محمدحسین کنعانی‌زادگان پس از جدایی از پرسپولیس گفت: از هر ساعت، دقیقه یا ثانیه‌ای که با پیراهن سرخ در این دو فصل بازی کردم لذت بردم. سعی کردم برای پرسپولیس در این دو فصل با روح و جان خودم بازی کنم.
کنعانی زادگان با وجود آن که باید عازم خارج از کشور شده و به تیم جدید خودش الاهلی قطر ملحق می‌شد و مشغله فراوانی داشت، پاسخگوی سؤالات خبرورزشی شد…

تو در گذشته هم عضوی از پرسپولیس بودی اما پس از بازگشت مجدد به این تیم، دو سال توپ زدی و ۴ جام (دو قهرمانی لیگ برتر و دو سوپرجام) را کسب کردی. حالا چه حسی داری؟

حس غرور و افتخار، هر چند می‌شد جام پنجمی‌هم در کنار این ۴ جام بگیرم.

منظورت قهرمانی آسیاست؟ هنوز حسرت بازی با اولسان را می‌خوری؟

افسوس و حسرت بخشی از زندگی ورزشی است اما خیلی حیف شد. ما خیلی به جام قهرمانی نزدیک شده بودیم و می‌توانستیم آن را لمس کنیم که … یک مقدار بدشانسی هم نصیب پرسپولیس شد وگرنه باید جام قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را پارسال بالای سر می‌بردیم.

شاید اگر VAR نبود می‌توانستید کاپ قهرمانی آسیا را هم بالای سر ببرید؟

بله ولی این هم بخشی از فوتبال است. خوشحالم دو فصل غرورانگیز و سرشار از خاطره را در تیم پرسپولیس سپری کردم.

نامه خداحافظی جالبی برای هواداران پرسپولیس نوشتی و این بار دیگر خبری از کُری خوانی‌های همیشگی تو نبود. توضیح می‌دهی؟

از هر ساعت، دقیقه یا ثانیه‌ای که با پیراهن پرسپولیس در این دو فصل بازی کردم لذت بردم. سعی کردم برای پرسپولیس در این دو فصل با روح و جان خودم بازی کنم و کم نگذارم. رابطه‌ام با هواداران فوق العاده بود و انگار جزئی از خانواده خودم هستند. شاید به دلیل کُرونا کمتر توانستم طرفداران پرسپولیس را از نزدیک در استادیوم‌ها ببینم اما انرژی مثبت، محبت و معرفت آنها را در کوچه و خیابان یا اینستاگرام با همه وجود حس کردم.

نگفتی در این نامه چرا کُری نخواندی؟

این نامه خداحافظی فقط و فقط مختص هواداران با معرفت پرسپولیس بود و ارتباطی با سایر مسائل نداشت. نمی‌خواستم حرف دیگری بزنم و می‌خواستم بگویم دو سال با آنها و همبازیانم جام گرفتم و افتخار کسب کردم.

این خداحافظی به امید دیداری دارد یا اینکه…؟

شک نکنید! مطمئنم روزی به پرسپولیس باز خواهم گشت. این باشگاه و هواداران پرشمارش برای همیشه در قلب من خواهند ماند.

در بخشی از نامه‌ات نوشته بودی قلب خودت را پای سکوهای سیمانی می‌گذاری و …

این یک واقعیت است. من در این دو فصل با قلب خودم برای پرسپولیس بازی کردم و تکه‌ای از قلبم را در استادیوم آزادی و روی سکوها کنار هواداران می‌گذارم به امید روزی که برگردم.

می‌دانیم در ایران هم پیشنهاد ۲۵ میلیارد تومانی داشتی. آخر هم نگفتی این پیشنهاد از کدام تیم بوده ولی تأیید کردی صنعتی بوده است. چرا به قطر رفتی؟

من این تصمیم را مدت‌ها پیش گرفته و با آقا یحیی، مربیان پرسپولیس و مدیران باشگاه در میان گذاشته بودم. نمی‌خواستم در ایران در تیم دیگری غیر از پرسپولیس بازی کنم و به همین خاطر قطر را انتخاب کردم. به هر حال هر فوتبالیستی دوست دارد بازی در خارج از کشور را تجربه کند و من هم از این قاعده مستثنی نیستم. می‌توانستم سال گذشته یا نیم فصل از تیم بروم اما قول دادم بمانم و برای قهرمانی تیم بجنگم. هیچ منتی نیست چون عاشق پرسپولیس هستم و این تیم و هوادارانش بر گردن محمد حسین کنعانی زادگان حق دارند. ماندم تا به قول خودم عمل کنم و حالا که می‌روم امیدوارم طرفداران پرسپولیس از من همیشه به نیکی یاد کنند.

لطفا بنویسید همیشه و همیشه افتخار می‌کنم پرسپولیسی هستم و پرسپولیسی هم باقی خواهم ماند. از راه دور هم برای موفقیت‌های تیم محبوبم دعا می‌کنم و امیدوارم این تیم باز هم قهرمان ایران شده و در لیگ قهرمانان آسیا هم کاپ قهرمانی را بالای سر ببرد.

پس از قهرمانی و بازی با پیکان، لایو اینستاگرامی‌گذاشتی و در حین صحبت بغض و … چرا گریه کردی؟

دست خودم نبود و وقتی ابراز احساسات هواداران پرسپولیس را دیدم نتوانستم خودم را کنترل کنم. این رابطه دو طرفه و قلبی بوده که در این دو، سه سال شکل گرفت و امیدوارم تا آخر عمر هم بین ما بماند.

در این میان کم نیستند طرفدارانی که تصور می‌کنند ممکن است پرسپولیس در غیاب کنعانی زادگان به مشکل بر بخورد یا اینکه جای خالی تو به این راحتی پُر نشود. برای این گروه از هواداران پرسپولیس چه صحبتی داری؟

من زودتر، خیلی هم زودتر از اتمام لیگ ماجرای پیشنهاد الاهلی قطر را با باشگاه در میان گذاشتم تا باشگاه برنامه ریزی کند اما ضمن تشکر از همه مسئولان و مربیان باشگاه باید بگویم هیچ بازیکنی بزرگ تر از پرسپولیس نیست. جای خالی من هم به راحتی پُر خواهد شد چرا که پیش از این بازیکنانی خیلی خیلی بزرگ تر از من از پرسپولیس رفتند اما این تیم به راه خودش با قدرت ادامه داد. مطمئن هستم با دانش، تدبیر و تلاش آقا یحیی باز هم پرسپولیس بهترین نتایج را گرفته و مشکلی از این بابت به وجود نخواهد آمد.

در این دو فصل با سید جلال حسینی و پیش تر شجاع خلیل زاده زوج موفقی را تشکیل داده بودی. از بازی کنار این دو و همین طور فرشاد فرجی که این اواخر کنارت بازی کرد بگو؟

ماشالله باید بگویم به سید جلال حسینی که به اندازه چند تیم لیگ برتری جام قهرمانی دارد اما هنوز با انگیزه کار می‌کند. شما نمی‌توانید یک روز زودتر از او سر تمرین حاضر شوید و این تلاش، حرفه‌ای‌گری و زندگی سلامت یک الگو برای همه است. برای من باعث افتخار بود که در کنار این فوتبالیست بزرگ بازی کردم که ۱۱۵ بازی ملی دارد. شجاع خلیل زاده هم برادر من است. در تیم ملی هم کنار یکدیگر بازی می‌کنیم و ارتباط خوبی داریم. دو دفاع وسط اول باید رابطه گرمی‌بیرون زمین داشته باشند که وقتی داخل زمین می‌روند به هماهنگی بیشتری برسند. من و شجاع خلیل زاده چنین شرایطی داریم و حالا خوشحالم در تیم ملی کنار هم بازی می‌کنیم.

و فرشاد فرجی؟

یک مدافع خوب و کم اشتباه که می‌تواند سال‌ها در پرسپولیس بازی کند. با فرشاد هم رابطه خوبی داشتیم و این چند بازی کنار هم بودیم.

هواداران پرسپولیس به تو لقب «کنعانی کمپانی» داده بودند در حالی که می‌دانیم خودت طرفدار رئال مادرید هستی و سرخیو راموس؟

وینسنت کمپانی کاپیتان سابق منچسترسیتی را هم دوست داشتم. تیم مورد علاقه ام رئال مادرید است که البته کُری‌های ریزی هم با برخی مربیان و بازیکنان پرسپولیس داشتیم. سرخیو راموس هم نیازی به تعریف ندارد و همه او را می‌شناسند. شاید کامل‌ترین مدافع عصر حاضر که حالا قرار است در پاری سن ژرمن توپ بزند. در مجموع همان طور که گفتم هواداران پرسپولیس همه جوره به من لطف داشتند و شرمنده ام کرده اند. واقعا جای خالی آنها در جشن قهرمانی حس شد.

حسین جان! در دو بازی آخر به ویژه بازی با تراکتور به نظر می‌رسید بدجوری دنبال زدن گل هستی. می‌خواستی با زدن گل قهرمانی از پرسپولیس خداحافظی کنی؟

کتمان نمی‌کنم! دوست داشتم در صورت امکان با زدن گل قهرمانی از پرسپولیس و هوادارانش خداحافظی کنم. البته اول وظیفه ام انجام کارهای دفاعی بود و نیم نگاهی هم در این دو بازی آخر به گلزنی داشتم که قسمت نشد. به هرحال خوشحالم در این دو بازی مهدی عبدی و احمد نوراللهی با کمک بقیه بچه‌ها گل زده و پنجمین قهرمانی متوالی پرسپولیس را جشن گرفتیم. این از همه چیز مهم تر بود.

یک سؤال ویژه داریم؛ دلت برای رختکن پرسپولیس تنگ نمی‌شود؟

می‌خواهم از همه مربیان پرسپولیس که در این باشگاه کار می‌کنند به خاطر کارهایی که در حق من انجام دادند تشکر کنم. این افتخار را داشتم که با بهترین بازیکنان پرسپولیس در یک رختکن حضور داشته باشم. پیروزی‌های شیرینی کسب کردیم و در معدود باخت‌هایی هم که داشتیم همه کنار هم بودیم. لحظات استثنایی و خاصی را در این تیم پشت سرگذاشتم و قطعا دلم برای رختکن پرسپولیس تنگ خواهد شد اما این هم بخشی از فوتبال حرفه‌ای است. باید بتوانم با آن کنار آمده و ماجراجویی جدیدی را در لیگ ستارگان قطر و همراه با الاهلی شروع کنم.

عبدالعلی چنگیز، فرشاد پیوس، رحمان رضایی، فریدون زندی، مجتبی جباری، سید جلال حسینی، پژمان منتظری، محمدرضا خانزاده و امید ابراهیمی‌بازیکنان ایرانی بودند که پیش از تو در الاهلی قطر توپ زده اند. می‌دانستی؟

بله، می‌دانستم برخی از این بازیکنان بزرگ و اسمی‌کشورمان در الاهلی توپ زده اند و امیدوارم من هم بتوانم نماینده شایسته‌ای برای فوتبال ایران در این تیم و لیگ ستارگان قطر باشم.

رقص جنوبی و سربندری در لیگ ستارگان قطر هم به قوت خود باقی خواهد بود؟

حتما! انشالله اگر بتوانم گل بزنم حتما این شادی خاص را در لیگ ستارگان قطر دنبال خواهم کرد.

می‌دانیم با الاهلی ۲ ساله بستی اما روایت‌ها در خصوص رقم قراردادت متفاوت است. اگر دوست داری می‌توانی رقم قراردادت با این تیم قطری را بگویی؟

ببخشید ولی سکرت است!

بسیار خوب، برگردیم به پرسپولیس و شادی‌هایی که در جشن قهرمانی این تیم انجام دادی. صحبت‌هایی داشتی و می‌خواهیم بدانیم حرف جدیدی در این رابطه نداری؟

به نظرم صحبت‌ها انجام شد و حرف جدیدی نیست. ما خیلی سختی کشیدیم تا به عنوان قهرمانی رسیدیم. در فوتبال یا ورزش حرفه‌ای مثلی وجود دارد که می‌گوید بدست آوردن قهرمانی سخت است و تکرار آن سخت تر! پرسپولیس در لیگ شانزدهم قهرمان شد و ۴ مرتبه دیگر آن را تکرار کرد که واقعا کار دشواری است. حالا این وسط یکسری صحبت‌های نه چندان جالب و ادعاهای بی ربط هم می‌شد که قشنگ نبود. این پرسپولیس در تمام این سال‌ها نشان داده است که لایق احترام بیشتری است و با قدرت در ایران قهرمان شده است. این پرسپولیس به نظر من ماشین قهرمانی است که فکر نمی‌کنم تیمی‌بتواند آن را متوقف کند.

به همین خاطر هم عدد ۵ را در هنگام مصاحبه با محمدرضا احمدی و شبکه سوم نشان دادی و ۵ انگشت خودت را بوسیدی؟

به هر حال کسب ۵ قهرمانی متوالی کار آسانی نیست. در فوتبال دنیا هم به ندرت تیم‌هایی توانسته اند این اتفاق بزرگ را رقم بزنند و بعید هم می‌دانم تیمی‌بتواند تا سال‌های سال به این رکورد پرسپولیس نزدیک شود. قهرمانی پنجم پرسپولیس که پشت سرهم بدست آمده برای همیشه در تاریخ به ثبت خواهد رسید و خوشحالم من هم بخشی از آن بودم.

ولی سال گذشته راحت تر قهرمان شدید. شما ۴ هفته زودتر و پس از پیروزی برابر نفت مسجد سلیمان به عنوان قهرمانی لیگ نوزدهم رسیدید. امسال چه فرقی با پارسال داشت؟

همان طور که گفتم هر سال سخت تر می‌شود. تفاوت سال گذشته با امسال به نظرم سپاهان بود که در لیگ بیستم پا به پای ما آمد اما باز هم پرسپولیس با قدرت و شایستگی به عنوان قهرمانی رسید.

کار به هفته آخر کشیده شد و شاید شکست یا مساوی برابر پیکان می‌توانست این قهرمانی را از تیم شما بگیرد؟

نه! گفتم که این پرسپولیس، مربیان و بازیکنانش ماشین قهرمانی هستند. ما با صحبت‌های آقا یحیی تصمیم گرفته بودیم در همان نیمه اول بازی با تیم خوب پیکان کار را تمام کنیم و توجهی هم به نتیجه دیدار استقلال و سپاهان نداشته باشیم. اگر می‌خواستیم توجه خود را به بازی دیگر معطوف کنیم شاید تمرکزمان برهم می‌خورد اما خدا را شکر بچه‌ها با ارائه یک بازی منطقی و حرفه‌ای قهرمانی را بدست آوردند.

بهترین و بدترین خاطره‌ات در پرسپولیس کدام لحظات بود؟

هر روزی که با پیراهن پرسپولیس بازی کردم برای من جالب و خاطره انگیز است. ۴ جامی‌که گرفتیم و پیروزی‌هایی که برابر غول‌های آسیا داشتیم همه و همه خوشحال کننده و غرورانگیز بود.

خاطره تلخ؟

خیلی خاطره تلخی نداشتم اما شکست در فینال لیگ قهرمانان آسیا و از دست دادن قهرمانی که توی مشت پرسپولیس بود شاید بدترین خاطره من بوده باشد. البته همان طور که گفتم بیشتر خاطراتم با پرسپولیس و هوادارانش شیرین و به یاد ماندنی است.

می‌دانم که باید به فرودگاه بروی و زیاد مزاحم نمی‌شوم. اگر در پایان ایم گفت و گو حرف ناگفته‌ای داری. در خدمتیم؟

خداحافظی واژه تلخی است اما این هم بخشی از زندگی است. از همه پرسپولیسی‌ها، مربیان، همبازیانم و هواداران و دست اندرکاران باشگاه تشکر می‌کنم که از من حمایت کردند. همچنین رسانه‌ها و دوستان خبرنگار و عکاس نهایت قدردانی را دارم. از شما هم سپاسگزارم و امیدوارم بتوانم برای اسم فوتبال ایران در لیگ قطر هم آبروداری کنم.