پرسپولیس نیوز: سرمربی تیم ملی فوتبال ایران گفت:کیفیت تیم ملی کمک می‌کند تا تصویری دقیق و واقعی از ایران را به دنیا نشان دهد.

سایت فاکس‌اسپورت برزیل، مصاحبه‌ای مفصل با سرمربی پرتغالی تیم ملی کشورمان انجام داده است.

مشروح اظهارات وی در این مصاحبه به شرح زیر است:

*شما پیش‌تر گفتید که پذیرش مربیگری تیم ایران، از منظر چالش حرفه‌ای خود فرصتی است.این دیدگاه از نظر ورزشی و تبادلات رفتاری، فرهنگی و فراگیری چه نتیجه‌ای را از خود به جای می‌گذارد؟

میراثی که از خود به جای می‌گذارم، نه تنها فنی بلکه روش شناختی و ساختار است که تغییرات اساسی در فرم‌ها و روش‌های نزدیک به انتخاب بازیکنان و آماده‌سازی تیم ملی است.همانگونه که قبل و بعد هم وجود خواهد داشت،می‌توان تیمی با ساختار برای آینده در اختیار داشت.این میراث را می توان در ۶ تا ۸ سال آینده ترجمه کرد و تیم کاملا مهیا و آموزش‌دیده خواهد شد.برای من تجربه حضور در ایران، یک راه برای گسترش دانسته‌های شخصی بود.جایی که هر روز با مشکلات بزرگتری مواجه شدم که برایش چالش‌ها، رویکردها و راه‌حل‌های جدیدی را پیداکردم تا در مسیر صعود، بازیکنان و تیم پیشرفت کرده و بهتر شوند.

*نام ایران از منظر دیپلماسی در سطح جهانی برده می شود… تصور می‌کنید فوتبال بتواند چهره‌‌ای واقعی ، حقیقی و انسانی ایران را به دنیا نشان دهد؟

کیفیت تیم ملی فوتبال ایران برای این منظور کمک می‌کند تا تصویری دقیق و واقعی را به دنیا نشان دهد.نشان دهد که مردم ایران واقعا چگونه هستند، رفتار و فرهنگ شان چیست و چطور با دنیا مناسبات دارند و خیلی هم با سایر دنیا متفاوت نیست.سئوالات سیاسی عمیق و پیچیده هستند اما به هیچ‌وجه نمی‌توانند در قیاس با فوتبال و دیگر فعالیت‌ها، عرضه کنند.فوتبال ورزشی ملی است.فعالیتی است که در آن بازیکنان برای مردم و به خاطر آنها بازی می کنند.فوتبال حتی نمایی از کشور و اقوام است.

*مناسبات شما با تیته، سرمربی برزیل و کورینتیانس چگونه است؟ظاهرا در سال ۲۰۱۴ که ایران در محدوده تمرینی کورینتیانس حضور داشت، تماسی داشتید.

تماسی که بود، از طریق دوستان و کارشناس محلی شکل گرفته بود که در کورینتیانس کار می‌کردند و با من همکاری داشتند.ارتباط ما خیلی تنگاتنگ نبود بلکه مبتنی بر آگاهی و شکل کاری شان بود.وقتی تیته در تیم ملی برزیل حضور یافت،‌نمایی روشن ایجاد کرد اما مرا متعجب نکرد.چون او نتیجه کار ارزشمندش را که قبلا در باشگاه انجام داه بود، می‌گرفت.

*ساختاری که در کورینتیانس دیدید، به نظرتان قابل قیاس با تیم‌های بزرگ در اروپا است؟

بله.کاملا.آنچه که من از حضور در آنجا متوجه شدم، دیدم که باشگاه چه قدمت بزرگی دارد که منطبق با موفقیت‌هایش است.باشگاهی که از راه شمار گسترده هوادارانش، قدمت و جایگاهی که آینده‌اش را تضمین می‌کند،‌در فوتبال برزیل به عنوان قدرت بزرگ مطرح می شود.تیمی که بنیانش بر تاریخ و گذشته‌اش بوده است.

*اگر قرار باشد که از بین مسی یا کریس‌رونالدو یکی را گزینش کنید،‌کدام را انتخاب می‌کنید؟

تمایلی برای ورود به پاسخ این سئوال ندارم.باید بگویم که به خاطر رقابت، ناسالم خواهد بود بهترین‌ نابغه‌های فوتبال را در یک تیم قرار داد. این بازتاب زیبایی برای فوتبال ندارد.

*در زمانی که رونالدو برزیلی در رئال مادرید توپ می‌زد، از او به خاطر اضافه وزن و عدم تمرکز و رغبتش به حضور در تیم،‌بسیار انتقاد می‌شد.زمانی که شما آمدید به نظر آمد که می‌خواستید از او برابر چنین انتقادی دفاع کنید.

قبل از آنکه این امکان را پیدا کنم که به صورت مستقیم با او همکاری کنم، لقبش اسطوره بود.بعد از آنکه با شروع به کار کردم، کشف کردم که دلیل این لقب به چه خاطر بوده است.واقعا هیچ واژه‌ای که این منظور را به خوبی منتقل کند وجود نداشت.همانگونه که می دانید وقتی همکاری ما شروع شد، در مقطعی بود که او دچار مصدومیت‌ بود.مناسبات ما خوب بود و من چیزی نمی دیدم که از او ایراد بگیرم.به خاطر می آورم که چطور فصل فوتبال در اسپانیا با قدرت سپری کردیم.اگر هم نقطه منفی قابل توجهی از دوران حضورم در رئال وجود داشته باشد،‌دقیقا آن لحظه‌ای است که رونالدو آسیب‌دیدگی داشت و جلوی حضور چند هفته‌ای او را در مسابقات می‌گرفت.

*واقعا برخورد شما با رونالدو و روبرتو کارلوس چگونه بود؟

در دوران حضورم در رئال مادرید واقعا خاطره بسیار مثبت و خیلی خوب با رونالدو روبرتو کارولوس به خاطر عملکردشان داشتم.از نظر حرفه‌ای گری، شور و اشتیاق، اعتماد و عزم و جدیت، آنها واقعا الگو بودند.دو بازیکنی بودند که به طور قاطع کمک به ارائه فوتبال تهاجمی می‌کردند.همینطور شور و شوق و افزایش هیجان اکثریت هواداران.وقتی فصل را شروع کردیم خیلی از همکارانم به من گفتند که فقط با فیگو، بکام، رونالدو و گوتی نمی‌توان کار را پیش برد.اما من فکر می‌کنم که ما نشان دادیم که چنین چیزی ممکن است چون در هر زمین هرکس به انجام وظایف خودش می‌پرداخت.

*ظاهرا شما در سال ۲۰۱۱ پیشنهاد کار از واسکو دوگاما برزیل داشتید؟

آن یک دعوت بود که با میل و رغبت پذیرفتم.مبتنی بر تحقق رویایی بد که دوست داشتم روزی تیمی باشگاهی را در فوتبال برزیل تمرین دهم.این رویای من از دورانی که به عنوان مربی جوان شروع کردم با من بود.همان زمان برزیلی‌ها را در فوتبال پرتغال می‌دیدم و فقط از زندگی یک بازیکن پرتغالی که در برزیل کار کرده بود، یعنی فرناندو پرز مطلع بودم.

*دل‌تان می‌خواهد روزی در برزیل به عنوان مربی کار کنید؟

این موضوع همیشه یک مساله ‌همچنین یک ریسک خواهد بود.اما در عین حال یک چالش است.بستگی به پروژه و شرایط دارد.روشن است که همه می دانند مربیگری در آنجا تفاوت‌های خاصی دارد.اما کلید موفقیت در آنجا این است که شرایط پیرامون مناسب باشد.همینطور از نظر زمانی  همه چیز جور باشد. در کل پاسخم مثبت است.چرا که نه؟

*کدامیک از تیم‌های ملی برزیل در طول تاریخ بیشترین تاثیر را در شما داشت و از آن بازی‌های را به خاطر دارید؟

تیمی که در دوران کودکی من بود و با تمام وجود مرا تحت تاثیر می‌گذاشت، تیم ملی برزیل جام جهانی ۱۹۷۰ بود.آن تیم تاثیر بزرگی روی زندگی‌ام  و حتی دوران ورزشی‌ام داشت.چند سال بعد از آن این فرصت داشتم تیم سال ۱۹۸۲ برزیل را که در پرتغال تمرین می‌کرد از نزدیک ستاره‌هایش را ببینیم و با آنها از نزدیک آشنا شوم.ؤاقعا اتفاقی جذاب بود.همینطور یک رویا که مرا خیلی تحت تاثیر گذاشت.این افتخار را داشتم که با کارلوس آلبرتو پریرا در عربستان از نزدیک ببینم و ملاقات کنم.حتی با این چهره نامی قبل از جام جهانی ۱۹۹۴ دیدار داشتم و از این استاد فوتبال خیلی چیزها یاد گرفتم.

*۵ فوتبالیست برزیلی از نظر شما چه بازیکنانی بوده‌اند؟

تاریخ فوتبال برزیل بسیار غنی از ستاره است.خیلی داستان‌ها دارد.خاطرات من که با پله و رونالدو بوده است.بعد ریوالدو، زیکو ، سوکراتس، توستائو، جرزیینو،‌ریولینو و دوستم کارلوس آلبرتو.واقعا فوتبال برزیل داستان‌های زیادی دارد.من همچنین از موردی که با کیفیت بود و کاملا حرفه‌ای و در عین حال فوتبال درخشان ی ارائه می داد به اسم والدو نام می‌برم.

*می‌توانید تیم منتخب ستارگان فوتبال برزیل را از دید خود بیان کنید؟

آلدایر، کارلوس آلبرتو، موزر، گومس، کارلوس آلبرتو، ریوالدو، سوکراتس، زیکو، ریولینو، پله، رونالدو