گاهی برای رسیدن به پیروزی لازم است بارها شکست بخورید، بلند شوید و این بار قدرتمندتر و باتجربهتر به سوی هدف حمله کنید؛ درست مانند اتفاقی که برای الهلال عربستان رخ داد و میتواند برای پرسپولیس هم رقم بخورد.
به نقل از ایسنا، دو نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا، آن هم در سه سال گذشته، نهایت بیرحمی فوتبال با احساسات هواداران و تیمهاست اما قیمت پیروزی و موفقیت در فوتبال بسیار گران است؛ گاهی به قیمت گذر عمر و در نهایت باتجربهتر شدن. این قصه پرسپولیس است که بعد از تجربه دو فینال، بهتر از هر کسی فوت و فن بازی در این مرحله را یاد گرفته و شاید در گام سوم جانسختتر و باتجربهتر دستش را به سمت جام قهرمانی دراز کند. البته که هنوز هم تضمینی برای موفقیت نیست چرا که همه چیز به خود پرسپولیس ربط دارد.
اگر شاگردان یحیی که تجربه فینال سال ۲۰۱۸ را داشتند، با تجربه بیشتری بازی میکردند و نکات ریز و قابل توجه فینال مانند پرهیز از خطا در محوطه جریمه را در حضور VAR، در نظر میگرفتند، به طور قطع الان قلم گزارشگران و خبرنگاران هم به سمت و سوی دیگری میرفت اما فعلا هواداران هستند و حسرتی که بر دل آنها مانده است که مگر فوتبال ایران چند بار دیگر قادر است در شرایط نابرابر اقتصادی و امکانات، به فینال برود؟
واقعیت این است که کمتر تیمی دو فینال متوالی را با شکست پشت سر گذاشته است اما پرسپولیس تنها نیست؛ کمی آن طرفتر، الهلال، یکی از قدرتهای فوتبال آسیا که امسال هم اگر گرفتار کرونا نشده بود، میتوانست تبدیل به رقیب جدی پرسپولیس و اولسان هیوندای شود، تجربه مشابهی را دارد.
یکی از پرافتخارترین تیمهای آسیا بالاخره در سال ۲۰۱۹ و در مدل جدید این مسابقات، رنگ قهرمانی را به خود دید و به حسرت خود پایان بخشید. الهلال هم مانند پرسپولیس برای لمس جام قهرمانی دو بار طعم شکست را در فینال تجربه کرد. یک بار در سال ۲۰۱۴ با یک گل در مجموع دو باز مغلوب وسترن سیدنی شد و یک بار هم در سال ۲۰۱۷ و دقیقا دو سال قبل از قهرمانی با حساب ۲ بر یک به اوراوا ردز باخت اما سال ۲۰۱۹ همین تیم ژاپنی را این بار با سه گل شکست داد و به سومین جام قهرمانی خود در آسیا دست یافت.
اگر چه پرسپولیس پول و امکانات تیمهای غرب و شرق آسیا را ندارد اما تیمی است که به واسطه سالها حضور برانکو و در ادامه روی کار آمدن یکی از خوشفکرترین و به روز ترین مربیان ایرانی، قاعده بردن را بهتر از هر تیمی در ایران بلد است و به اعتقاد همین تیمهای آسیایی الان جزو چند تیم آماده قاره کهن است. پس برای پرسپولیس بیش از هر تیم دیگری در ایران احتمال بیشتری برای صعود به سومین فینال را قائل هستیم و شاید این بار تجربه دو شکست در دیدار پایانی آن ها را هم عاقبت بخیر کند.
برای ثبت نظرات خود بدون نیاز به تایید عضو کانال تلگرام پرسپولیس نیوز شوید(کلیک کنید)
تا یه حدودی این تحایل درسته اما پرسپولیس با الهلال قابل مقایسه نیست از نطر امکانات و پول و تجهیزات.. اونا اگه یه بازیکن از دست بدن یکی بهتر جاش میارن.. ما نصف تیممون خالی شد مجبور شدیم از بازیکن بی کفیت مزخرفی مثل شیری استفاده کنیم که نتیجشو دیدین.. درسته غیرت و تعصب مهمه اما نمیشه بی امکانات قهرمان شد.. پرسپولیس مشکل مدیریتی داره که تیمو تا نابودی کشونده چون دولتیه و وزارت ورزش هرکسی رو دلش بخواد میذاره مدیر مثل رسول پناه که تیمو به فنا داد
چه خوب بود فوتبال را به فوتبالی ها می سپردند…حسرت واقعی اینست.
اگر هزار دفعه ی دیگه بریم فینال،با این کمبودهاو مدیران و این امکانت قهرمان نمیشیم!!!! ما دوبار رفتیم فینال و هر دفعه کمبود بازیکن داشتیم.
ما وقتی قهرمان میشیم که در فینال کمبود مهره نداشته باشیم و اگر امیری و پهلوان و عیسی و شجاع بودن،ما قهرمان میشدیم چون ارنج فرق میکرد و حتی اعتماد بنفس در حضور بهترینها بیشتر میشه.
نباید وقتی رسیدیم فینال ساده انگاری کنیم و فرصتها رو راحت از دست بدیم!!!
چرا نباید اسماعیلفر جذب بشه؟ چرا نباید نرابی و علیپور،شجاع و…حفظ بشن؟ چرا وقتی ما فینالیست هستیم و با قهرمانی در آسیا و متعاقبا جام جهانی باشگاهها و درآمد حدودا سیصد میلیارد تومانی، استقلال باید بازیکن حفظ کنه و قویتر بشه و حتی بازیکن از پرسپولیس ضعیف شده بگیره؟ مگه استقلال رفته بود فینال؟
متاسفانه تا زمانی که پرسپولیس به بخش خصوصی کار آمد واگذار نشه آش همون آش و همون کاسه س و شاید،شاید از روی شانس قهرمان بشیم! ولی اگر به بخش خصوصی واگذار بشه،حاضرم قسم بخورم طی ده سال آینده حداقل چهار مرتبه قهرمان آسیا بشیم چون هوادار فهیم و بازیکنان غیرتمند که با نداری میسازن و حماسه خلق میکنند پرسپولیسی هستند و اگر فردا روزی پرسپولیس وارد بورس بشه و دست سیاست از باشگاه کوتاه بشه،مطمئنن ما برد خواهیم کرد.و ایکاش باشگاه کاملا خصوصی بشه و نه اینکه پنجاه و یک درصد دست دولت! چون دوباره دولت تصمیم گیرنده س و هیچ وقت ما با دولت آبمون توی یک جوی نرفته و حق و پول ما جایی دیگه خرج شده….پس تنها راه کوتاهی دست دولت از پرسپولیس و مدیریت پرسپولیس توسط یکعده عاشق کاربلده که حتی اگر شده مدیر از خارج وارد کنیم تا کنارشون کار یاد بگیریم!!!!
خدایا ، آیا میشه من روزی رو ببینم که پرسپولیس به آرامش رسیده و هوادار خیالش راحت باشه؟
به امید موفقیت روز افزون پرسپولیس و شادکامی هواداران فهیمش.
چرا باید رسول پناه هنوز رییس هیات مدیره باشه!! باید عزلش کنن کاملا. ضمنا یاد هواداران و مدیران باشه که بازیکنانی که گذاشتن رفتن نباید مثل امثال احمدزاده مجدد بزارن که برگردن. در سختی ها رفتن پس راه برگشت ندارن وگرنه بی احترامی به هوادار و باشگاه هست و مد میشه. شیری هم در حد پرسپولیس نیست
درسته ولی نیاز ب ثبات مدیریت و تقویت داریم-
الهلال ک دیگه نمیومدن تند تند مدیر عوض کنن یا دم فینال همه بیفتن جون هم و ۳-۴ تا بازیکن اصلی برن!!
الهلال تیمشو حفظ کرد و تقویتشم کرد – ولی ما با کدوم مدیر تیمو تقویت کنیم؟ اینجا بهترین بازیکنا هر فصل میرن استقلال بخاطر اینکه کیسه حمایت مالی خوبی میشه و ما همیشه ضعف بازیکن داریم- تا ۲بازی میبریم همه چی میشه علیه ما و استقلالیا هوچی گری میکنن و جو بهم میخوره-یدفعه مدیر برکنار میشه- فقط ثبات مدیریت و تقویت همین تیم میتونه مارو قهرمان آسیا کنه- الان باید مدافع و هافبک و مهاجم بگیریم اونم در سطح ملی و خوب تا با ثبات بریم جنگ دوباره با السد و الدحیل و مهمتر الهلال و بعدش تیمای شرق