پنجشنبه 29 اسفند (22:12)

مرجع خبری پرسپولیس : سال 87 برای پرسپولیس مثل یک نمودار سینوسی بود روی یک دستگاه ریاضیات !

نمودار پرسپولیس در سال 87 مانند حرکت سینوسی یک تابع در دستگاه ریاضیات است ! حرکتی پر نوسان با فراز و فرودی باور نکردنی . پرسپولیس فروردین ماه را با اردوی بندر عباس آغاز کرد و در روز دهم فروردین در اصفهان مغلوب ذوب آهن شد . این مقدمه ای بود برای ناامیدی هوادارانی که سال 87 را با رویای قهرمانی تحویل کردند . پرسپولیس در فروردین ماه تنها به یک امتیاز رسید و اینکه می بینیم همین تیم ناگهان در اردیبهشت ماه با پنج پیروزی و دو تساوی عنوان قهرمانی را بدست می آورد اعجاب برانگیز است . اوج نمودار سینوسی پرسپولیس در روز شنبه 28 اردیبهشت ماه در ورزشگاه آزادی و مقابل دیدگان یکصد هزار طرفدار رقم خورد و با گل پیروزی بخش سپهر حیدری در نود و ششمین دقیقه جام قهرمانی هفتمین دوره رقابت های لیگ به ویترین افتخارات باشگاه پرسپولیس اضافه شد .
قهرمانی پرسپولیس مهمترین اتفاقی است که در دفترچه خاطرات ذهنی هواداران این تیم یافت می شود اما جسن یکصد هزار نفری پرسپولیسی ها در آزادی با تغییرات ناگهانی مدیران در خرداد ماه همراه شد . روز 27 خرداد ماه حبیب کاشانی استعفا کرد و مهندس علی آبادی در روز 31 خرداد با این استعفا موافقت کرد تا فقط 5 روز بعد داریوش مصطفوی که درست یا غلط سال ها با عنوان تعلق خاطر به رقیب دیرینه تهرانی شناخته می شد به صندلی مدیر عاملی تکیه بزند . تحولات باشگاه پرسپولس در هفتم تیر ماه سال 87 تکمیل شد .

داریوش مصطفوی – روزگار ناخوش !  حبیب کاشانی – باید می رفت عباس انصاری فرد – هت تریک ! حمید استیلی – انتظار بی پایان افشین قطبی – امپراتور دوست داشتنی افشین پیروانی – شروع کم تجربه احمدرضا عابدزاده – عقاب سرخ علی کریمی – متفاوت مثل همیشه :

روی ادامه مطلب کلی کنید…

داریوش مصطفوی – روزگار ناخوش !
از حضورش در پرسپولیس کسی استقبال نکرد و بدتر از آن همیشه با مدیر سابق مقایسه شد . روزی نبود که مدیریت کاشانی را به رخ او نکشند و درست شش ماه بعد از نشستن روی صندلی مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس به واسطه همین انتقادات بود که حکم برکناری اش را دریافت کرد و رفت با یک دنیا حسرت های به جا مانده !

حبیب کاشانی – باید می رفت :
اوج محبوبیتش همان دو ماه پایانی فصل هفتم لیگ بود . او هم روزی که آمد کسی نخندید اما مدیریت یکساله در پرسپولیس آنقدر محبوبش کرد که در جشن قهرمانی پرسپولیس سکونشین های نگران برای ماندنش دست به دعا بردند و چند روز بعد به خاطر رفتنش اشک ریختند غافل از اینکه او باید می رفت ! به هر حال نام حبیب کاشانی هم در تاریخ پرسپولیس جاودانه شد .

عباس انصاری فرد – هت تریک !
برای سومین بار به عنوان مدیر عامل پرسپولیس انتخاب شد . هواداران پرسپولیس آنقدر از دست مدیر عامل قبلی ناراحت بودند که حضور او به واسطه یک جشن عمومی باشد ! عباس انصاری فرد هر چند اوضاع و احوال کلی تیم را بهتر کرد اما هنوز نتوانسته خاطرات دوران مدیریت حبیب کاشانی را در این تیم زنده کند . هر چند او برای پیاده کردن برنامه هایش به زمان بیشتری احتیاج دارد .

حمید استیلی – انتظار بی پایان :
با قهرمانی در فصل نخست به هر آنچه می خواست رسید . در عین پختگی کم کم خودش را برای اجرای ژست های سرمربیگری آماده می کرد که یکدفعه همه چیز عوض شد . با رفتن کاشانی انتظار او برای سرمربی شدن هرگز به ثمر نرسید و استیلی رفت تا همان طور که می خواست دیگر نفر دوم نباشد .

افشین قطبی – امپراتور دوست داشتنی :
افشین قطبی می گوید قهرمانی هفتمین دوره لیگ را مثل فرزندش دوست دارد ! او که با این قهرمانی به اوج شهرت و محبوبیت رسیده بود در دومین فصل حضورش در این تیم با مشکلات فراوانی رو برو شد ولی با این حال هنوز هم باید او را در زمره محبوب ترین مربیان تاریخ پرسپولیس دانست . افشین قطبی حالا موفقیت را در جای دیگری جست و جو خواهد کرد .

افشین پیروانی – شروع کم تجربه :
با آن کاپیتان مقتدر سال های قبل زمین تا آسمان تفاوت داشت . از اول آمده بود که نفر دوم باشد . حتی بعد از رفتن قطبی و در آن کت و شلوار اتو کشیده و مرتب هم کسی به چشم سرمربی نگاهش نکرد . سر آخر هم بی تجربگی او به جاه طلبی اش غلبه کرد تا او را همچنان در ردیف دوم ببینیم .

احمدرضا عابدزاده – عقاب سرخ :
بعد از رفتن قطبی حضور او شاید تنها امیدواری دوستداران پرسپولیس بود . عابدزاده برگشت تا حتی شاگردانش در پرسپولیس از زاویه ای تازه تر دیده شوند اما انگار که جای کسی را تنگ کرده باشد فقط انتقاد شنید ! ولی او هنوز عقاب آسیاست . همان عابدزاده ای که بعد از او هرگز مثل او را ندیدیم .

علی کریمی – متفاوت مثل همیشه :
خسته از تحقیر ها به یکباره هوای تیم محبوبش به سرش زد . آمد تا دوباره فوتبال ایران را جادو کند و افشین قطبی درباره اش بگوید : ”  انگار توپ را در جورابش می گذارد و حرکت می کند ” . اما وقتی علی دایی آن غرور عجیب را کنار گذاشت و خواهان حضورش در تیم ملی شد با یک نامه خداحافظی همه چیز را تمام کرد تا مثل همیشه جادوگر متفاوت باشد !

سپهر حیدری – ماندگار در تاریخ :
برای توصیف تاثیر حضورش همین بس که تصور کنیم پرسپولیس فصل رویایی اش را با یک تساوی تلخ مهر پایان زده تا حسرت قهرمانی هفت ساله شود . اما او به موقع رسید و زیاترین ضربه را به توپ زد تا حتی اگر دیگر هرگز گلزنی اش را ندیدیم اما خاطره همان گل رویایی هرگز از ذهن پرسپولیس پاک نشود.

محسن خلیلی – آقای گل بدشانس !
روزی که آمد کسی به عنوان یک مهاجم بزرگ روی او حساب نمی کرد . اما ثابت کرد آنقدر بزرگ است که در قد و قواره فوتبال ما جا نمی شود ! به هر حال محسن خلیلی هم در سال خوبی را سپری نکرد چون با یک مصدومیت بی موقع تقریبا بخش زیادی از فصل هشتم را از دست داد .

استفاده از این مطلب با ذکر نام مرجع خبری پرسپولیس بلامانع است .