب مدارس فوتبال کارمان را ادامه می‌دهیم. خوشبختانه مسوولان فوتبال مازندران و در رأس‌شان آقای بهروان از کار ما استقبال کرده‌اند و خوشامد گفته‌اند. امکانات سخت‌افزاری را هم در اختیارمان می‌گذارند. امیدوارم این برنامه به شکل خوبی پیش برود.

 * پس همانطور که قبلا گفته بودی با بیزینس کمی فاصله گرفتی و دوباره به فوتبال نزدیک شدی؟

– چون کارم را در استان مازندران شروع کرده‌ام بیزینس را نمی‌توانم رها کنم؛ منتها سعی کردیم دوتا وکیل خوب بگیریم که‌آنها هم پرسپولیسی هستند. آنها در تهران برنامه‌هایمان را سفت و سخت پیگیری می‌کنند چون خودم زیاد نمی‌توانم بروم تهران و بیایم.

* برسیم به اصل مطلب، تو چند سال در تیم ملی شاگرد برانکو بودی؛ حضور برانکو در پرسپولیس و بازگشت دوباره‌اش در فوتبال ایران را چطور می‌بینی؟

– همانطور که گفتی من چندین سال با برانکو کار کردم، چه سال‌هایی که دستیار بلاژ بود چه بعد که خودش سرمربی تیم ملی شد. برانکو مربی خوبی است و بالا و پایین‌های فوتبال ایران را دیده است. او در زمانی که کم هم نبود شناخت خوبی از فوتبال ایران به‌دست آورد که پوئن مثبتی برای او به حساب می‌آید. البته این شرط کامل نیست اما جامع است و او باید شرایط فعلی بازیکنان را ببیند. من فکر می‌کنم باشگاه پرسپولیس با انتخاب این مربی حرفه‌ای قدم بزرگی برداشته است، ضمن اینکه کی‌روش هم بستر خوبی برای موفقیت او فراهم کرده که صددرصد می‌تواند به موفقیت‌اش کمک کند. البته در این فصل که بعید می‌دانم اما فصل آینده می‌توانند هواداران را خوشحال کنند و از این بستری که کی‌روش درست کرده و پتانسیلی که به وجود آورده نفراتی را جذب کنند. نهایتا فکر می‌کنم برانکو از بین گزینه‌هایی که مطرح می‌شد گزینه خوبی بود چون مربیان دیگر تازه زمان می‌خواهند تا فوتبال ایران، بازیکنان پرسپولیس و هواداران را بشناسند که این یکی دو سال زمان می‌برد اما برانکو برای فصل آینده می‌تواند مفید باشد. از نظر شخصیتی و کاراکتر ورزشی هم که او 3، 4 سال دستیار سرمربی و 3، 4 سال سرمربی تیم ملی بوده و برای فوتبال ما قهرمانی هم آورده است. مردم هم با او رابطه خوبی دارند و در این مقطع انتخاب خوبی بوده است.

* رابطه‌اش با تو خوب بود؟

– بله، من همیشه با او خوب بودم. فقط در زمانی که رباط صلیبی پاره کردم از تیم ملی دور افتادم.

* یعنی نشده بود تو را به تیم ملی دعوت نکند یا بازی‌ات ندهد؟

– چرا بوده، اکثر اردوها دعوتم می‌کردند اما او سرمربی بود و اگر صلاح می‌دید که نباشم اعتراضی نمی‌کردم. من کوچکترین درگیری با ایشان نداشتم. حالا شاید اگر از بلاژ می‌پرسیدید نکاتی بود. مثلا اینکه در اوج فوتبالم در 3، 4 بازی مهم من را از ترکیب بیرون گذاشت اما من کوچکترین کنتاکتی با برانکو نداشتم. او انسان آرام و موجهی است و رابطه‌ام با ایشان همیشه خوب بود، عین بقیه مربیانم.

* به نظر شما این مرد آرام و با دیسیپلین با شرایط فعلی فوتبال ما می‌تواند این بازیکنان پرخاشگر را مدیریت کند؟

– شما یادت باشد ایشان سرمربی تیم ملی بوده و با نفراتی که گلچین فوتبال ایران بوده‌اند نتایج قابل قبولی گرفته و حتما می‌تواند. درست است که نسل عوض شده اما برانکو آنقدر توانایی دارد و می‌داند به چه تیمی دارد ورود می‌کند چون سابقه مربیگری در تایم بالا دارد و بحث حضورش مربوط به 6 ماه و یک سال نیست. به نظر من او خیلی راحت تیم را جمع می‌کند و مطمئنم ارتباطش با هواداران هم ارتباط قشنگی خواهد شد.

* فکر می‌کنی چرا حمید درخشان در بازه زمانی حدودا 6 ماهه‌ای که سرمربی پرسپولیس بود نتوانست این تیم را جمع و جور کند و نتایج خوبی بگیرد؟

– آقای درخشان تیم را خودش نبسته بود و باید به او حق داد. قطعا اگر بازیکنان مد نظر سیستم مربیگری‌اش را در اختیار داشت شرایط فرق می‌کرد، ضمن اینکه بحران‌های پرسپولیس و مشخص نبودن اوضاع، کار را برای او سخت کرد. واقعا شرایط مدیریتی و تغییراتی که به وجود آمد وحشتناک بود. شما ببینید با تیمی که مدیرعاملش به مشکل خورده و به آن شکل بازداشت می‌شود، بازیکنانش مصدوم و محروم می‌شوند، برخی نفرات با سیستم مربی قبلی وفق پیدا کرده‌اند و مسائلی که وجود داشت چقدر کار سخت می‌شود. به نظر من با بحران‌هایی که در این باشگاه وجود داشت این نتایج عادی و طبیعی است. به هر حال به آقای درخشان هم باید خسته نباشید گفت. ایشان هم یک پرسپولیسی است اما من فکرش را نمی‌کردم در آن مقطع هدایت پرسپولیس را در اختیار بگیرد وتنها فاکتوری که باعث شد این کار را قبول کند عرق و علاقه‌اش به پرسپولیس بود. فکر می‌کنم با توجه به بلاتکلیفی‌هایی که بحث واگذاری به وجود‌ آورد، بحران مدیریتی و مصدومانی که تیم داشت تلاش‌های حمید درخشان را هم نباید نادیده گرفت و در رقم خوردن نتایج ضعیف فقط ایشان مقصر نبوده است.

* فکر می‌کنید در لیگ برتر امسال، پرسپولیس می‌تواند رتبه آبرومندانه‌ای به دست بیاورد یا اینکه در لیگ قهرمانان آسیا از گروهش صعود خواهد کرد؟

–  از آنجایی که بازی‌های پرسپولیس بر اساس یک برنامه دقیق و روتین پیش نرفته حتی در لیگ قهرمانان آسیا نباید توقع چندانی از این تیم داشته باشیم و هواداران باید‌آمادگی این را داشته باشند که اگر نتیجه غیرقابل تصوری در یک بازی رقم خورد ظرفیت‌شان را بالا ببرند. درست است که تا الان پرسپولیس در لیگ قهرمانان نتیجه گرفته اما ادامه راه اصلا مشخص نیست چون ثباتی در تیم وجود ندارد. در لیگ هم بعد از بازی استقلال خوزستان فقط 5 بازی باقی می‌ماند که در خوشبینانه‌ترین حالت، پرسپولیس رتبه‌ای بین ششم تا نهم به دست خواهد ‌آورد. البته این رتبه ششم را هم خیلی خوشبینانه و از روی تعصب پرسپولیسی‌ام می‌گویم چون واقعا فاصله تیم‌های بالای جدول و 6 تیم صدر جدول زیاد شده. با این‌حال امیدوارم در همین بازی‌های باقیمانده هواداران پرسپولیس با آن عشقی که به تیم‌شان دارند از تیم محبوب خود حمایت کنند و منتظر باشند تا با آمدن برانکو روزهای خوبی را در آینده ببینند.

* در بازی با النصر بیش از 100 هزار نفر به ورزشگاه رفتند؛ اتفاقی که در زمان حضور شما در پرسپولیس رقم می‌خورد و بعد از آن کمتر دیده بودیم.

– من دلیل اصلی این اتفاق را حساسیت همیشگی در تقابل با تیم‌های عربی می‌دانم. ما همیشه با تیم‌های عربی کری داشتیم و مقابل آنها محکوم به برد هستیم. اینجا هم بحث ملی مطرح بود و خریدن صد هزار بلیت، حرکت قشنگی بود که مزید بر علت شد تا ورزشگاه پر شود. مورد بعدی حضور برانکو بود و اینکه پرسپولیسی‌ها نمی‌خواستند در بدو ورودش ایشان را ناامید کنند. در هر صورت فکر می‌کنم اگر بازیکنان بخواهند در هر بازی پیروز شوند، صد هزارتا که هیچ بلکه هواداران پرسپولیس از پشت درهای بسته هم بازی‌های این تیم را نگاه می‌کنند. به هر حال خدا را شکر همه اتفاقات باعث شد تا روز خوبی برای جامعه فوتبال رقم بخورد.

* بعد از حضور برانکو بحث دستیاری ایشان مطرح شد و همدوره‌هایت مثل مهدوی‌کیا، کریمی، هاشمیان و باقری برای این پست مطرح شدند اما مهدی و وحید از این کار انصراف دادند، تو فکر می‌کنی آنها کی می‌توانند در نقش مربی به پرسپولیس و فوتبال ایران کمک کنند؟

– فکر می‌کنم کارشان عقلایی و منطقی بوده است. حضور یکباره در عرصه مربیگری درست و منطقی نیست. تجربه و سابقه نشان داده هر کس در زمین خوب بوده صرفا مربی خوبی نمی‌شود. این یک واقعیت است. الان مربیان بسیاری در فوتبال ما هستند که خاک این فوتبال را خورده‌اند و آنها هم پله به پله ترقی کرده‌اند و از رده‌های پایین بالا آمده‌اند. همدوره‌های من هم باید مثل این مربیان بروند، دنیا را بگردند، کلاس‌های مختلف بروند که این هم زمانبر است. فکر می‌کنم علی، مهدی و وحید کار عقلانی انجام دادند و خواستند که اول مدرک بگیرند بعد وارد عرصه مربیگری شوند. اگر من هم جای آنها بودم و پیشنهاد می‌شد به خودم اجازه ورود به عرصه مربیگری را نمی‌دادم و به آنها حق می‌دهم که جواب منفی بدهند.

* راستی الان با علی کریمی ارتباط داری؟

– بله اما مشکل بزرگ این است که علی مدام شماره تلفنش را عوض می‌کند، بعد از آن بازی یکی دو بار تلفنی حرف زدیم اما بعد از آن، آن خط خاموش بود.

* بگذریم. جواد نکونام از تیم ملی خداحافظی کرد. بازیکنی که به نوعی جای تو را در تیم ملی گرفت. نظرت چیست؟

– من با چهار نسل از بازیکنان در تیم ملی همبازی بوده‌ام که یکی از آنها نکونام بوده. ایشان در تیم ملی چند بازی انجام داده بود اما وقتی من برای پیشنهاد نیوکاسل به عربستان رفتم و سه روز نبودم در بازی با عربستان فیکس شد که آن بازی، بازی اصلی‌اش بود. در هر صورت فوتبالیست می‌آید و می‌رود و باید بالاخره راه را برای جوان‌ها باز کند. نکونام هم برای تیم ملی زحمت کشید. خیلی بازیکنان قوی‌تر از نظر فنی، پهلوانی و اخلاقی هم در مملکت ما بودند که قبل از ایشان از فوتبال ملی و باشگاهی کنار رفتند. من هم به عنوان یک عضو خانواده فوتبال به جواد نکونام خسته نباشید می‌گویم اما وقتی تصمیم می‌گیریم برای بازیکنان کاری انجام دهیم و زمانی که کارنامه‌ها روی میز می‌آید باید به بازیکنانی که مدیونیم دین‌مان را ادا کنیم و آنها را هم بیاوریم. مثلا برای احمدرضا عابدزاده بازی با بایرن مونیخ را به عنوان بازی خداحافظی ترتیب دادند. آن هم وقتی که بایرن آمده بود اردوی امارات و رفتند در فرودگاه قرارداد بستند که خدا می‌داند چطور این قرارداد بسته شد. کلی هم مانور تبلیغاتی کردند که می‌خواهند بازی خداحافظی برگزار کنند در حالی که قبل از آن عابدزاده از فوتبال رفته بود. به نظر من اسم این بازی‌ها را نمی‌توانیم بگذاریم بازی خداحافظی. یا مهدی مهدوی‌کیا و علی دایی را یادمان نرفته. نکونام هم مثل بقیه بازیکنان. او وظیفه‌اش را انجام داد و من به عنوان کسی که در 5 رده ملی بازی کرده به او خسته نباشید می‌گویم.

* و سوال پایانی اینکه تو مخالف رفتن کی‌روش هستی یا ماندنش؟

– قطعا با ماندنش موافقم. این یک چیز واضح است و در آن ریز نمی‌شوم. خواهشم از مسئولان ورزش و فوتبال این است که همانقدر که کی‌روش برای این فوتبال خوبی کرده در حق او خوبی کنند. کارنامه ایشان مشخص است و رفتنش از فوتبال ایران به صلاح نیست. در این مدت شخصیت و کاراکتر او بدون مشکل بوده و خودتان می‌دانید چندین بار نظرسنجی که گذاشتند، یک ایران دوست دارد کی‌روش بماند. بنابراین به نظر من رفتن ایشان بی‌حرمتی به نظر کل فوتبال و مردم خواهد بود.

* راستی خودت نمی‌خواهی وارد عرصه مربیگری شوی؟ از مهدی و علی و وحید عقب نمانی؟

– من مدرک C دارم اما برای گرفتن مدارک بعدی زمان می‌خواهم که هنوز فرصتش فراهم نشده اما نگران نباش این مدارک را هم می‌گیرم.