سیدجلال حسینی کاپیتان پرسپولیس می‌گوید: تاریخ باشگاه پرسپولیس را با جوهر غیرت و تعصب نوشته‌اند. پرسپولیس دارای قدمت زیادی است و بزرگانی درآن توپ زده‌اند که اهل جنگیدن و مبارزه کردن بوده‌اند.

کاپیتان پرسپولیس پس از هفته‌ها دوری به دلیل مصدومیت در دیدار با پیکان به ترکیب تیمش بازگشت تا ۳ امتیاز شیرین به حساب قرمزها واریز شود.

سیدجلال حسینی در حال حاضر با ۹ قهرمانی در لیگ برتر، پرافتخارترین بازیکن ایرانی در این رقابت‌هاست که بعید است حالا حالا بازیکن دیگری بتواند به رکورد او برسد. با این وجود و به رغم رسیدن به ۴۰ سالگی هنوز با انگیزه یک جوان ۱۹ ساله بازی می‌کند و تمام انرژی خودش را در زمین صرف می‌کند. او جوری خودش را جلوی توپ می‌انداخت و شیرجه می‌زد که گویی اولین بازی اش را برای این تیم انجام می‌دهد و قصد دارد توانایی‌هایش را به رُخ همگان بکشد.

این تلاش و انگیزه فراوان آن هم پس از چند هفته غیبت، خبرورزشی را برآن داشت که با سیدجلال حسینی گفت و گویی انجام دهد …

پس از چند هفته دوری از ترکیب اصلی به دلیل مصدومیت، برگشتی و نمایش خوبی هم ارائه دادی. در دو صحنه با شیرجه‌های خودت جلوی توپ ایستادی و اجازه ندادی دروازه پرسپولیس تهدید شود. سیدجلال حسینی چگونه در این سن و سال انگیزه خودش را حفظ کرده است؟

من فقط به وظیفه ام عمل کردم و موضوع خاصی در بین نبوده است. همه بچه‌های پرسپولیس چنین تفکری داشته و در مسابقات همه توان خود را می‌گذارند و من هم یکی هستم مثل بقیه!

به نظر می‌رسید کمی هم بابت مصدومیت خودت عصبانی هستی و می‌خواستی خیلی چیزها را ثابت کنی؟

نه، چیزی را نمی‌خواستم ثابت کنم. مصدومیت در فوتبال حرفه ای امری طبیعی است. آنهایی که فوتبالیست حرفه ای هستند به خوبی با مصدومیت، درد کشیدن و بیداری ناشی از آسیب دیدگی آشنا هستند. آزار دهنده است اما قسمتی از شغل ماست.

اذیت نمی‌شدی وقتی می‌دیدی نمی‌توانی به تیم کمک کنی؟

ما بازیکنان خوبی داریم و غیبت یک بازیکن نمی‌تواند تیم را تحت تأثیر قرار دهد اما به هر حال وقتی شما مصدوم می‌شوید و نمی‌توانید به تیم کمک کنید کمی‌آزار دهنده می‌شود. اذیت می‌شوید اما می‌دانید باید صبوری به خرج دهید، زیر نظر پزشکان کار کنید تا زودتر برگردید. به شخصه دوست دارم کنار تیم باشم و حتی اگر شده از لحاظ روحی و روانی کمک کنم.

سخت‌ترین بازی که تماشا کردی دربی بود. این طور نیست؟

دربی شرایط خاص خودش را دارد اما هنوز هم به فکر ۲ امتیازی هستم که مقابل تیم هوادار از دست دادیم. با تمام احترامی‌که برای این تیم خوب قائلم باید بگویم که این جور بازی‌ها را شما باید ببرید. پیروزی مقابل تیم‌هایی که پایین جدول هستند از لحاظ روانشناسی بسیار مهم است. مساوی یا باختن به آنها هم می‌تواند به تیم شما آسیب بزند. حالا ممکن است بگویند مهاجم حریف با دست گل زد و داور ندید. این به کنار! ما باید از موقعیت‌های خوب خودمان به ویژه در نیمه اول استفاده می‌کردیم و این بازی نباید مساوی تمام می‌شد.

با همین تجربه مقابل پیکان صف آرایی کردید؟

دقیقا همین طور است. دیگر نمی‌خواستیم امتیاز از دست بدهیم و خدا را شکر با هوشمندی بچه‌ها به هدف رسیدیم.

بی تعارف پنالتی که علیه شما گرفته شد، پنالتی بود؟

کارشناسان داوری نظر خودشان را داده‌اند. درحین بازی هم کمک داور بازی اعتقاد داشت پنالتی نبود اما چه فایده ای دارد الان من حرفی بزنم؟ آیا آن پنالتی بر می‌گردد؟ دوای درد داوری ما فقط و فقط کمک داور ویدئویی است. برای فوتبال ما زشت است که همه کشورهای همسایه سیستم VAR دارند اما اینجا هنوز ما می‌بینیم کارشناسان بر سر سایه توپ روی دست یا برخورد توپ با دست بحث می‌کنند!

مهم‌ترین بحث این روزهای فوتبال ما محکوم شدن باشگاه گل گهر سیرجان و ۳ برصفر شدن ۳ بازی این تیم برابر سپاهان، استقلال و پیکان است. امتیازات کامل این ۳ مسابقه هم به این سه تیم اعطا شد که اعتراض هواداران پرسپولیس را به دنبال داشت. نظر خودت در این رابطه چیست؟

به هر حال این رأی به کمیته استیناف رفته و همه منتظر نتیجه آن و تصمیم استیناف هستند اما این موضوعی است که باشگاه باید پیگیر آن باشد. من بازیکن باید تمرکزم داخل مستطیل سبز باشد. باید خوب تمرین کنم، خوب ریکاوری کنم، استراحت و غذای مناسبی داشته باشم و روز مسابقه بهترین عملکرد خودم را نشان بدهم. اینکه این رأی درست است یا نیست یا در نهایت چه تصمیمی‌باید اتخاذ شود بر عهده مسئولان امر است.

شما بعد از بازی با پیکان تصور می‌کردید با صدر جدول فقط یک امتیاز فاصله دارید اما ناگهان با حکم جدید کمیته انضباطی این فاصله به ۳ امتیاز رسید. این اتفاق شما را دلسرد یا اذیت نمی‌کند؟

طبیعی است بعضی شرایط ممکن است شما را اذیت کند. من همیشه می‌گویم سال یا فصل سختی پیش رو داریم اما این مرتبه واقعا می‌گویم لیگ کاملا متفاوتی خواهیم داشت. باید قوی باشیم و مبارزه کنیم چون تاریخ باشگاه پرسپولیس را با جوهر غیرت و تعصب نوشته‌اند. پرسپولیس دارای قدمت زیادی است و بزرگانی درآن توپ زده‌اند که اهل جنگیدن و مبارزه کردن بوده‌اند. در این ۵، ۶ سال گذشته هم بچه‌های پرسپولیس با مشکلات زیادی جنگیده و مبارزه کرده‌اند تا این افتخارات را بدست بیاورند. شاید بچه‌های پرسپولیس امروز متوجه نباشند که چه برگ زرینی را در تاریخ فوتبال ایران ثبت کرده‌اند و سال‌ها بعد متوجه خواهند شد. باید قوی تر باشیم تا بتوانیم باز هم افسانه پرسپولیس را جلوتر ببریم.

چرا متوجه نیستند؟

نه اینکه متوجه نباشند. بازیکنان پرسپولیس امروز وسط گود هستند و درگیر تمرین و مسابقه که خیلی فرصت برای فکر کردن به تاریخ سازی خود ندارند. شاید سال‌ها بعد راحت تر بتوانند به کار بزرگی که با شایستگی انجام داده‌اند فکر کنند.

اغلب این بازیکنان پرسپولیس وقتی با آنها هم کلام شدم از تو به عنوان یک الگو یاد کرده‌اند. همین بازیکنانی که امروز آنها را تحسین می‌کنی. از شجاع خلیل زاده بگیر تا محمد حسین کنعانی زادگان، فرشاد فرجی یا حتی علی شجاعی…

بازیکنان لطف دارند اما من هرگز خودم را الگو نمی‌دانم. خودم هنوز مشغول یادگیری هستم اما چیزی که در زمین رعایت می‌کنم و به خاطر دارم این است که پدر دو فرزند هستم. می‌دانم فرزندانم من را نگاه می‌کنند و باید درست رفتار کنم. بازیکنان پرسپولیس هم جملگی فداکار، زحمتکش، حرفه ای، جنگنده و الگو هستند.

الگوی سیدجلال حسینی کیست یا اینکه کدام تیم است؟

خیلی دنبال این مسائل نبودم اما در دوران کودکی طرفدار میلان فابیو کاپلو بودم. تیمی‌که در آن مالدینی تکل می‌زد، کاستاکورتا و باره سی تکل می‌زدند و مارسل دسایی هم تکل می‌زد و همه می‌جنگیدند برای یک هدف که قهرمانی بود. آن تیم ستاره داشت اما ستاره واقعی خود تیم بود.

در مقیاسی کوچک‌تر در فوتبال ایران چنین تیمی دیده‌ای؟

پرسپولیس ۵، ۶ سال اخیر در مقیاسی کوچک تر چنین تیمی‌بوده است. ما مشکلات بسیاری را چه به لحاظ مدیریتی و چه سخت افزاری پشت سرگذاشتیم. روزهای بود که همه علیه ما بودند اما برخاستیم و با عزم و اراده ای محکم به قهرمانی رسیدیم. افتخار می‌کنم که عضو کوچکی از این پرسپولیس بزرگ هستم.

برخی‌ها معتقدند شانس هم در کسب جام و قهرمانی توسط تیم‌ها می‌تواند مؤثر باشد. نظری نداری؟

ببینید سئوال خوبی پرسیدید. شانس در فوتبال حرفه ای جایی ندارد. تیمی‌برنده است که بیشتر تلاش کند و بهتر بجنگد. تیمی‌که با تمام وجود و غیرت بجنگد مطمئن باشید شانس را هم به دنبال خودش می‌کشد اما اینکه با شانس دنبال قهرمانی بدوید تلاش بیهوده ای است. هیچ تیمی‌نمی‌تواند شانسی قهرمان شود و حتی قهرمانی لسترسیتی در لیگ برتر انگلیس هم که خیلی‌ها یک اتفاق خواندند محصول تلاش یک گروه بود.

سیدجلال حسینی ۹ بار قهرمان لیگ برتر ایران شده است. تا چند روز پس از گرفتن جام، خوشحال و شاد هستی؟

شاید باورتان نشود اما فقط همان شب قهرمانی! فقط یک شب شادی می‌می‌کنم و فردا صبح که از خواب بیدار می‌شوم دیگر همه چیز تمام شده است. آدمی‌نیستم که مرتب با خودم تکرار کنم قهرمان شدم، قهرمان شدم و قهرمان شدم! این تکرارها ممکن است غرور و درجا زدن را به همراه داشته باشد.

بازی بعدی شما در جام حذفی برابر ویستا توربین است. خیلی‌ها پرسپولیس را از پیش برنده می‌دانند. نظر خودت چیست؟

هرگز و هرگز حریفان را دستکم نخواهیم گرفت. ویستا توربین هم تیمی‌قابل احترام است و با این نگاه و تمرکز و قدرت برابر این تیم بازی می‌کنیم. جام حذفی جام شگفتی‌هاست و تیم‌های مختلف از لیگ‌های مختلف از این فرصت می‌خواهند بهترین استفاده را داشته باشند. باید مراقب باشیم و البته با صحبت‌های کادرفنی نگاهی جدی به این بازی خواهیم داشت.

ما که از صحبت با تو خسته نمی‌شویم اما می‌خواهیم پایان این مصاحبه را به خود سیدجلال حسینی بسپاریم؟

دیدن ورزشگاه خالی واقعا ناراحت کننده است. فوتبال بدون تماشاگر نیمی‌از جذابیت خود را از دست می‌دهد و حیف است بازی‌ها در استادیوم خالی برگزار شود. امیدوارم هرچه زودتر تدابیری اندیشیده شود که بازی‌ها با حضور تماشاگران در همه ورزشگاه‌های کشور برگزار شود.