دو تیم پرطرفدار و سرخابی فوتبال ایران در حالی قرار است از آسیا حذف شوند که این روزها شاهد تعریف و تمجید از تیم های صنعتی در رسانه ها هستیم!

کنفدراسیون فوتبال آسیا ایراداتی از دو باشگاه پرسپولیس و استقلال گرفته که مهم ترین آن مالکیت مشترک سرخابی‌هاست.

در این زمینه وعده داده شده که به طور جدی فرایند واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی به زودی آغاز خواهد شد اما فعلا مالکیت این دو باشگاه از وزارت ورزش خارج شده و هر کدام مالکیتی جداگانه پیدا کرده اند تا بتوانند رضایت کنفدراسیون فوتبال آسیا را جلب کنند. در راستای بحث ارسال دفاعیات استقلال و پرسپولیس به AFC در خصوص مجوز حرفه‌ای، مالک جدید دو باشگاه مشخص و به کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی شد.

وزارت اقتصاد به عنوان مالک جدید باشگاه پرسپولیس به کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی شد. البته باید دید این مالکیت حقیقی است و وزارت اقتصاد حق عزل و نصب در این باشگاه را دارد یا اینکه این اتفاق تنها برای جلب رضایت AFC صورت گرفته است.

دیگر وزارت مرتبط با اقتصاد یعنی وزارت صمت هم مالکیت باشگاه استقلال را بر عهده گرفت. نکته عجیب اینکه باشگاه‌های صنعتی مثل سپاهان، مس رفسنجان و پیکان نیز تحت مالکیت این وزارتخانه هستند اما…

باشگاه‌های صنعتی به راحتی از مواهب دولتی با شیوه‌ای خاص بهره مند شده و تحسین رسانه‌ها را نیز برمی‌انگیزند درحالی که پرسپولیس و استقلال اجازه استفاده از بودجه دولتی را ندارند. ماجرا چیست؟

اگر باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس درآمدزا نبوده اند، هیچکدام از باشگاه‌های صنعتی ما تابع بازار سرمایه و قوانین سود و زیان نیستند. باشگاه‌های صنعتی به شکلی عجیب قانون و AFC را دور می‌زنند. چگونه؟

خیلی ساده است! پول‌های دولتی به حساب یک شرکت خصوصی واریز و ازآن طریق به باشگاه‌های صنعتی پرداخت می‌شود تا با خیال راحت بتواند ریخت و پاش کنند و بدون مشکل در لیگ قهرمانان آسیا حاضر شوند. شرکت هایی که در ظاهر خصوصی هستند اما منابع ملی و سرمایه همه هموطنان را استفاده می کنند.

چرا پرسپولیس و استقلال از چنین بودجه‌ای نمی‌تواند استفاده کند؟ قانون فقط برای استقلال و پرسپولیس است؟ پیش از تحقیر و سرکوب کردن مداوم سرخابی ها یک نفر اول باید پاسخ این سوال را بدهد.