فقر اقتصادی، بی اخلاقی، پخش تلویزیونی و همه دلایلی که مردم را از ورزشگاه می راند

مرجع خبری پرسپولیس : سکوها خالی تر از همیشه. پرسپولیس عصر روز یکشنبه درحالی بازی را به ملوان باخت که بیش از 90 درصد ظرفیت ورزشگاه خالی بود.

استقلال 90 دقیقه زیر فشار کشنده صبا در قم در شرایطی بازی می کرد که قمی ها تنها 30 درصد ورزشگاه شهرشان را پر کرده بودند. بازی کهکشانی های سپاهان و صبا در خوشبینانه ترین حالت کمتر از 2 هزار نفر را به ورزشگاه فولادشهر کشانده بود.

سکوهای ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز کمتر از 15 هزار نفر را در خود جا داده بودند و با احتساب نزدیک به 10 هزار بوشهری که بازی تیم شان برابر ذوب آهن به ورزشگاه آمده بودند، لیگ شاید در تمام بازی هایش حتی نتوانست به اندازه نیمی از گنجایش ورزشگاه آزادی را پر کند.

این اتفاقی بود که برای نهمین هفته متوالی تکرار می شد. استقلال و پرسپولیس در این فصل نتوانستند یک بازی را در ورزشگاه لبریز از تماشاگر تجربه کنند. اتفاقی که در سال های قبل بارها و بارها تکرار می شد. این اتفاق اما چرا افتاده؟ چرا مردم بازی های لیگ برتر را دوست ندارند؟ بلیت های لیگ که در ابتدای امسال افزایش قیمتی 100 درصدی را تجربه کردند آیا دلیلی برای این ریزش تماشاگران لیگ برتر هستند؟

این پرسشی است که در جوابش عزیز محمدی ، رئیس سازمان لیگ برتر می گوید:« یعنی می خواهید بگویید فقط بالا بردن قیمت بلیت ها این ماجرا را به وجود آورده؟ من با شما در این باره هم عقیده نیستم. دلیل هم دارم.

بازی های لیگ در شهرستان ها فقط 2 هزار تومان هستند. اصلا در تهران بلیت 8 هزار تومانی داریم اما طبقه دو آزادی که قیمتش فقط می شود دو هزار تومان که باید پر شود. چرا مردم به تماشای آن بازی ها نمی روند؟» او بیان این جمله فرضیه کاهش چشمگیر تماشاگران به دلیل افزایش قیمت بلیت ها را به کلی رد می کند و ادامه می دهد:« ما جدولی را در دست تهیه داریم که مقایسه ای خواهد داشت بین میزان تماشاگران در دو سال اخیر . بدون شک دلایل دیگری مثل سرخوردگی پس از جام جهانی ، پخش بازی های لیگ های اروپایی و دلایلی از این دست هستند که به بحران فوتبال ما تبدیل شده اند. اگر قصد ریشه یابی داریم باید این فاکتورها را بررسی کنیم وگرنه  2 هزار تومان که پول زیادی نیست.»

کاهش تماشاگران در آستانه داربی یکی از بزرگترین معضلات فوتبال ایران است. اینکه سکوهای ورزشگاه آزادی این بار خالی تر از همیشه باشد. عزیز محمدی در این باره می گوید:« بعید می دانم این اتفاق بیفتد. ما مثل همیشه تدارک 70 هزار بلیت را برای این بازی می بینیم و فکر می کنیم که جمعیتی بیش از این تعداد بیایند اما به هر حال باید برای کاهش تماشاگران دنبال دلایلی غیر از افزایش بلیت ها باشیم. شاید بازی های مان هیجان لازم را ندارد و باید فکری برای حل این مشکل کنیم.»

البته به عکس عزیز محمدی ، منصور پورحیدری و حشمت مهاجرانی خیلی امید به لبریز بودن سکوهای آزادی در روز داربی ندارند. این دو که دلایل عزیز محمدی را درباره قیمت بلیت ها قبول دارند و مشکل خالی بودن سکوها را مشکلات فرهنگی سکوها و ناهنجاری های فوتبال مان ربط می دهند به دلیل اینکه احتمال تساوی داربی باز هم بیش از هر اتفاق دیگری است ، این نظر که شاید نزدیک به نیمی از سکوهای آزادی خالی باشد را رد نمی کنند؛« به هر حال وقتی استقبال کم می شود ، داربی هم یکی از همین بازی هاست. من این اتفاق را دور از ذهن نمی بینم. » این گفته منصور پورحیدری را حشمت مهاجرانی اینگونه تکمیل می کند:« این تک بازی شرایط ویژه ای دارد ، حساسیت بالایش کیفیت بازی را همیشه کمتر می کند. دو تیم هم که این فص خیلی کیفیت بازی های شان خوب نبوده و این می تواند جذابیت بازی را کمتر از همیشه کند. به هر حال تماشاگر همیشه می خواهد یک فوتبال زیبا را ببیند.»

کاهش تماشاگران قبل از هر چیز ضررری بزرگ برای باشگاه ها محسوب می شود. فوتبال که 4 راه بزرگ برای درآمدزایی دارد در ایران تنها به وسیله فروش بلیت می تواند بخشی از درآمدهای تیم ها را تامین کند چون  حق پخش تلویزیونی ، تبلیغات بازی ها و درآمد حاصل از لباس فروشی که عایدی برای تیم ها ندارد پس تنها امید این تیم ها دلخوش بودن به درآمد حضور تماشاگران می توانست باشد. روزنه امیدی که حالا با کاهش جمعیت حاضر در ورزشگاه به کورسویی بدل شده است. 

عواملی چون برگزاری مسابقات در روزهای میان هفته ، مشکلات فرهنگی سکوها ، جنجال های رسانه ای ، افت کیفی بازی ها ، تعطیلات پی در پی بازی ها ، یاس ناکامی در راه رسیدن به جام جهانی و کاهش بنیه مالی مردم جامعه از دلایلی هستند که از سوی کارشناسان به عنوان دلایل عدم استقبال از بازی ها مطرح می شود.