مرجع خبری پرسپولیس : شما هم که می گویید دایی را زده اند لطفا دهانتان را آب بکشید، فکر می کنید فقط خودتان می توانید بکن بائر و زیکو و پلاتینی را در پر قو نگه دارید؟! ما هم بلدیم چطوری با اسطوره کشورمان برخورد کنیم، چه کسی گفته پروین را در ورزشگاه با بطری آب زدیم؟!

شاید این موضوع در کودکی برای بسیاری از افراد اتفاق افتاده باشد. من خودم خوب یادم هست و برایم اتفاق افتاده وقتی در کوچه و بازار به رسم کودکی دعوا می کردیم و پای چشممان کبود می شد جرات برگشتن به خانه را نداشتیم که با دعوای پدر روبرو نشویم که چرا پای چشمت کبود است؟!

ناگهان فکری به ذهنمان خطور می کرد. پا که در منزل می گذاشتیم و با «نهیب» پدر روبرو می شدیم که چرای پای چشمت کبود شده، جواب می دادیم من که دعوا نکردم، زمین خوردم پای چشمم کبود شده.

این جواب شاید به همان دوران کودکی و طفولیت منحصر شود اما غالبا می تواند جواب قانع کننده ای باشد، زمین و زمان هم که جمع بشوند و بگویند این کبودی اثر زمین خوردگی نیست، ما می گوییم هست!

اصولا از قدیم و ندیم گفته اند دیوار “حاشا” بلند است و می توان براحتی زد زیر همه واقعیت ها. این مقدمه را به رشته تحریر درآوردم تا گریزی بزنم به اوضاع و احوال این روزهای علی دایی.

شخصیتی که به جرات می توان گفت در سراسر دنیا فوتبال ما را با نام او می شناسند. وقتی می بینیم آقای گل جهان در FIFA صاحب کرسی و صاحب نظر است دیگر این قلم “ابتر” از بازگو کردن شخصیت علی دایی عاجز است…

همه دنیا می دانند اسطوره است و باید شخصیت اش به بهترین شکل حفظ شود جز خود ما… ما که می دانیم علی دایی مشت خورده یا به قول آقای قلچماق ضارب “کله” خورده ولی برای حفظ اعتبار و شخصیت فوتبالمان هم که شده باید گریزی بزنیم به کوچه علی چپ و به مثابه بهانه های دوران کودکی در بوق و کرنا کنیم که دایی مشت – یا همان کله – نخورده بلکه زمین خورده و اگر ضارب قلچماق باد در گلو می اندازد و می گوید دایی کله خورده بگوییم منظورش کله پاچه و سیراب شیردان غذای محبوب ایرانی هاست!

اصلا چه کسی جرات دارد به اسطوره ما بگوید بالای چشمت ابروست چه رسد به اینکه مشت گره کند یا با کله به صورت او بزند. حالا که آنسوی آبها برای ما دست گرفته اند و مدام از کتک خوردن اسطوره می گویند و مدعی می شوند در ایران اسطوره کشی رایج است، باید جوابی داشته باشیم و به همه آنهایی که می گویند اسطوره را کشتیم بگوییم؛ «دایی را نمی توان کشت، چه با کله چه با مشت».

شما هم که می گویید دایی را زده اند لطفا دهانتان را آب بکشید، فکر می کنید فقط خودتان می توانید بکن بائر و زیکو و پلاتینی را در پر قو نگه دارید؟! ما هم بلدیم چطوری با اسطوره کشورمان برخورد کنیم، چه کسی گفته پروین را در ورزشگاه با بطری آب زدیم؟!

آنها چشم دیدن این را ندارند که ما اسطوره یمان را روی سرمان حلوا حلوا می کنیم! عجب آب و هوای خوبی دارد این کوچه علی چپ! کیف می کنم از قدم زدن در فضای آن…

نویسنده: نادر رضی