نمى شود تأثير حضورش را در كاهش محبوبيت قطبى ناديده گرفت.
با هزاران دردسر سرخپوش شد و اگرچه قرار بود 10 گل بزند اما همان يك گلش در اهواز هم چيزى نبود كه در يادها بماند.
بى شك او تاريك ترين صفحه از تاريخ پرسپوليس در اين يك سال بود. البته پرسپوليس پايان دى كارمو در ايران نبود چرا كه او بعد از پرسپوليس به كوثر پيوست. البته هيچگاه در ليگ يك بازى نكرد.

ايوان پتروويچ
تنها هافبك سرعتى

پتروويچ تنها بازيكن ميانى پرسپوليس است كه خصوصيت سرعتى دارد. دو فصل حضور موثر در ابومسلم پرسپوليسى ها را مجاب كرد كه او را جذب كنند.
در ابومسلم 9 گل و 10 پاس گل داده بود اما در جناح چپ پرسپوليس يعنى پست غيرتخصصى اش حتى نيمى از توانايى خود را نمايش نداده است.

افشين قطبى
اوج و فرود

تنها يك هفته بعد از آن قهرمانى و در حالى كه دوستدارانش اشك ريزان بدرقه اش مى كردند در اوج محبوبيت با تهران وداع كرد. اما سه ماه بعد برگشت تا اين بار پرسپوليس را قهرمان آسيا كند.آمد و در موضع قدرت ايستاد. امپراتور محبوب سرخ ها برگشت اما آن مرد دوست داشتنى را ديگر هرگز نديديم. تيمش هم ديگر آن قهرمان سال پيش نبود. چه افول تلخى داشت. انگار باور نمى كرد كه مرد رؤياهاى سرخ هم مى تواند فرياد حيا كن رها كن را بشنود و با بغض و اشك برود.

رحمان رضايى
فقط اسم بزرگ

بدش نمى آمد با تكرار داستان كريمى و تيم ملى، او هم محبوب شود و پيراهن تيم ملى را دوباره بپوشد. در ميان تمام مخالفت ها آمد اما داستان او با جادوگر زمين تا آسمان تفاوت داشت. رحمان فقط يك اسم بزرگ ديگر را كنار نام پرسپوليس قرار داد و ديگر هيچ. او حتى ستاره هم نبود. آمدن رحمان دردى از ضعف دفاعى قرمزها هم درمان نكرد. او نه تنها ستاره نشد بلكه در مدت كوتاهى بارها كارت هاى زرد و قرمز زيادى از داوران پيش روى خود ديد او را مى توان مدافع خشن قرمزها ناميد

محسن خليلى
حسرت