رسم عادل کُشی!

مرجع خبری پرسپولیس : دشمنان نود، چه زود شب‌های پرتعدادی را از یاد بردند که عادل فردوسی‌پور یکه و تنها بالاترین خطرها را به جان خرید و پای حقوق فوتبال ایستاد. شاید امیر قلعه‌نویی‌ها و «ف.کاف»ها خواب بودند وقتی مجری پربیننده‌ترین برنامه تلویزیون ایران، اعتبارش را و امنیت شغلی‌اش در جام‌جم را به خطر می‌انداخت تا یک نفره مقابل اردوگاه صاحبان نفوذ و قدرت بایستد.

1 – دقيقا يك هفته از ماجراهاي عجيب و غريب برنامه قبلي نود مي‌گذرد و در روز به روز اين يك هفته، فشارها عليه عادل فردوسي‌پور افزايش پيدا كرده است. پس از آنكه قاضي شريفي افشا كرد مجري و تهيه‌كننده برنامه نود در يك مكالمه تلفني «خصوصي» از او خواسته است علي كريمي را براي بازي فصل گذشته استيل‌آذين و سپاهان مورد عفو قرار بدهد، دشمنان عادل جان تازه‌اي گرفتند و انگار كه غنيمت بزرگي به دست آورده باشند، شروع كردند به حملات همه‌جانبه و بي‌رحمانه عليه جواني كه در يك دهه گذشته، جزو معدود خادمان واقعي فوتبال اين مملكت بوده است.

عقده‌ها سر باز كردند و كينه‌ها مجالي تازه‌تر و فراخ‌تر براي خودنمايي يافتند. امير قلعه‌نويي از رسوايي عادل فردوسي‌پور در برنامه خودش حرف زد و وقوع اين اتفاق را به «خدا» نسبت داد؛

بي‌آنكه يادش بيايد «رسوايي» واقعي، قصه آن مربي ليگ برتري بود كه همبازيانش شهادت دادند شش سال پيش به درخواست خود او در بازي رو در رو، مقابلش كوتاه آمدند و باعث شدند طرف با تيمش در ليگ برتر باقي بماند و بعدها مربي پرافتخاري شود! رسوایی مصدومیت ها و محرومیت های اتفاقی امثال ابراهیم توره پرسپولیس پیش از دربی و بازی های ضعیف امثال ابراهیم تقی پور پگاه گیلان در رویارویی با تیم های قلعه نویی و چک های سفید رد و بدل شده و پیوستن این نام ها به تیم های ژنرال در فصل بعدی کی به صدا در خواهد آمد؟!

كمي دورتر اما، همكار سابق فردوسي‌پور در يك روزنامه ورزشي هم كه هفته‌هاست در عطش يك دقيقه گفت‌وگوي تلفني با برنامه نود مي‌سوزد، رويه‌اي مشابه در پيش گرفته و چنان اسير جو به راه افتاده شده كه بعد از پيروزي تراكتورسازي بر مس كرمان، براي عادل كري مي‌خواند كه «ديدي تيم استانت را برديم؟!» آقاي «ف.كاف» ادعا مي‌كند ول‌كن فردوسي‌پور نيست و هر هفته عليه او مصاحبه خواهد كرد. خب اين شيوه مناسبي است براي افزايش شهرت، به ويژه در مورد كساني كه مجبورند نان و نام‌شان را از دل جنجال‌ها و بحران‌ها بيرون بكشند!

2 – عادل فردوسي‌پور هم مثل هر انسان ديگري مي‌تواند اشتباه كند و بري از خطا و گناه نيست. او و برنامه‌اش، ادعايي بيشتر از اين هم ندارند. بي‌گمان اتفاقي هم كه بين او و رييس كميته انضباطي رخ داده و غيرمنصفانه و ناعادلانه جنبه رسانه‌اي پيدا كرده نيز در زمره اشتباهات عادل دسته‌بندي مي‌شود. گذشته از آنکه عادل کاملا شفاف تاکید کرد که رئیس کمیته انضباطی به او زنگ می زند و برای صدور احکامش با فوتبالی ترین مرد رسانه ای ایران مشورت می کند.

سوال اساسي در اين ميان اما، آن است كه آيا آنچه اين روزها در برخي محافل فوتبالي مي‌گذرد، تاوان به اندازه و متناسبي است براي خطاي كوچك و پيش‌پا افتاده مجري نود؟ آيا آنها كه از اين فرصت براي تاختن و بيشتر تاختن بر عادل سود مي‌برند، رعايت انصاف را مي‌كنند و آيا خدمات او را به ياد دارند؟ طبيعي است كه فردوسي‌پور به خاطر زبان تند و تيزش و ماهيت انتقادي برنامه‌اش، دوستان پرشماري در میان اهالی فوتبال نداشته باشد و وزن مخالفان و دشمنانش بر رفقايش بچربد(در حالی که در اردوگاه مخاطبان و «مردم» قضیه کاملا برعکس است)، اما در قيل و قال اين روزها، اين ادب و اخلاق است كه به قربانگاه مي‌رود و سرافكنده از جفاكاري عده‌اي فرصت‌طلب، در خون خودش مي‌غلتد.

3 – دشمنان نود، تنها برنامه شفاف ساز صداوسیما ،  چه زود شب‌هاي پرتعدادي را از ياد بردند كه عادل فردوسي‌پور يكه و تنها بالاترين خطرها را به جان خريد و پاي حقوق فوتبال ايستاد. شايد امير قلعه‌نويي‌ها و «ف.كاف»ها خواب بودند وقتي مجري پربيننده‌ترين برنامه تلويزيون ايران، اعتبارش را و امنيت شغلي‌اش در جام‌جم را به خطر مي‌انداخت تا يك نفره مقابل اردوگاه صاحبان نفوذ و قدرت بايستد و پته آفت‌هاي طرح كذايي انتقال تيم‌ها را روي آب بريزد، شايد آقايان در حال استراحت بودند، هنگامي كه عادل به صريح‌ترين زبان ممكن از ضعف‌هاي ساختاري ورزش ايران پرده‌برداري مي‌كرد و خشم آدم‌هاي اطراف معاون رييس را به جان خودش و SMS هاي در بن‌بست گير كرده‌اش مي‌خريد، شايد آقايان روي ناز بالش خودشان گرده به گرده مي‌شدند، وقتي مجري نود در برنامه‌اش از برخوردهاي نامناسب برخي از پرسنل نيروي انتظامي حرف مي‌زد يا از حق و حقوق ضايع شده كودكان طفل معصوم جنوب شهري دفاع مي‌كرد كه در سوداي سير كردن شكم‌شان با يك تكه كيك و كلوچه به استاديوم تيم‌هاي كم تماشاگر تهراني آمده بودند و جور پنجه‌هاي تنومند بوقچي‌هاي سنگدل را روي صورت كوچك و نحيف‌شان تحمل مي‌كردند.

نه رفقا! شما ميلياردهايتان را به جيب بزنيد و كماكان دست‌اندركار توليد زشت‌ترين فوتبال حال حاضر قاره در ايران باشيد، اما عادل را بگذاريد بماند براي ميليون‌ها آدمي كه سهم‌شان از سفره اين فوتبال چيزي بيشتر از آه و حسرت و افسوس نيست.

4) ببخشيد كه سايه عذاب‌آور عدالت روي اقليم همايوني‌تان سايه انداخت آقاي «ژنرال»، عذر مي‌خواهيم اگر يك مرد ايراني، از اعتبار صورت سيلي خورده يك داور ايراني دفاع كرد، آن هم مقابل پنجه‌هاي يك آقاي عراقي، جلوي چشم هزاران بيننده زنده و ميليون‌ها تماشاچي تلويزيوني. اين گناه تازه عادل را هم بگذاريد به حساب معصوميت ازلي و ابدي خودتان. گيرم كه عادل را كشتيد، با ذات هميشه زنده عدالت چه خواهيد كرد؟!

برگرفته از نوشته ، رسول بهروش