کار خدا بود که در پرسپولیس ماندم / جدایی باقری به شخصیت تیم ضربه زد / حتما بازیکن خوبی هستم که همه از من بازی می گیرند

مرجع خبری پرسپولیس : کمتر پیش آمده بازیکنی با 21 سال سن ستاره بی چون و چرای پرسپولیس باشد تا جایی که عدم حضورش در میدان باعث اختلال در روند تیمی پرسپولیس شود. حمیدرضا علی عسگری در مصاحبه ای متفاوت از چهار سال حضورش در پرسپولیس، تلخی ها و شیرینی های آن می گوید.

* اسم کامل من حمیدرضا علی عسگری است نه حمیدرضا علی عسگر! متولد 4 خرداد ماه سال 69 در شهر ری هستم و فوتبال را در مدرسه فوتبال ایران زمین زیر نظر حسین قدسی آغاز کردم.

* وقتی در تیم ملی نوجوانان به عنوان فنی ترین بازیکن آسیا انتخاب شدم باشگاه پرسپولیس نسبت به امضای قرارداد با من اظهار علاقه کرد و در 17 سالگی پرسپولیسی شدم.

* فصل اول حضورم در پرسپولیس خوب نبود. افشین قطبی اولین سال مربیگری در ایران را تجربه می کرد و فقط به فکر قهرمانی بود به همین خاطر با آنکه همیشه در تمرینات جزو بهترین ها بودم و در دست های آمادگی جسمانی هم همیشه رکوردهای ممتازی داشتم ، قطبی به من فرصت بازی نداد با این حال کمک های استیلی خیلی به من کمک کرد که دلسرد نشوم.

* بعد از آن فصل ناامید کننده نزدیک بود از پرسپولیس جدا شوم. ابومسلم آن سال 200 میلیون به من می داد که رقم قابل توجهی بود اما در آخرین ساعات فصل نقل و انتقالات با عباس انصاری فرد به توافق رسیدم که از نظر مالی به ضرر من شد. متاسفانه یا خوشبختانه انصاری فرد آن سال فقط قرارداد های سه ساله امضا می کرد به همین خاطر از نظر مالی با امضای این قرارداد ضرر کردم. البته مدیریت جدید لطف کرد و قرارداد مالی ام را افزایش داد.

* فکر می کنم کار خدا بود که در پرسپولیس ماندم. شاید در ابومسلم نمی توانستم انقدر چهره شوم و مراحل پیشرفت را طی کنم. به نظر در فوتبال حق را به کسی نمی دهند و باید با تلاش و کوشش زیاد آن را بدست بیاوری.

* وینگادا مربی خوبی بود و چون از تیم شناخت نداشت به کسانی که در تمرینات بهتر بودند بازی می داد و به اسم ها توجهی نداشت به همین دلیل در تیم وینگادا توانستم به ترکیب پرسپولیس برسم. مربیگری در ایران فاکتورهای زیادی لازم دارد به همین دلیل وینگادا و کرانچار با وجود شخصیت عالی و دانش فنی که داشتند در پرسپولیس موفق نبودند.

* اینکه به من می گویند پدیده درست نیست. من اواخر فصل گذشته به ترکیب ثابت پرسپولیس رسیدم و گل های حساسی به ثمر رساندم. به نظرم زمانی که به ترکیب پرسپولیس رسیدم باید به من می گفتند پدیده نه حالا که بیشتر از 50 -60 بازی در پرسپولیس انجام داده ام.

* یکی از مشکلات من این است که هر مربی در یک پست جدید از من استفاده می کند. شاید اگر یک پست ثابت داشتم به ترکیب تیم ملی هم رسیده بودم. به هر حال مربیان ملی وقتی می بینند بازیکنی در چند پست بازی می کند کسی را که پست تخصصی دارد ترجیح می دهند.

* فکر می کنم در پرسپولیس هر چه باید یاد می گرفتم را آموختم و خیلی پخته تر شدم. دوست دارم در اروپا بازی کنم چون راه پیشرفت در فوتبال اروپا مهیاتر است. پیشنهاد هایی هم دارم که در آخر فصل بررسی می کنم و ممکن است فصل آینده در اروپا بازی کنم.

* در تیم امید محمد احمدزاده می گفت فوتبال به 10 فاکتور بستگی دارد که اگر 9تا را داشته باشی ولی شانس نداشته باشی به جایی نمی رسه. فکر می کنم اعتقادات قوی که داشتم کمک کرد لطف خدا شامل حالم شود و نتیجه زحماتم را بگیرم.

* یکی از دوستانم به من گفت حمید چقدر شکسته شده ای. من آدم حساسی هستم و دوست نداشتم در این مبارزه شکست بخورم به همین خاطر برای رسیدن به ترکیب اصلی پرسپولیس خیلی سختی کشیدم و شکسته شدم.

* جدایی کریم باقری به شخصیت تیمی پرسپولیس لطمه زد. آقا کریم علاوه بر اینکه از نظر فنی خیلی می توانست به تیم کمک کند بزرگتر تیم بود و بعد از جدایی ایشان کسی نبود که در مواقع لزوم تیم را جمع کند و همه از او حساب ببرند.

* قبول ندارم که پرسپولیس ستاره ندارد. تنها ستاره فوتبال ایران در حال حاضر علی کریمی است که در ایران بازی نمی کند. به نظرم محمد نوری و غلامرضا رضایی که در ابتدای فصل به پرسپولیس آمدند خیلی بهتر از بازیکنانی مثل فرهاد مجیدی هستند.

* امیدوارم فصل آینده علی دایی در پرسپولیس بماند چون ایشان بعد از یکسال و نیم کاملا با جو تیم آشنا شده و اگر بازیکنان مورد نظرشان را جذب کنند تیم منسجمی خواهد ساخت. البته اگر تیم های مثل سپاهان و ذوب آهن با پول های بی حساب و کتابی که خرج می کنند اجازه بدهند.

* شیث رضایی از نظر فنی بهترین مدافع ایران است ولی به نظرم مشاوران خوبی ندارد و زیاد از حد به مسائل حاشیه ای توجه می کند. شیث هر ایرادی داشته باشد اهل کم کاری نیست و این حرف را اصلا قبول ندارم. البته آقای دایی خیلی سعی کرد به شیث کمک کند اما…

* یکی از مربیانم در پرسپولیس خیلی به من ظلم کرد و هنوز دلیل آن را نمی دانم.

* اگر در جام حذفی قهرمان نشویم همین تعداد تماشاگر هم دیگر به ورزشگاه نمی آیند چون هواداران از پرسپولیس توقع دیگری دارند. همین حالا وقتی یک بازی را می بریم هواداران با روحیه بهتری بازی بعد به ورزشگاه می آیند اما نتایج بد باعث دلسردی مردم می شود.